بی‌‌شک این روحیه که پس از انقلاب اسلامی ایران نقش فعال‌تری به خود گرفت مبتنی بر تعالیم امام‌خمینی (ره) و در راستای انقلاب اسلامی و آماده‌سازی ظهور آخرین منجی (عج) بوده وهست و این امر تداوم خط سرخ عاشورا و پیام رسانی و رشادت های مردانه حضرت زینب(س) برای قیام امام حسین(ع) است که اکنون به عنوان یک الگوی تمام عیار و زوال ناپذیر در دست تمام زنان آزاده‌ی جهان قرارگرفته است.
هر تحول، بیداری و در مقیاس بزرگتر هر انقلابی مستلزم محرک و ابزار و وسایلی است که لازمه آن انقلاب استفاده صحیح محرک از آن ابزار است. با نگاهی اجمالی به انقلاب‌ها و تحولاتی که از ابتدای تاریخ تا به امروز به عنوان انقلاب‌‌هایی با ماهیت و یا محتوای اسلامی شکل گرفته، درمی‌‌یابیم نقش زنان به عنوان یکی از مهمترین محرک‌‌ها و تاثیر‌گذار‌ترین عوامل هر انقلاب انکار‌نشدنی است. در اسلام نیز حضور محرک، افتخارآمیز و جهت بخش انقلابی تمامی این نقش‌آفرینی‌ها، حضرت زهرا(س) است و بی شک، پس از آن نقش حضرت زینب (س) در واقعه کربلا که برگرفته از همین الگواست.
تاریخ انقلاب اسلامی ما نیز مملو از نقش آفرینی زنانی است که در پیروزی انقلاب اسلامی و بعد از آن در حفظ و نگهداری از این نعمت الهی، از بانوی کربلا الگو گرفته‌اند. اما نقش زنان در مسائل اخیر منطقه و جریان بیداری اسلامی با توجه به تاثیر‌پذیری از الگوهای سرآمد زنان انقلابی در تاریخ اسلام و همچنین روحیه انقلابی زنان مبارز در کشورهای مختلفی که تحت تاثیر این بیداری قرارگرفته‌اند، متفاوت و قابل توجه است. این تفاوت نسبت به میزان تاثیرگذاری و الگو‌پذیری زنان از مبانی اعتقادی و فرهنگی در عرصه‌های مختلف به خوبی قابل درک است. نقش زنان در رهبری گروه‌‌های انقلابی به عنوان یکی از پرچم داران عرصه مقاومت، نقش زنان در الگوسازی و یا الگوشدن برای دیگر اقشار، نقش زنان به عنوان رهبران جهاد خاموش در معنای رهبری کردن جهاد در خانه و تربیت نیروهای جهادی، نقش زنان در تربیت اسلامی و ولایت مداری، نقش زنان به عنوان بسترسازان جریان بیداری اسلامی و نقش زنان به عنوان تکیه گاه مبارزه برای یک خانواده مبارز از جمله مسائلی است که به وضوح می‌توان تفاوت‌هایش را در کشورهای مختلفی چون بحرین، یمن، مصر و لیبی مشاهده کرد.
این تفاوت‌‌ها که به ظاهر در حضور زنان در خط مقدم اعتراضات نیز به چشم می‌خورد، نشأت گرفته از تفاوت‌های اعتقادی و مذهبی و همچنین اختلافات فرهنگی و قومی است. زنان ایران اسلامی در عرصه مبارزه با جبهه استکبار و مقاومت در برابر ظلم و ستم و زیاده خواهی مستکبرین همیشه حرف اول را زده‌‌اند و به عنوان یک الگوی مثال زدنی در سطح جهان اسلام مطرح‌اند.
