ورزش

ما به چنین اتفاقاتی عادت داریم!

نجات این 3 کوهنورد باید سریع انجام می گرفت یعنی هنگامی که این 3 نفر قله را فتح کرده بودند و می خواستند به پایین بیایند ولی آنها به یک منطقه خیلی خطرناک و صعب العبور رسیده بودند . در آخرین تماس هایشان دنبال مختصات بودند و به نظرم حتی این موضوع هم که از طریق فرکانس تماس ها مکان این سه کوهنورد را ردیابی کنند نمی توانست فایده ای داشته باشد.
آیدین بزرگی، پویا کیوان و مجتبی جراحی سه کوهنورد تیم آرش برای فتح قله هیمالیا عازم کشور پاکستان شدند . پس از فتح قله در بازگشت راه را گم کردند و با وجود تمام کمک هایی که از سفارت ایران، فدراسیون کوهنوردی و حتی دستور رییس جمهور وقت ایران هم کارساز نبود و آنها جان خود را از دست دادند ، اما اینکه آیا کوتاهی انجام شده تا این 3 ورزشکار جان خود را از دست دهند و تدابیر فدراسیون کوهنوردی برای اینکه دیگر شاهد این چنین اتفاقات ناگواری نباشیم چیست؟ موضوعی بود که باعث شد تماسی با شعاعی رییس فدراسیون کوهنوردی بگیریم، محمود شعاعی که با آرامش و طیب خاطر خاصی از مرگ این سه کوهنورد صحبت می کرد پاسخگوی سوالات ما بود :

باید چه تدابیری اندیشید تا شاهد کاهش تلفات در کوهستان باشیم ؟

این اتفاقات همیشه در کوهستان وجود دارد و تمامی هم ندارد، ما هم نمی‌توانیم کاری انجام دهیم که این اتفاقات نباشد و به صفر برسد، هر کس پاسپورت داشته باشد می تواند ویزا بگیرد و به کشورهایی که دارای کوهستان هستند برود.

یعنی دیگر کشورها هم مثل ما دست روی دست می گذارند و جان کوهنوردان خود را در خطر می بینند ؟

نه به این شکل هم نیست، ما نمی توانیم این حوادث را از بین ببریم، فقط می‌توانیم درصد وقوع این اتفاقات را کم کنیم و به نوعی پیشگیری کنیم.

به چه شکل این اتفاقات را کم می کنید؟

وقتی باشگاهی بدون اجازه و مجوز ما کوهنورد به جایی اعزام می کند درصد خطا و اشتباه بسیار زیاد می شود و دیگر کاری از دست ما بر نمی آید.

شما به اعزام هایی که بدون مجوز شما باشد پاسخگو نیستید؟

از این نوع اعزام‌ها فدراسیون کوهنوردی اطلاعی ندارد، به همین دلیل هم نمی تواند خدماتی به اعزام شونده ها بدهد.

نمونه هایی هم از این اعزام های بدون بازگشت بدون مجوز هم دارید؟

تابستان سال 83، قله کی‌تو، داوود خادم ـ تابستان سال 87، قله نانگاپاربات، سامان نعمتی ـ بهار سال 89،قله دائولاگیری، مهدی اعتمادفر ـ بهار سال 90،قله ماناسلو، عیسی میرشکاری ـ تابستان سال 90، قله گاشربروم دو، لیلا اسفندیاری ـ بهار سال 91، قله ماناسلو، جعفر ناصری ـ تابستان سال 91، قله مون‌بلان فرانسه، مهدی عمیدی، همه افرادی بودند که به سبب هماهنگ نبودن با فدراسیون جان خود را از دست داده اند.

و اعزام هایی که زیر نظر شما و فدراسیون مطبوعتان انجام می شود از چه فرآیندی تبعیت می کند؟

یک فرآیند مشخص برای اعزام افراد به کوهستان و فتح قله‌ها در فدراسیون کوهنوردی وجود دارد ،‌هر گروهی که در فرآیند قرار بگیرد،‌نکات لازم به وی آموزش داده خواهد شد. به همین دلیل در سال گذشته نسبت به سال‌های قبل و در کل طی چند سال گذشته تلفات بسیار کمی داشتیم. ملاک عمل کوه‌نوردان؛ تنها برافراشته شدن پرچم ایران بر فراز قلل نیست؛ باید دید چه هزینه‌ای در این راه پرداخته شده است و آیا نتیجه این حوادث جز این است که افراد به ظرفیت‌های واقعی خود شناخت نداشته و در این راه علاوه بر داغدارکردن خانواده‌ها، رشته کوه‌نوردی را دچار آسیب‌های فراوان کرده‌اند.

