حجاب همواره یکی از مباحث جنجالی و پرمخاطب نه تنها در داخل ایران اسلامی بلکه در سایر کشورهایی است که موج اسلامخواهی در آنها مشاهده میشود
نفیسه زارعی- مسأله حجاب همواره یکی از مباحث جنجالی و پرمخاطب نه تنها در داخل ایران اسلامی بلکه در سایر کشورهایی است که موج اسلامخواهی در آنها مشاهده میشود به ویژه امروز با توجه به بیداری اسلامی. شکلگیری یک انقلاب وسیع اسلامی در منطقه و بررسی خط مشی این جریان در روزهای اول انقلاب اسلامی و مواضع حضرت امام در این زمینه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
امام خمینی (ره) از همان روزهای اول انقلاب به مسئولان وقت برای جلوگیری از بی حجابی نهیب زدند، الان وزارتخانهها – این را میگویم که به دولت برسد، آنطوری که برای من نقل میکنند باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامی نباید در آن معصیت بشود. در وزارتخانه اسلامی نباید زنهای بی حجاب بیایند. زنها بروند اما با حجاب باشند. مانعی ندارد بروند؛ اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعی باشند، با حفظ جهات شرعی باشند.
ضرورت توجه بنیادین به مقوله حجاب از ادارات و نهادهای دولتی تا سایر اماکن امری اجتنابناپذیر است زیرا اماکن خدمترسان به عنوان بازتاب بیرونی حکومت و نشانی از مدنیت یک جامعه به حساب میآیند و صورت ظاهری آنها بیانگر اعتقادات و پایبندیهای آن جامعه است.
بعد از انقلاب اسلامی ایران دغدغه حجاب به عنوان اینکه آیا میبایست امری ارادی میباشد یا خیر جایگاه تفکر بسیاری از افراد شد و بنیانگذار جمهوری اسلامی در ابتدای پیروزی انقلاب اجبار حجاب بانوان در ادارهها و سطح کشور را از اولویتهای برنامههای فرهنگی نظام قرار دادند و ذرهای در این امر نرمش از خود نشان ندادند چرا که بی حجابی و بی بندوباری را به حق ترفند استعمار برای تخدیر و به نابودی کشیدن نسل کشورها میدانستند در مجموع به فرموده مقام معظم رهبری، حضرت امام تنها بانی باز گرداندن حجاب پس از کشف حجاب به ایران بودند. چنانچه ایشان فرمودند: امام(ره) آن مرد شجاع و بی نظیری بود که مسأله حجاب را به این مملکت برگرداند. هیچ کس دیگری غیر از امام نمیتوانست این کار را بکند این هم یکی از اختصاصات امام. اگر غیر از امام هر کس دیگر بود از همین آقایان، بزرگان، عرض میکنم که مقدسین علماء، چه و چه و چه، هیچ کس جرأت نمیکرد که بگوید مردم با حجاب بیایند بیرون، امام همان ماههای اول پیروزی انقلاب گفتند باید مردم با حجاب بیایند.
حضرت امام کمترین مماشات در این امر را نمیپذیرفتند و بدنه مردم را به حفظ ظاهر اسلامی کشور فرا میخواندند چنانچه هنگامی که حضرت امام با خبر شدند که در سواحل دریا بی بند و باری و اختلاط صورت میگیرد برآشفته شده و موضع تندی نسبت به این مسأله میگیرند و برخورد با مظاهر بی حجابی و بی بند و باری را از اوجب واجبات میدانند البته ایشان نیروهای انتظامی را برای برخورد با مظاهر بی حجابی ارجح میدانستند و در مقطعی که عدهای نفوذی و یا ناآگاه به بهانه مبارزه با بی حجابی و بدحجابی در معابر عمومی به ضرب و شتم زنان و دخترکان این چنینی پرداخته بودند در پیامی چنین تصریح کردند: «ممکن است تعرض به زنها در خیابان و کوچه و بازار از ناحیه منحرفین و مخالفین انقلاب باشد. از این جهت، کسی حق تعرض ندارد و اینگونه دخالتها برای مسلمانها حرام است و باید پلیس و کمیتهها از این گونه جریانات جلوگیری کند.
