امام راحل با تیزبینی و زیرکی و تقوای الهی به رمز ماندگاری نظام یعنی استفاده از ظرفیت وسیع و گسترده و بی‌انتهای مردم پی برده‌اند و انقلاب را از گردنه‌های سخت حوادث بنیان‌کن جامعه عبور دادند و این ودیعه را به خلف صالح خود منتقل ساختند.
در طول سال‌های گذشته به خطا و یا به سهو و یا به کم ظرفیتی لایه‌هایی از مسئولان، ضعف‌باوری و اعتقادی نمایان بوده و به ظرفیت عظیم و نیروی توفنده و شکننده و متحد مردم توجه نگردید و این ضعف همچنان ادامه دارد. اگر چه همه توان امام راحل و رهبری معطوف به نظام‌سازی و امنیت اداری و سازمانی برای خدمت مسئولان و قانون‌سالاری بود، ولی در فرمایشات امام راحل تاکید دارد که اگر مسئولان از وظایف خود کوتاهی نموده و منحرف شوند، مردم با حضور خویش در صحنه‌ها جلوی انحرافات را بگیرند که البته این هم حدود و تعریف خاص خود را دارد.
مقام معظم رهبری بار‌ها در سخنرانی‌های عمومی و تذکرات به مسئولان نظام به این ظرفیت الهی توجه نموده و با بیان قیود و اگرهای مختلف به پیشگیری مردم نسبت به برخی اتفاقات سیاسی و غیرسیاسی نامناسب و احتمالا انحرافی در رویکردهای داخلی و بین‌المللی هشدار داده‌اند.
در این رابطه به یک حقیقت و واقعیت عینی باید اعتراف نماییم. امروز تنظیم نوع رابطه جمهوری اسلامی با آمریکای جهانخوار و دول ظلم‌پیشه همدست آن، حکم مرگ و زندگی را برای مردم ما، مردم منطقه و جهان اسلام دارد. مسئولانی که با احتیاط و یا با مماشات و یا با ترس و یا با دیپلماسی مصطلح در روابط بین‌المللی بنای هدایت سیاست داخلی و خارجی کشورمان را با آمریکای جهانخوار دارند، باید به این درک رسیده باشند، رأی مردم تفسیر به حد اعلای نیاز به نان و مسکن و رفاه نشود، بلکه قبل از آن گوهر گرانبهایی به نام عزّت، استقلال و آزادگی حقیقی سرجمع خواسته‌های دین‌مدارانه مردم بوده که نشان و استدلال و منطق خون و هدیه جان مستند آن است در غیر این‌صورت ما با فلان کشور اروپایی که برای دیگران جان انسان‌ها حتی به اندازه جان سگ‌ها برایشان ارزش ندارد، چه تفاوتی داریم؟
در قضیه برجام که آزمونی ملی برای استقلال‌خواهی، عزت‌جویی و معرفی همه هویت‌های دینی می‌باشد، پس از آن همه رهنمودهای خصوصی و عمومی رهبری در رابطه با خطوط قرمز و تعهدات طرف‌های مقابل و لغو یکباره تحریم‌ها و تناسب و توازن بین تعهدات طرفین، چه راز و رمزی در مماشات مسئولان در پاسخگویی به عربده‌کشی‌های آمریکایی‌ها وجود دارد که در واقع به نوعی هشدار‌ها و عتاب‌های محبت‌آمیز رهبری و هوشیار باشی به مردم را به دنبال دارد؟
از ذکر یک نکته نباید غافل بود که هر ندای حقی که رایحه استکبارستیزی را در برنداشته باشد، خواه از قلم یک رسانه و یا از زبان یک کار‌شناس دلسوخته و یا از موضع یک خطیب دلسوز برآید، آن ندا برخاسته از فریاد حق‌طلبانه همه مردم است که تجلی آن در فرمایشات رهبری نیازمند تحلیل و تفسیر نیست.
مسئولان محترم که عنایت و پشتیبانی رهبری را دارند و رای مردم را چه آنها که به آنها رای دادند و یا به دیگری رای داده‌اند، را به عنوان سرمایه امنیتی و اعتباری تلقی می‌کنند، باید به این حقیقت واقف باشند بر اساس تجارب گذشته، رای مشروط است و تفسیر تحقق شروط، ضمن اینکه با آگاهی و نظارت و پیگیری و رصد اطلاعاتی مردمی همراه است، در رهنمودهای رهبری مورد پذیرش شرعی و منطقی است و این سرمایه‌ای است که خداوند در نظام ولایتی به این مردم عطا فرمود. لذا انتظار این است که تداوم مبارزه با استکبار جهانی را در سرلوحه برنامه‌ها و مواضع و رفتار‌ها و جهت‌گیری‌های اقتصادی، تجاری، بازرگانی، سیاسی و امنیتی و منطقه‌ای خود قرار دهند.