گویا سه کوهنورد متوفی دوره فدراسیون کوهنوردی را برای اعزام به هیمالیا ناقص طی کرده بودند، چه برخوردی با باشگاه آرش برای اعزام این نفرات به هیمالیا خواهد شد؟

مطمنا این موضوع را به دقت مورد بررسی قرار خواهیم داد، باید ببینیم باشگاه آرش چه اسنادی برای اعزام داشته و گزارش بدهند چه اتفاقی افتاده است. تا به حال هر چی بوده گفته‌ها و شنیده‌ها است‌، اما الان دیگر باید استنادات خود را ارائه دهند .

یعنی تا به حال و بعد از گذشت این همه وقت هیچ اتفاقی نیافتاده؟

فدراسیون در کمیسیون خود با حضور خبرگان این رشته و عالمان این موضوع را کارشناسی خواهد کرد. جلسه دوم هم با حضور خبرنگاران رسانه ها خواهد بود.

بسیاری از کوهنوردان و بزرگان این رشته تجربه و فن صعود را در حفظ جان و صعود ضروری می دانند؟

تجربه نشان داده حتی افرادی با حضور در 5 برنامه 8 هزار متری در یک قله 4هزاری جان خود را از دست داده‌اند؛ فراموش نکنیم ما در کوه‌نوردی ایران افرادی را داشته‌ایم که از توان جسمی بسیار بالایی برخوردار بوده‌اند اما در همین ارتفاعات داخلی جان خود را از دست داده‌اند.

از زمان حضور شما در فدراسیون تا به امروز چه حرکت مثبتی برای کاهش تلفات جانی انجام شده است؟

در 10 سال گذشته عملکرد وموفقیت تمام تیم‌هایی که از طریق فدراسیون کوهنوردی اقدام به اعزام کرده‌اند گواه این موضوع که تلفات بسیار کم بوده است. هر باشگاه و گروهی که می خواهد برای فتح قله‌ای اعزام شود در وهله اول باید مجوز بگیرد. سرپرست، پزشک و مربی در کنار خود داشته باشد.

و این موضوع شامل حال باشگاه آرش و اعزام سه کوهنورد متوفی هم بود؟

باشگاه آرش در ابتدا که می خواست فتح قله انجام دهد 5 نفر بودند و بعد هم 3 نفر شدند. و این کار بسسار خطرناکی بود که در نهایت منجر به این اتفاق ناگوار شد.

وزیر ارتباطات آقای نامی گفته‌اند به دلیل تحریم نتوانستیم فرکانس تماس های3 کوهنورد را ردیابی کنیم تا جانشان را نجات دهیم ، به نظر شما نظر آقای وزیر درست است؟

نجات این 3 کوهنورد باید سریع انجام می گرفت یعنی هنگامی که این 3 نفر قله را فتح کرده بودند و می خواستند به پایین بیایند ولی آنها به یک منطقه خیلی خطرناک و صعب العبور رسیده بودند . در آخرین تماس هایشان دنبال مختصات بودند و به نظرم حتی این موضوع هم که از طریق فرکانس تماس ها مکان این سه کوهنورد را ردیابی کنند نمی توانست فایده ای داشته باشد.

مرگ این سه کوهنورد در روحیه شما و دیگر کوهنوردان ایران تاثیر منفی نگذاشت؟

به هیچ وجه! ما به چنین اتفاقاتی عادت داریم چرا که این قبیل اتفاقات زیاد رخ می دهد . همین هفته قبل 3 کوهنورد اسپانیایی در پاکستان جان خود را از دست دادند.

برای تامین برنامه‌های فدراسیون چه مشکلاتی دارید؟

به خاطر کمبود اعتبارات بیشتر اردوها و اعزام ها را کنسل کرده ایم و برنامه ای برای آینده نداریم و فقط تیم سنگنوردی مهر ماه در مسابقات همبستگی اسلامی در اندونزی شرکت خواهد کرد.

https://shoma-weekly.ir/h1JaIo