در مجموع حجاب همواره از مؤکدات حضرت امام بود و امام برای حفظ ارزش بانوان و به بازی گرفته شدن شخصیت آنان در جامعه بر حجاب تأکید میکردند و میفرمودند: والبته باید توجه داشته باشید که حجابی که اسلام قرار داده است؛ برای حفظ آن ارزشهای شماست. هر چه را که خدا دستور فرموده است چه برای زن و چه برای مرد برای این است که، آن ارزشهای واقعی که اینها دارند و ممکن است به واسطه وسوسههای شیطانی یا دستهای فاسد استعمار و عمال استعمار پایمال میشدند اینها، این ارزشها زنده بشود.
ضرورت توجه بنیادین به مقوله حجاب از ادارات و نهادهای دولتی تا سایر اماکن امری اجتنابناپذیر است زیرا اماکن خدمترسان به عنوان بازتاب بیرونی حکومت و نشانی از مدنیت یک جامعه به حساب میآیند و صورت ظاهری آنها بیانگر اعتقادات و پایبندیهای آن جامعه است.
بعد از انقلاب اسلامی ایران دغدغه حجاب به عنوان اینکه آیا میبایست امری ارادی میباشد یا خیر جایگاه تفکر بسیاری از افراد شد و بنیانگذار جمهوری اسلامی در ابتدای پیروزی انقلاب اجبار حجاب بانوان در ادارهها و سطح کشور را از اولویتهای برنامههای فرهنگی نظام قرار دادند و ذرهای در این امر نرمش از خود نشان ندادند چرا که بی حجابی و بی بندوباری را به حق ترفند استعمار برای تخدیر و به نابودی کشیدن نسل کشورها میدانستند در مجموع به فرموده مقام معظم رهبری، حضرت امام تنها بانی باز گرداندن حجاب پس از کشف حجاب به ایران بودند. چنانچه ایشان فرمودند: امام(ره) آن مرد شجاع و بی نظیری بود که مسأله حجاب را به این مملکت برگرداند. هیچ کس دیگری غیر از امام نمیتوانست این کار را بکند این هم یکی از اختصاصات امام. اگر غیر از امام هر کس دیگر بود از همین آقایان، بزرگان، عرض میکنم که مقدسین علماء، چه و چه و چه، هیچ کس جرأت نمیکرد که بگوید مردم با حجاب بیایند بیرون، امام همان ماههای اول پیروزی انقلاب گفتند باید مردم با حجاب بیایند.
حضرت امام کمترین مماشات در این امر را نمیپذیرفتند و بدنه مردم را به حفظ ظاهر اسلامی کشور فرا میخواندند چنانچه هنگامی که حضرت امام با خبر شدند که در سواحل دریا بی بند و باری و اختلاط صورت میگیرد برآشفته شده و موضع تندی نسبت به این مسأله میگیرند و برخورد با مظاهر بی حجابی و بی بند و باری را از اوجب واجبات میدانند البته ایشان نیروهای انتظامی را برای برخورد با مظاهر بی حجابی ارجح میدانستند و در مقطعی که عدهای نفوذی و یا ناآگاه به بهانه مبارزه با بی حجابی و بدحجابی در معابر عمومی به ضرب و شتم زنان و دخترکان این چنینی پرداخته بودند در پیامی چنین تصریح کردند: «ممکن است تعرض به زنها در خیابان و کوچه و بازار از ناحیه منحرفین و مخالفین انقلاب باشد. از این جهت، کسی حق تعرض ندارد و اینگونه دخالتها برای مسلمانها حرام است و باید پلیس و کمیتهها از این گونه جریانات جلوگیری کند.
در مجموع حجاب همواره از مؤکدات حضرت امام بود و امام برای حفظ ارزش بانوان و به بازی گرفته شدن شخصیت آنان در جامعه بر حجاب تأکید میکردند و میفرمودند: والبته باید توجه داشته باشید که حجابی که اسلام قرار داده است؛ برای حفظ آن ارزشهای شماست. هر چه را که خدا دستور فرموده است چه برای زن و چه برای مرد برای این است که، آن ارزشهای واقعی که اینها دارند و ممکن است به واسطه وسوسههای شیطانی یا دستهای فاسد استعمار و عمال استعمار پایمال میشدند اینها، این ارزشها زنده بشود.