ورزش

قول کی روش برای برد در بازیهای بعد

خبرنگار وقیح لبنانی به سرمربی تیم ملی ایران – تأکید می‌کنم تیم ملی ایران – اهانت کرد و گفت: خفه شو! هم شگفت‌زده شدم و هم خون ایرانی‌ام به جوش آمد. از جای خود برخاستم،به کی روش و مترجمش اشاره کردم تا آنها هم برخیزند و...
گفتگو از: مهدی یکتا - مقدمه: تصمیم گرفته بودم در کنفرانس مطبوعاتی از خجالت کارلوس کی روش در بیایم. برایم مهم نبود که برخی از هم قطاران من به خاطر دو تا سفر بیشتر بخواهند سکوت اختیار کنند و تماشاگر کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی با لبنان باشند. در سالن کنفرانس ورزشگاه «اسپورت سیتی» لبنان موجی از خوشحالی و تعجب فراوان دیده می‌شد. خبرنگاران ایرانی مات و مبهوت بودند و خبرنگاران لبنانی خوشحال و تا حدی گستاخ! و این گستاخی ناگهان تأثیر عمیقی روی نگارنده گذاشت. انگار سئوالات مغرورانه لبنانی‌ها آب سردی روی افکارم پاشید و همه آن دلخوری‌ها، ناراحتی‌ها و عصبانیت از کی روش و تیم ملی ایران را لحظه‌ای فراموش کردم.
خبرنگار وقیح لبنانی به سرمربی تیم ملی ایران – تأکید می‌کنم تیم ملی ایران – اهانت کرد و گفت: خفه شو! هم شگفت‌زده شدم و هم خون ایرانی‌ام به جوش آمد. از جای خود برخاستم،به کی روش و مترجمش اشاره کردم تا آنها هم برخیزند، هر دو بلند شدند اما با اشاره مدیر رسانه‌ای تیم ملی دوباره سرجایشان نشستند و من میکروفون برنامه «ورزش و مردم» را برداشتم و به احترام نام ایران و در اعتراض به رفتار و گفتار زشت خبرنگار عرب زبان از سالن کنفرانس بیرون رفتم و پشت سر من هم سایر خبرنگاران ایرانی یکی یکی سالن را ترک کردند و...
شرایط ویژه‌ای بود. از یک طرف خوشحال بودم که از اسم ایران در آن سوی آبها دفاع کرده‌ام و از طرفی دیگر چیزی از مصاحبه دستگیرم نشده بود و از این بدتر برای یک خبرنگار ممکن نیست. لختی گذشت تا اینکه سروکله سرمربی پرتغالی تیم ملی کشورمان پیدا شد. وقتی از کی روش تقاضای مصاحبه اختصاصی کردم، با قدرشناسی و رویی‌گشاده پذیرفت و به کمک مترجم تیم ملی دقایقی با یکدیگر هم کلام شدیم:
آقای کی روش. غرورمان شکست. از بازی با لبنان برایمان بگویید؟
قبل از هر چیز باید تشکر ویژه‌ای از شما داشته باشم که در سالن کنفرانس مطبوعاتی بیروت خیلی خوب مرا حمایت کردید. من سالها در عرصه مربیگری فعالیت کرده و در کنفرانسهای مطبوعاتی فراوانی حضور داشته‌ام اما هرگز چنین شرایطی را تجربه نکرده بودم. خیلی کم اتفاق می‌افتد که سرمربی یک تیم شکست خورده این چنین مورد حمایت قرار بگیرد. خبرنگار لبنانی حرفهای گستاخانه می‌زد و به من اهانت کرد اما شما به عنوان یک خبرنگار ایرانی برخاستید و از من دفاع کردید و این لطف شما را هرگز فراموش نخواهم کرد.

به هر حال اسم ایران وسط بود و شما هم سرمربی تیم کشورمان هستید و کسی حق ندارد در سالن کنفرانس مطبوعاتی چنین اهانتی انجام دهد و...
به هر صورت وظیفه خودم می‌دانم که از شما و سایر رسانه‌های ایرانی تشکر کنم.

ولی همین رسانه‌های ایرانی مدتهاست از سوی بازیکنان شما تحریم شده‌اند!
یک سری مشکلات بین رسانه‌ها و ملی پوشان به وجود آمده که به نفع تیم ملی نیست. این فضای نامناسب می‌تواند اثرات مخربی داشته باشد و باید هر چه زودتر مشکلات حل شود. به شخصه تمام تلاش خود را به خرج خواهم داد تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن رابطه طرفین دوباره مطلوب شود.

بسیار خوب، برویم سر بازی با لبنان. دلیل اصلی شکست ما مقابل این تیم در بیروت چه بود؟
به نظرم ما بازی خوبی ارائه دادیم. خطراتی روی دروازه حریف خلق کردیم اما ظاهراً سوپرمن درون دروازه لبنان ایستاده بود. عباس گلر لبنان روزی افسانه‌ای را سپری کرد و چند موقعیت مسلم گلزنی را از تیم ما گرفت. ضمن آن که به هر حال این پیروزی را به لبنانی‌ها تبریک می‌گویم، باید بگویم تیم ایران مستحق این شکست نبود!
ولی فراموش نکنید که ما برای اولین بار در طول تاریخ به لبنان باختیم و کارمان برای صعود به جام جهانی به اما و اگر کشید.
بله، شرایط کمی سخت شد. الان سه تیم 4 امتیازی در جدول هستند و ازبکستان دو امتیازی هم حضور دارد. راه دشواری پیش روی ماست اما من به شاگردانم اطمینان دارم. ضمن آن که متأسفانه لبنانی‌ها حداقل 10 دقیقه از وقت بازی را با انداختن خود روی زمین کشتند. داور بازی هم نه وقت اضافه را درست گرفت و نه به بازیکنان حریف اخطار داد و...

