گفتگو: علیرضا حاجی میرزابابا- «برای ورزشکار بودن تنها باید فوتبالیست باشی تا نیاز مالی نداشته باشی و بتوانی با فکر باز تمرین کنی.» این موضوعی است که در حال حاضر فکر بسیاری از ورزشکاران ما را به خود مشغول کرده است. ورزشکارانی که مدالهای خوش رنگی برای ما در عرصه های مختلف کسب می کنند اما متاسفانه از وضع معیشتی خوبی برخوردار نیستند. یکی از این ورزشکاران مهدی خدابخشی قهرمان تکواندو کشور است که در ماه‌های اخیر موفق شد مدال طلای بازی‌های آسیایی اینچئون و مسابقات گرندپریکس منچستر انگلستان را کسب کند. او که سن و سال زیادی هم ندارد ترجیح می دهد مانند چند ملی پوش دیگر بدون تیم به تمرین خود ادامه دهد تا اینکه با یک تیم لیگ برتری قرار داد ببندد و خود را پایبند کند و ...
شنیده ایم که مبلغ پیشنهادی قراردادتان این فصل از فصل گذشته پایین‌تر بوده است؟
سال گذشته در تیم دانشگاه آزاد بودم و مبلغ قراردادم برای یک فصل 60 میلیون تومان بود. عرف بر این بود که امسال حداقل 20 درصد به مبلغ قراردادم اضافه شود اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه مبلغ پیشنهادی مسئولان تیم 20 درصد از سال پیش هم کمتر بود. البته در وهله اول که مبلغی به مراتب کمتر پیشنهاد دادند و وقتی با پاسخ منفی‌ام برای تمدید قرارداد روبه‌رو شدند بر مبلغ خود افزودند.
و شما این پیشنهاد آخر را نپذیرفتید؟
وقتی دیدم مدیران تیم دانشگاه آزاد نمی خواهند مبلغ مورد نظرم را پرداخت کنند ترجیح دادم این فصل در لیگ برتر تکواندو شرکت نکنم. کاری که چند تن از دیگر ملی‌پوشان انجام دادند و تنها خود را آماده مسابقات تیم ملی می‌کنند. معتقدم چنین مبالغ پایینی توهین به قهرمانان ملی کشور است که با تمام وجود برای بالا بردن پرچم مقدس ایران در میادین بین‌المللی تلاش می‌کنند.
اما بعضی از رشته ها مثل فوتبال و والیبال دریافت های خوبی دارند اما تکواندوکاران ...؟
من و دیگر ملی‌پوشان تکواندو اعتراضی به مبالغ پرداختی به ملی پوشان رشته‌های پردرآمد نداریم. ما می‌خواهیم پولی که به مدال‌آوران ایران در عرصه‌های مختلف ورزشی پرداخت می‌شود یکسان باشد و تفاوتی بین هیچ ورزشکاری وجود نداشته باشد.
رییس فدراسیون تکواندو را در پایین بودن مبالغ قراردادشان مقصر می داند یا خیر؟
به هیچ عنوان پولادگر مقصر نیست. او هر آنچه از دستش بر‌می‌آمده را تا به امروز برای موفقیت تکواندو کشور انجام داده است و به خاطر زحمات شبانه‌روزی که کشیده‌اند همه جوره از او تشکر می‌کنیم. من مشکل این فاصله ایجاد شده بین مبالغ پرداختی به ورزشکاران قهرمان را دقیق نمی‌دانم. امیدوارم هر چه زودتر این مسئله ریشه‌یابی و حل گردد.
اما این شرکت نکردن در لیگ برای شما و جوانتر‌ها تبعات منفعی هم خواهد داشت.
ورزشکاران جوان و مستعدی در تکواندو کشور حضور دارند که می‌توانند موفقیت‌های تکواندو کشور را در سال‌های آینده تضمین کنند. ولی با این وضعیت که مبالغ قراردادها پایین است و ملی‌پوشان حاضر به شرکت در مسابقات لیگ برتر نیستند تکواندوکاران جوان حریفان خوبی در رقابت‌های این فصل ندارند و نمی‌توانند به اندازه کافی پیشرفت کنند. در حقیقت آنها فرصت مناسبی را از دست می‌دهند و حیف است تکواندو کشور پدیده‌های خوبی مثل فرزان عاشورزاده را از دست بدهد. این ورزشکاران جوان نسل آینده تکواندو کشور هستند که می‌خواهند جایگزین امثال من شوند.
