استاد فقید " سید مرتضی احمدی " هنرمند معروف و محبوب رادیو و تلویزیون، سینما و تئاتر و عضو هیات موسس جمعیت حامیان هواداران فوتبال وتیمهای ملی، دهم آبان ماه ۱۳۰۳در خیابان مختاری جنوب تهران دیده بر جهان گشود و کودکی ونوجوانی خود را در همان مکان سپری کرده و از همان اوان نوجوانی علاقه شدیدی به ورزش خاصه فوتبال داشت به طوری که در خاطراتش از حضور در مراسم کلنگ زنی وتاسیس ورزشگاه " امجدیه " تهران به نیکی یاد می کند.

وی در ۱۶ سالگی به تیم نوجوانان راه آهن پیوست، و یکی از طرفداران سرشناس تیم های فوتبال شاهین سابق و پرسپولیس تهران بود و در بین اهالی فوتبال به‌ " عمو مرتضی "

شهرت داشت. 

این شخصیت محبوب فرهنگی، هنری وورزشی، انسانی بود که از هر انگشتش هنر می بارید وصاحب سبک در هنر دوبلاژ وگویندگی با صدای خاص ومنحصر به فرد خود بود، بیش از "۴۰۰"ترانه و "۱۵۰" ترانه فکاهی خواند که مجموعه ای است شامل ترانه های عامیانه در فرهنگ جامعه طهران قدیم وبا همین سبک، ترانه تیتراژ فیلم معروف " حسن کچل " ساخته استاد علی حاتمی را هم اجرا کرد‌ه است ‌.

ترانه های مشهور " حاجی فیروز " ، عمو سبزی فروش " ،" شمس العماره " ،" توپخانه "  ونیز ترانه 

" کارگرم من " را برای دردورنج های کارگران وهمکارانش در راه آهن خواند  .

وی با علاقه وافر به زادگاهش " طهران " قدیم میراث دار فرهنگ اصیل، مردمی وکوچه بازار طهران 

قدیم بودبه حدی که به یاری روح کنجکاو و حافظه قوی اش نسبت به تدوین چند کتاب به نام های " فرهنگ بر و بچه های ترون " ،" کهنه های همیشه نو " ،" پرسه در احوال ترون و ترونیها " ،

مردی که هیچ بود " و " من وزندگی " همت گماشت. 

این هنرمند ورزش دوست در سال ۱۳۸۳ به همراه تنی چند از دوستان قدیمی فوتبال خود با دلسوزی و همت والا جهت رفع مشکلات عدیده هواداران وتوسعه اخلاق و اعتلای فرهنگ هوادارای در ورزشگاه ها ی فوتبال، اقدام به راه اندازی یک تشکیلات وسازمان مردمی به نام " جمعیت حامیان هواداران فوتبال وتیمهای ملی " کرد واز خودش به یادگار گذاشت. 

سرانجام " سید مرتضی احمدی " در شب یلدا سی ام آذر ماه سال ۱۳۹۳ با بیش از ۷۰ سال فعالیت های سازنده هنری و ورزشی در سن ۹۰ سالگی به دلیل مشکلات ریوی وکهولت سن در تهران درگذشت. 

" عمو مرتضی " آن که نمرده است و نمی میرد، تویی! چون ما از تو آموختیم که می شود بود وزیاد هم بود و می شود بود وکهنه شد، اما رونق بازار شد !

" عمو مرتضی " از تو آموختیم که " هوادارای " در فوتبال یک عشق ماندگار وشریف است وهرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق...

وتو همیشه برای ما زنده ای ...