از تو مى خواهیم که ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نکنى و به گناهانمان نگیرى. الهى، با ابر پرباران و بهار پر آب و گیاه شاداب سفره رحمتت را بر ما بگستران. از باران دانه درشت خود که زمین مرده را به آن زنده کنى و آنچه را از بین رفته به ما برگردانى بر ما بباران.
مولای متقیان علی (ع) می‌فرمایند:
اللّهُمَّ ... اَنْ لاتُؤاخِذَنا بِاَعْمالِنا، وَ لاتَأْخُذَنا بِذُنُوبِنا، وَانْشُرْ عَلَیْنا رَحْمَتَکَ بِالسَّحابِ الْمُنْبَعِقِ، وَالرَّبیعِ الْمُغْدِقِ، وَالنَّباتِ الْمُونِقِ، سَحّاً وابِلاً تُحْیى بِهِ ما قَدْ ماتَ، وَ تَرُدُّ بِهِ ما قَدْ فاتَ.
از تو مى خواهیم که ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نکنى و به گناهانمان نگیرى. الهى، با ابر پرباران و بهار پر آب و گیاه شاداب سفره رحمتت را بر ما بگستران. از باران دانه درشت خود که زمین مرده را به آن زنده کنى و آنچه را از بین رفته به ما برگردانى بر ما بباران.
(بخشی از خطبه 114 نهج البلاغه)