با این اوصاف به فکر لژیونر شدن نیستی؟
مهم‌ترین عاملی که موجب پیشرفت تکواندوی ایران شده برگزاری مسابقات لیگ است. این اتفاق در هیچ کجای دنیا رخ نمی‌دهد. وگرنه شک نداشته باشید که در صورت برگزاری مسابقات لیگ در سایر کشورهای دنیا ما ترجیح می‌دادیم به بهترین پیشنهاد خود پاسخ مثبت دهیم و به آن تیم برویم.
اسپانسرها کمکی به شما و تیم ها نمی کنند؟
متاسفانه صداوسیما پوشش تلویزیونی لازم را از لیگ برتر تکواندو ندارد و این باعث می‌شود اسپانسرها رغبتی برای سرمایه‌گذاری در این ورزش نداشته باشند. در نتیجه پیشنهادهای مالی باشگاه‌ها پایین می‌آید و می‌گویند چون اسپانسر خوبی نداریم نمی‌توانیم پیشنهاد مالی بالایی بدهیم و دست‌مان خالی است.
به نظر خودتان سطح انتظارتان بالا نیست؟
چطور در بازی‌های آسیایی و المپیک همه انتظار کسب مدال از تکواندوکاران دارند و به همراه کشتی‌گیران امید اول کاروان ورزشی ایران هستیم. آن وقت حالا که می‌خواهیم از ما حمایت شود تا انگیزه لازم برای تمرین کردن و شرکت در میادین متعدد را داشته باشیم؛ توقع‌مان بالا است.
اما شما وقتی که خود را مقایسه می کنید با فوتبال و والیبال دریافتی تان پایین است، شاید اگر مقایسه ای نباشد این رقم مناسب باشد؟
اینکه نگاه یکسانی به ما شود به نظرم انتظار بالایی نیست. تکواندوکاران بیشتر روزهای سال در اردوهای شبانه‌روزی و به دور از خانواده خود هستند. وقتی بیشتر زمان خود را در خدمت ورزش کشور هستیم توقع داریم که به اندازه وقتی که می‌گذاریم به ما توجه شود. معتقدم هیچ توقع زیادی نداریم و خواسته‌های‌مان کاملا معقولانه است.
در مورد مسابقات گرند پریکس منچستر که قهرمان شدی برایمان بگو؟
مهم‌ترین مسئله‌ای که در این رقابت‌ها رخ داد طلا گرفتن یک ایرانی بود. در نیمه‌نهایی به حجی‌زواره برخورد کردم که به خاطر ادغام وزن 5 و 6 در اوزان المپیک به هم رسیده بودیم. هر دو نفر تلاش‌مان را کردیم و قسمت این بود که من بتوانم برنده این مبارزه سخت و نفس گیر شوم. خدا رو شکر می‌کنم که در دیدار فینال موفق شدم نفر اول رنکینگ جهان را شکست دهم و مدال طلا را به ایران بیاورم.
برای دور دوم گرند پریکس هم برنامه ای دارید؟
دور بعدی مسابقات گرندپریکس که در مکزیک برگزار می‌شود از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که فینال این رقابت‌ها است و در هر وزن 8 نفر برتر رنکینگ جهانی شرکت می‌کنند. من به همراه فرزان عاشورزاده، بهنام اسبقی و سجاد مردانی 4 نماینده ایران در این مسابقات خواهیم بود. قرار گرفتن در میان نفرات برتر این دور از مسابقات باعث می‌شود تا بخت فراوانی برای حضور در بازی‌های المپیک پیدا کنیم و ان شاءالله ایران بتواند با 4 نماینده در بازی‌های تکواندوی المپیک برزیل شرکت کند.
به عنوان سوال آخر افول کره‌ای‌ها در بازی‌های آسیایی اینچئون و مسابقات جهانی به چشم می آمد؟
از آنجایی که تکواندوکاران کره با این تصور که چون کشورشان مهد تکواندو بوده و آغازگر این ورزش بوده‌اند می‌توانند همیشه تیم اول جهان باشند. در حالی که اگر موفقیتی هم داشته‌اند بیشتر با اعمال نفوذ در داوری بوده و حالا که نفوذشان کمتر شده است در بیشتر مسابقات توفیقی ندارند.