در مجموع نقش زنان در تحولات کشورهایی که به لحاظ مذهبی و اعتقادات دینی به فرهنگ تشیع که فرهنگ مقاومت، ظلم ستیزی و ایثار و شهادت است، نزدیک‌تر هستند، پررنگ تر حس میشود. و تاثیر این دیدگاه ها را به خوبی می‌توان در نحوه عملکرد آن‌ها و حتی مردان مبارز نیز مشاهده کرد. و یا زنان کشورهایی که به لحاظ جغرافیایی و فرهنگ قومی نیز به ایران نزدیک هستند نیز به عنوان یکی از مهمترین محرک‌های انقلاب آن کشور به شمار می‌آیند. به طور مثال نقش زنان در بیداری اسلامی در کشوری چون بحرین که هم به لحاظ دینی و هم به لحاظ فرهنگ قومیتی به ایران بسیار نزدیک است، بیشتر از زنان کشورهای دیگر به چشم می‌خورد به طوری که حتی در این کشور می‌بینیم که روزی برای راهپیمایی اختصاصی زنان درنظر گرفته می‌شوند و یا در زمانی که سرکوب شدید انقلابیون را برای مدت کوتاهی وادار به سکوت کرد زنان روی دیوارها نوشتند:اگر مردان خارج نمی‌شوند، زنان از خانه بیرون خواهند آمد و با این شعارها روحیه انقلاب را دوباره در جامعه دمیدند. اما در مقابل هرچه از این آیین و به تعبیر صحیح تر فرهنگ دورتر می‌شویم، حضور زنان در عرصه مبارزه کمر‌نگ‌تر میشود. این قیاس را می توان با یک نگاه تطبیقی و مقایسه‌ای انقلاب های کشورهای بحرین با یمن، یمن با مصر و مصر با لیبی به وضوح مشاهده کرد و نمونه واضح این قضیه تا آنجا پیش می‌رود که در تحولات لیبی نقش زنان بسیار کمر‌نگ تر از سایر کشورهای انقلابی است.
البته این نکته قابل ذکر است که شرایط انقلاب در لیبی با کشورهای دیگر بسیار متفاوت بود و بدین ترتیب که انقلاب لیبی به جنگ داخلی کشیده شد و تا حدودی عرصه را برای حضور زنان محدود کرده بود، اما در هر حال زنان لیبی بیش از این می‌توانستند در جریان تحولات کشور خویش تاثیر‌گذار باشند و حتی بعد از سرنگونی قذافی در حفظ و نگهداری انقلابشان و به هدف رساندن آن نیز نقش اساسی داشته باشند. چنانچه زنان ما هنگام اشغال خرمشهر توسط نیروهای بعثی در شهر ماندند و به عنوان امدادگر، آشپز و رزمنده به نیروهای مبارز کمک کردند. این حقیقت ناظر بر فرمایشات ولی امر مسلمین مبنی بر الگو بودن ایران و نقش اساسی ایران در جریان بیداری اسلامی است که حقیقتا زنان ایران نیز می‌توانند به خوبی برای سایر زنان کشورهای اسلامی الگو بوده همانطور که تا کنون بوده‌اند. فرهنگ شهادت و ایثار ارثیه‌ای از حادثه عاشورا که ملت ایران به کشورهای منطقه و جهان هدیه نموده است و به خوبی شاهد آن هستیم که یک مادر و یا همسر شهید بحرینی و یا یمنی و یا مصری و به خصوص زنان فلسطینی مانند مادران وهمسران شهدای هشت سال دفاع مقدس، عکس شهدایشان را با افتخار بلند می‌‌کنند و آن را قربانی در راه حق می‌دانند. بی‌‌شک این روحیه که پس از انقلاب اسلامی ایران نقش فعال‌تری به خود گرفت مبتنی بر تعالیم امام‌خمینی (ره) و در راستای انقلاب اسلامی و آماده‌سازی ظهور آخرین منجی (عج) بوده وهست و این امر تداوم خط سرخ عاشورا و پیام رسانی و رشادت های مردانه حضرت زینب(س) برای قیام امام حسین(ع) است که اکنون به عنوان یک الگوی تمام عیار و زوال ناپذیر در دست تمام زنان آزاده‌ی جهان قرارگرفته است.