در سومین مورد نیز جوانی به نام حمیدرضا الداغی که برای جلوگیری از مزاحمت چند جوان برای دو دختر سبزواری، شجاعانه و غیرتمندانه عمل کرده بود، به دست مزاحمان و به شیوه ای ناجوانمردانه با سلاح سرد مضروب شده و به شهادت رسید.
علاوه بر ۳ مورد مذکور، در روزهای گذشته یک روحانی ۳۵ ساله در بلوار مرزداران تهران، پس از پارک خودرو شخصی، توسط یک دستگاه خودرو سواری به زیر گرفته شد ضارب متواری و سپس دستگیر می شود. همچنین چند روز پیش حوالی نماز صبح خودرویی به دو طلبه در ایستگاه اتوبوس خیابان شهدا قم حمله و پس از زیرگرفتن و مصدومیت آنها، پیاده شده و یکی از طلاب را مورد ضربات شدید چاقو از ناحیه گردن و پهلو قرار می‌دهد. ضارب سپس برای حمله به ماموران نیروی انتظامی اقدام می‌کند و قصد خلع سلاح و تصاحب اسلحه ماموران انتظامی را داشته که با شجاعت ماموران دستگیر میشود.
با اینکه وقایع مذکور، افکارعمومی را جریحه دار کرد اما رسانه های معاند از جمله بی بی سی، صدای آمریکا، اینترنشنال و...به صورت کامل آن را سانسور کرده و با بی اعتنایی از آن عبور کردند.
ماجرا به همین جا ختم نشد. در داخل نیز برخی رسانه‌های منتسب به جریان اصلاح‌طلب دقیقا همصدا با دشمن، موارد مذکور را سانسور کرده و به هیچ عنوان این جنایات را محکوم نکردند.
یکی از فعالین رسانه‌ای در واکنش به رویکرد تأمل برانگیز، نوشت:«اگر در همین صحنه سبزوار به جای شهید الداغی یکی از اون دو نفر کشته شده بود، امروز تجمعات دانشجویی داشتیم، بزرگان حوزوی یک جریان بیانیه می‌دادند، اتحادیه اروپا بیانیه حقوق بشری می داد. بایدن کنار ملت! می ایستاد، حکومت مسئول مستقیم قتل بود و مقتول، عکس یک رسانه‌های خود مستقل پندار می‌شد.»
یکی دیگر از فعالین رسانه ای در مطلبی نوشت:«در مکتب سلبریتی‌ها و روشنفکران امروزی، در قبال کشتن یک جوانی که به ظاهر شاید خیلی حزب اللهی نبود و پوشش خانواده‌اش هم چادر نباشد اما از روی غیرت هوای ناموس جامعه خود را داشت، باید خفه شد و دم از زن و زندگی و آزادی نزند!»
دیگر فعال رسانه ای در مطلبی نوشت:« حمید رضا الداغی نه بسیجی بود، نه آمر به معروف. یک ایرانی غیرتمند بود که وقتی دید دارد به دو دختر تعرض میشود، مقابل اوباش ایستاد. اما چرا صدای مدعیان زن، زندگی، آزادی در نمی آید؟ چون همین چندماه قبل هدفشان را اعلام کرده بودند:"حجاب بهانه است، میخواهیم مفهوم ناموس را در جامعه از بین ببریم". »
به جرأت می توان گفت که رسانه های معاند و همچنین رسانه های داخلی همصدا با دشمن، در کنار برخی سلبریتی های پرمدعا، در ریختن خون این افراد شریک بوده و باید جواب پس بدهند.
در حقیقت این نوع عملکرد، شراکت در تیزکردن چاقوی اشرار و مسلح کردن سلاح تروریست ها است.