هرگاه یکى از شما اهل و مال و وجود برادر دینى خود را اضافه‌تر از خویش دید بر او حسد نورزد، چه اینکه فرد مسلمان زمانى که جامه پستى به بر ننموده و آبرو از دست نداده تا تنگ نظرانِ به ذلّت نشسته به سرزنشش برخیزند همانند قماربازى است که با اولین تیر خود احتمال بردن دارد، بدون اینکه در انتظار باختن باشد.
«... هرگاه یکى از شما اهل و مال و وجود برادر دینى خود را اضافه‌تر از خویش دید بر او حسد نورزد، چه اینکه فرد مسلمان زمانى که جامه پستى به بر ننموده و آبرو از دست نداده تا تنگ نظرانِ به ذلّت نشسته به سرزنشش برخیزند همانند قماربازى است که با اولین تیر خود احتمال بردن دارد، بدون اینکه در انتظار باختن باشد.
همچنین انسان مسلمانى که به دور از خیانت است به انتظار یکى از دو برنامه نیکو از سوى خداست: یا خداوند او را به جهان دیگر برد که در آنجا آنچه نزد خدا دارد براى او بهتر است؛ یا رزق الهى در اهل و مال و همراه آن دین و شرف به او برِسد... .»
(خطبه 23 نهج البلاغه)