بقیه فوتبال به ویژه مسابقات باشگاه ها و جام حذفی همه‌اش دعوا بود و حاشیه! و بدآموزی‌های فراوان! می‌توانید به مصاحبه‌های سردار محمد رویانیان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس، علی فتح‌الله زاده مدیر عامل باشگاه استقلال، امیر عابدینی مدیرعامل باشگاه داماش گیلان و ... رجوع کنید! باز خدا پدر «علی دوستی‌مهر» مربی ارزشی و اصولگرای کشورمان را بیامرزد که توانست با تیم ملی نوجوانان به جام جهانی صعود کند تا مرهمی باشد برناکامی‌های فوتبال کشورمان! یک موفقیت دیگر هم داشتیم و آن قهرمانی فوتبال ساحلی کشورمان برای نخستین بار در آسیا بود که با سرمربیگری «اوکتاویو» برزیلی به دست آمد.به هر حال برای جبران باید علل ناکامی‌ها، شکست‌هاو کمبودها مورد بررسی و آنالیز دقیق قرار گیرد و یک بازبینی بزرگ صورت گیرد و شاید هم یکی از دلایل تکرار این شکست‌ها در فوتبال ایران بی‌توجهی به تجزیه و تحلیل مسابقات در یک سال گذشته باشد که ما همیشه از آن غافلیم! در حالی که حتی در سال گذشته نیز به وضوح مشاهده کردیم، هنوز چشمه‌جوشان استعداد جوانان کشورمان در فوتبال خشک نشده و جوانانی مثل  علیرضا جهانبخش، سردار آزمون، پیام صادقیان، میلاد غریبی، ابراهیمی و... توانستند خودی نشان دهند و بدرخشند. این که چرا فوتبال مابه این حال و روز افتاده است، سؤال بی جوابی نیست، اما چه فایده اگر به آن پاسخ دهیم! چند سالی می‌شود، پاسخ‌های متعدد و انتقادات کارشناسی از سوء مدیریت متولیان و برخی از مدیران باشگاه‌ها مطرح می‌شود، ولی گوش کسی بدهکار این جوابها و اعتراض‌ها نیست!متأسفانه بی برنامگی و چوب لای چرخ گذاشتن برخی از مسئولین ورزش کشورمان در فوتبال نیز مزید بر علت شده است! آن از انتخابات سال گذشته فدراسیون فوتبال که تضمین کننده مدیریت سابق در رأس این فدراسیون شد و این هم  از جمع فوتبال که قرار است امسال پس از بازی‌های مرحله مقدماتی جام حذفی2014 برزیل برگزار شود! حال ما مانده‌ایم و این فوتبال معیوب! البته همان‌طور که پیش‌تر ذکر شد، رسیدن به پیشرفت در فوتبال امری محال و غیرممکن نیست به شرط آن که همه در خدمت فوتبال کشور قرار گیرند و کسی که برای هدایت این فوتبال می‌آید، مدیر و مشورت‌پذیر باشد. بودجه و نظارت به موازات تلاش خستگی ناپذیر مدیران کاربلد، دلسوز و با برنامه در کار باشد، و گرنه از کوزه همان برون تراود که در اوست.