هرچند این موضوع را از قبل پیش‌بینی کرده بودیم. باز هم متأسفانه ورزش ایران علاوه بر اشکالاتی که دارد از رقابت داخلی ولو در انتخابات برون مرزی رنج می‌برد و پیش از این هم می‌دانستیم بازنده جدال آشکار و پنهان «علی مرادی» و«حسین رضازاده» وزنه‌برداری ایران خواهد بود.اما نه‌تنها این هشدار و گوشزدها به خرج این دو بزرگوار نرفت، بلکه با جدیّتی کمتر دیده‌شده هر دو برای تصاحب یک پست – بخوانید دبیرکلی کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا – نامزد شدند هر دو شکست خوردند و مغلوب یک عراقی شدند تا پس از هشت سال این کرسی از ایران گرفته شود! این نوع اتفاقات و شکست‌ها این نکته را تداعی می‌کند که گویا این دوستان و بزرگواران جایگاه خود و ورزش ایران را نمی‌شناسند و فراموش می‌کنند با شرکت در انتخابات برون‌مرزی نماینده یک کشور به‌شمار می‌روند.
«علی مرادی» یا «حسین رضازاده» می‌توانستند با کمی گذشت به نفع دیگری کنار بکشند تا شانس وزنه‌برداری ایران برای تصاحب یک کرسی که حق کشورمان هم بود افزایش پیدا کند؛ اما خودخواهی و ترجیح‌دادن منافع شخص به منافع ملی جلوی این کار را گرفت. حالا که این اتفاق افتاده، انتظار می‌رود حداقل دوستان در انتخابات فدراسیون وزنه‌برداری به فکر حفظ منافع این رشته باشند.
این روزها شنیده می‌شود «کوروش باقری» هم برای نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون وزنه‌برداری کاندیدا شده و در صورتی که «حسین رضازاده» نتواند مجوز شرکت در این رقابت‌ها را دریافت کند، آنگاه سرمربی سابق تیم ملی با قدرت برای تصاحب این پست، پنجه در پنجه رقبا خواهد انداخت!
این در حالی است که «کوروش باقری» سابقه درگیری با ملی‌پوشان سرشناس مثل؛ بهداد سلیمی، کیانوش رستمی، نواب نصیرشادی و... را در کارنامه دارد و بجاست تصمیم‌گیرندگان ورزش کشور قبل از ثبت نام از کاندیداها به این نکته ظریف؛ اما مهم نیز توجه کنند!