این حرف شما هم باعث اعتراض و اهانت خبرنگار لبنانی شد؟
من حرف بدی نزدم. این حرکات دیگر در فوتبال دنیا منسوخ شده اما ظاهراً برخی از تیم‌های آسیایی هنوز به این شیوه زشت پایبند هستند. همانطور که گفتم متأسفانه داور بازی هم یک طرفه علیه ما سوت زد و هیچ تذکر و اخطاری به بازیکنان لبنانی به دلیل وقت کشی نداد.

یکی از انتقادات وارده به شما استفاده از مسعود شجاعی است. بازیکنی که به دلیل مصدومیت حدود دو سالی می‌شود در هیچ بازی رسمی به میدان نرفته است!
شما خودتان بهتر از من می‌دانید که 7 بازیکن تیم ملی را نداشتیم. در ضمن مسعود شجاعی هم مقابل اردن بازی کرد و در یکی دو بازی دوستانه دیگر آمادگی‌اش را نشان داد و بازی کرد.

اما معمولاً رسم بر این است که بازیکنان تازه از بند مصدومیت‌ رها شده را 10دقیقه به 10 دقیقه به بازی می‌گیرند و به مرور آن بازیکن را وارد ترکیب می‌کنند، نه اینکه...
گفتم که 7 بازیکن تیم ملی را نداشتیم و به تجربه مسعود هم نیاز داشتیم. هر چند با آن همه وقت‌کشی لبنانی‌ها اگر پدر بزرگ مسعود شجاعی هم توی زمین بود کاری از دستش ساخته نبود!

در حال حاضر فضای نومیدی بر جامعه و فوتبالدوستان ایرانی حاکم شده است. چه حرفی برای این مردم دارید؟
نمی‌خواهم حرفهای کلیشه‌ای بزنم اما شرمنده مردم عزیز ایران هستم که به دلیل وقت‌کشی یک تیم عربی این روزها ناراحت و گله‌مند هستند اما پیغام من به آنها این است که هنوز 5 بازی دیگر باقی مانده است. 5 بازی که می‌تواند 15 امتیاز در برداشته باشد و امیدشان را به هیچ وجه از دست ندهند و فقط در زمان بازی‌های تیم ملی ورزشگاه آزادی را پر کنند.

یعنی شما قول می‌دهید در بازیهای رفت و برگشت مقابل کره جنوبی به پیروزی می‌رسیم؟
چرا که نه! ما بازیکنان خوبی در اختیار داریم و این مهم دور از دسترس نیست. فقط باید تمرکزمان را از دست ندهیم و از اشتباهات بازی با لبنان درس بگیریم. آنگاه توان غلبه بر کره جنوبی را در تهران و حتی سئول خواهیم داشت.

برخی از منتقدان معتقدند تیم ملی نیاز به خون تازه‌ای دارد و میانگین سنی بازیکنان فعلی بالاست. در این رابطه حرفی ندارید؟
حرف این دسته از دوستان قابل قبول است. خود من به دقت بازی جوانان ایرانی را زیر نظر دارم. یعقوب کریم، رضا حقیقی، محسن فروزان، پیام صادقیان، میلاد غریبی و... زیر ذره‌بین هستند و بارها هم به تیم ملی دعوت شده‌اند و این یعنی من هم دوست دارم به آنها میدان بدهم، اما قبول کنید این تغییر نسل زمان می‌خواهد. بازیهای مقدماتی جام جهانی تجربه می‌خواهد و کسانی می‌توانند به ما کمک کنند که دست و پایشان جلوی تماشاگران پر شمار حریف نلرزد. به همین خاطر است که می‌گویم الان زمان آزمایش بازیکنان نیست.

اما برخی از ملی‌پوشان فعلی مقابل لبنان در زمین راه می رفتند و توان جنگ در زمین مسابقه را نداشتند.
کسی در بیروت کم کاری نکرد و در زمین راه نرفت اما بخش دوم حرف شما را قبول دارم. تیم ملی بازیکن جنگجو می‌خواهد و این مسأله را خودم هم دریافته‌ام. بازیکنان جوانتر تیم ملی، باید از نکونام و کریمی یاد بگیرند و در زمین مسابقه از تمام وجودشان مایه بگذارند.

مشکل فنی تیم ملی را در کدام منطقه دیده‌اید؟
بیشتر خط حمله. ما در گلزنی با مشکل مواجه هستیم و تعداد کم گل‌هایمان در بازیهای قبلی نگران کننده است. امیدوارم بتوانیم شرایط فعلی را عوض کنیم و با بالا بردن تعداد گلهای خود، تیم ملی را به شادابی و نشاط برسانیم.

بسیار خوب، اگر حرف ناگفته‌ای دارید، در خدمتیم!
بار دیگر از حمایت شما در سالن کنفرانس تشکر می‌کنم و از مردم و رسانه های ایرانی هم می‌خواهم بیش از گذشته همراه تیم ملی ایران باشند تا بتوانیم صعود به جام جهانی 2014 برزیل را جشن بگیریم.



https://shoma-weekly.ir/4DTth5