اول اینکه کارلوس کی روش پس از ۳ سال و نیم کار در ایران از فوتبال و فرهنگ کشورمان شناخت کافی پیدا کرده است و در شرایط کنونی هر مربی خارجی دیگر بخواهد جایگزین او شود مدتی زمان می‌برد تا به این شناخت برسد.
دوم آنکه مرد پرتغالی در صعود ایران به جام جهانی نقش مهمی ایفا کرد و با این بضاعت کنونی، تیم ملی کشورمان به عنوان سرگروه با حضور کره جنوبی، ازبکستان، قطر و لبنان به جام بیستم رهنمون ساخت. اتفاقی که شاید خوشبین‌ترین افراد هم به آن فکر نمی‌کردند.
سوم اینکه «کارلوس کی روش» در جام جهانی به ویژه بازی برابر آرژانتین نگاه دنیا را به فوتبال ایران عوض کرد و در واقع سرمربی پرتغالی این هنر را داشت تا ما را به این‌جایگاه برساند.
باید قبول کرد «کی روش» -که البته ایراداتی هم به او وارد است- تا حد زیادی وظیفه خود را انجام داد و حالا وظیفه مسئولین است که به جای وقت‌کشی هر چه زود‌تر با این مربی مطرح قرارداد ببندند اما در عمل می‌بینیم توپ را به زمین یکدیگر می‌اندازند.
علی کفاشیان می‌گوید: «برای تأمین دستمزد کی‌روش پول نداریم و باید دولت کمک کند...» و دکتر محمد گودرزی وزیر ورزش و جوانان نیز که از این حرف برآشفته، جواب می‌دهد: «فدراسیون ۱۶۰ میلیارد تومان بابت قرارداد تبلیغات محیطی و ۸ میلیون دلار هم به خاطر صعود به جام جهانی به عنوان پاداش از فیفا دریافت کرده است. بنابر این فدراسیون پول تمدید قرارداد کی‌روش را دارد و نیازی به پول دولت ندارد.» باور اینکه دکتر گودرزی در جریان نیست این ۱۶۰ میلیارد تومان هیچ ارتباطی با فدراسیون نداشته و سازمان لیگ برای ۲ سال برای باشگاههای لیگ برتری اسپانسر گرفته است. یااین مبلغ تعرفه هم دارد و تنها ۵ درصد به سازمان لیگ می‌رسد که آن هم خرج حقوق کارمندان این سازمان می‌شود و الباقی بین باشگاه‌ها تقسیم خواهد شد، سخت است. از سوی دیگر ۸ میلیون دلار پاداش فیفا هم برای هزینه‌های تیم‌های ملی، آماده‌سازی و اعزام به اردو و مسابقات خارجی و بین‌المللی و... می‌شود. بنابراین چنین اظهارنظری نمی‌تواند چندان منطقی باشد و نگاهی بدبینانه هم می‌گوید این صحبت‌ها و وقت کشی‌ها برای عقد قرارداد «کی‌روش» برای فرار از انتقادات آتی افکار عمومی و مردم می‌باشد. اینطور نیست؟
