محمد عرب- دبیر حزب موتلفه اسلامی استان قم گفت: شهر مقدس قم این افتخار را دارد که مرکزیتی برای شیعیان جهان و پایگاهی برای اهل بیت عصمت و طهارت باشد. تاریخ نشان می‌دهد وقتی گروهی از شیعیان و نیز اولاد پیامبر (ص) وقتی تحت ظلم ظالمان قرار می‌گرفتند یکی از پناهگاه‌های آنان قم بوده است.
به طور طبیعی پس از آنکه این شهر به مرکزیت برای شیعیان مبدل شد، علمای زیادی در آن حضور و بروز پیدا کردند، اما از همه مهم‌تر بعد از حضور حضرت معصومه (س) در قم دلبستگی مردم به ائمه و اهل بیت بیشتر پیدا شد و لذا شهر مقدس قم را می‌توان به عنوان یکی از پایگاه‌های مهم جهانی نشر علوم دینی نام نهاد و لذا علمای فراوانی در قم ظهور کردند، به خصوص از زمان مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری که خود ایشان معروف به موسس حوزه علمیه قم هستند، بنابراین قبور علما و مراجع مروج دین در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها تاییدی بر این ادعا است. اما نکته قابل تامل اینکه بعد از انقلاب اسلامی و ظهور امام خمینی (ره) در این شهر قم پایگاه بی‌بدیلی در عالم اسلام و خصوصا تشیع گردید. رضا خان از همان ابتدا که به سلطنت رسید، یکی از جدی‌ترین اقدامات او مقابله با دین و ایمان و حجاب و روحانیت و ممانعت باعزاداری برای اهل بیت عصمت و طهارت بود، به همین دلیل یکی از مراکز خطرناک برای او شهر قم بود، لذا حکومت پهلوی سعی داشت در این شهر فرهنگ غربی را پیاده کنند. لذا قبل از هرچیز و هر کس خانواده خود او بدون حجاب در این شهر حضور پیدا کردند. همچنین لباس روحانیت ممنوع شد و نسبت به آن سخت گیری می‌کردند. البته با وجود علما و مخالفت و جدیت و استقامت آنان این برنامه‌ها موفق نبود.
یکی دیگر از برنامه‌های آنان تاسیس سینما در قم و نمایش فیلم‌های مستهجن برای جوانان بود و چون در مرحله قبل شکست خورده بودند، لذا تلاش می‌کردند با این حرکت و پیاده کردن فرهنگ غربی و سینما بتوانند جوانان را منحرف کنند. اما بازهم موفق نبودند و شکست خوردند.
بعد از قیام حضرت امام (ره) در ۱۵خرداد سال ۱۳۴۲ مردم قم با راهنمایی و هدایت مراجع تقلید و علمای با حقیقت حرکت‌های انقلابی خود را به دیگر نقاط کشور تسری می‌دادند، البته ناگفته نماند که همه مردم ایران با اخلاصی که داشتند و با آن ولایت مداریشان در تبعیت از امام خمینی هوشیارانه عمل می‌نمودند و همیشه تابع نظرات علمای دینی بودند تا بتوانند بطور یکنواخت همراه با خط انقلاب و هماهنگ حرکت نمایند.
در حکومت نظامی سال ۵۷ اولین کاری که حکومت شاه انجام داد، بستن درب مدرسه فیضیه قم و دارالشفا بود. اما مردم هرروز هوشیار‌تر می‌شدند و هر روز تظاهرات و راهپیمایی‌شان بیشتر می‌شد و از طرفی نیروهای حکومت با تانک‌ها و با بستن راه‌ها و با ایجاد رعب و وحشت قصد سرکوب را داشتند. همچنین در صحنه‌ای که من حضور داشتم در چهار راه شهدا کماندو‌ها تیر اندازی کردند و چندین نفر از جوانان را به شهادت رساندند اما با وجود این همه سخت گیری مردم دست از مقاومت نکشیدند و به مسیر مبارزه ادامه دادند تا انقلاب به پیروزی نهایی رسید.
*دبیر حزب موتلفه اسلامی استان قم