زنان به نیات گوناگون به شیخ‌نشین‌ها قاچاق می‌شوند، شبکه العالم چندی پیش پرده از این نقض آشکار حقوق زنان در حاشیه خلیج فارس برداشت، در گزارشی که جمعیت حقوق بشر مغرب آن را منتشر کرد، درخصوص زنان کارگر مشغول به کار در کشورهای خلیج فارس، اعلام کرد: «رفتارهایی که با زنان مغربی می‌شود، توهین به کرامت و شأن آنان است.» این جمعیت در ادامه گزارش خود افزود: «مسئله مربوط به قاچاق انسان است که نقض جدی حقوق بشر به شمار می‌رود که به زندگی، آزادی و کرامت اصیل انسان‌ها آسیب می‌زند.» روزنامه اینترنتی «هسپرس» نوشت که این جمعیت با صدور بیانیه‌ای اعلام کرده است: «شهروندان مغربی که برای کار به برخی کشورهای حوزه خلیج فارس مسافرت می‌کنند، معمولا باید کارهای اجباری انجام داده یا مجبور به انجام کارهایی می‌شوند که شأن آنان را زیر سؤال می‌برد.» این جمعیت در ادامه افزود: «در این میان، زنان بیشتر آسیب می‌بینند؛ زیرا مورد سوء استفاده‌های جنسی قرار می‌گیرند یا به اجبار به کارهایی مشغول می‌شوند که بیشتر به بردگی شباهت دارد.»این اولین بار نیست که موضوع قاچاق انسان به این شدت پررنگ می‌شود و درکمال تعجب تحت سیطره سکوت سایه‌ها کم‌کم رنگ می‌بازد و روبه فراموشی می‌رود؛ قاچاق زنان و کودکان به‌ویژه در کشورهای جهان سوم که به واسطه شرایط تلخ و وضعیت نابه‌سامان اقتصادی و سیاسی کشورهایشان با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند بیش از هرجای دیگری نمود پیدا می‌کند؛ شاید بتوان به جرأت ادعا کرد آفریقا نیز یکی از نقاطی است که زنانش این نوع بردگی را تجربه می‌کنند البته در شرایطی که جنگ خاورمیانه را تهدید می‌کند و شعله‌های آمریکایی- صهیونیستی منطقه را تبدیل به میدان کشت و کشتار کرده است؛ برای فرار از این وضعیت زنان و کودکان و اقشار آسیب‌پذیر از جنگ که ناگزیر به مهاجرت می‌شوند درگیر ماجرای تلخ قاچاق انسان نیز می‌گردند؛ به طوری که اتحادیه اروپا در گزارشی که اخیرا منتشر کرده است این‌طور آورده است؛ «اطفال یکی از گروه‌های آسیب‌پذیر هستند که از اهداف عمده قاچاق‌بران انسان محسوب می‌شوند. این قشر به سادگی استخدام و به زودی تبادله می‌شوند». «هرچند قاچاق انسان در شرایطی نیز معمول است که مرتبط به مهاجرت نمی‌باشد، اما اطلاعات دریافت شده نشان می‌د‌هند که این پدیده با وضعیت جاری بحران مهاجرت تشدید یافته است.»

برهمین اساس سهم زنان از آمار قاچاق انسان در جریان مهاجرت به مکان‌های در ظاهر امن 75 درصد و سهم کودکان چیزی در حدود 15 درصد است؛ هرچند این آمار را نمی‌توان محور قرار داد و قطعا این جنایت خاموش سهم بیشتری را برای زنان به خود اختصاص داده است؛ اما تنها یک نکته قابل برداشت از چنین مطلبی است؛ برافروخته‌شدن آتش جنگ‌هایی که با مداخله غربی‌ها و آمریکایی‌ها شدت می‌گیرد در ورای خود تجارت پرسود و کثیفی را رقم می‌زند که بیشتر به نفع خود آنها است در این تجارت زنان قربانیانی برای کار اجباری و هتک مقام انسانی هستند نگاه به وضعیت کشورهای جنگ‌زده نظیر افغانستان که به یمن وجود آمریکایی‌ها و نیروی‌های خودساخته طالبان درگیر جنگی طولانی شده و اکنون در سال 2016 مقام دوم قاچاق انسان و زن را به خود اختصاص داده؛ دروغ غربی آمریکایی حقوق بشر را به سادگی افشا می‌کند، از سوی دیگر تدابیری که کشورهای مهاجرپذیر برای پناهجویان آواره از جنگ و حفاظت صوری از اردوگا‌هایشان کرده‌اند نیز بر این مهم صحه می‌گذارد.

اما باید از همین آتش‌افروزان جنگ که عموما خود را حامی حقوق بشر و حقوق زنان و کودکان می‌دانند پرسید تا کجا می‌خواهند در برابر این ظلمی که بخشی به واسطه سیاست‌های استعماری و بخش دیگر به واسطه تروریست‌پروری بر زنان و کودکان بخش‌های غیراروپایی و آمریکایی دنیا می‌رود سکوت کنند آیا زمان آن نرسیده که انسانیت خود را به دنیا نشان دهند یا خوی درندگیشان مانع از افشای حقیقت می‌شود؟