دومین نمایشگاه بین‌المللی تخصصی پوشاک ایران که در ابتدا قرار بود در آذر ماه امسال برگزار شود با تعویق یک ماهه از 12 تا 15 بهمن در سالن خلیج فارس نمایشگاه بین‌المللی تهران برگزار می شود. در همین راستا نمایشگاه پوشاک ترکیه در تهران نیز قرار است از اول تا چهارم فوریه سال جاری یعنی 12 تا 15 بهمن در نمایشگاه بین‌المللی برگزار شود.
آیسون یلماز، مدیر برگزاری نمایشگاه پوشاک ترکیه نیز با اشاره به برگزاری این نمایشگاه در محل دائمی برگزاری نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران گفته است که غرفه‌ها در زمینی به وسعت 2375 متر مربع برگزار خواهد شد که نزدیک به نصفی از وسعت نمایشگاه تهران است. این موضوع اعتراض برخی از تولیدکنندگان نساجی ایران را نیز در پی داشته است، تا جایی که برخی از آن‌ها که از برندهای خوب ایرانی به‌شمار می‌روند، از حضور در این نمایشگاه انصراف داده‌اند.
سعید حسین‌زاده، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی ایران در واکنش به این موضوع به «شما» می‌گوید: چند روزی است که تبلیغات گسترده‌ای روی نمایشگاه ترکیه آغاز شده است؛ ترک‌ها در برگزاری نمایشگاه هدفمند عمل می‌کنند؛ اما به‌رغم اینکه قرار بود به واسطه جابجایی نمایشگاه، مسئولان تسهیلات و امکاناتی را در اختیار ما بگذارند و برای ما تبلیغات کنند، فعالیت خاصی صورت نگرفته است. ترک‌ها، خیز خود را برای تصرف راحت بازار بزرگ ایران برداشته‌اند و این در حالی است که صنعت پوشاک کشور در سالیان گذشته به‌دلیل حجم بالای واردات و قاچاق محصولات این کشور آسیب فراوانی را متحمل شده است.
برگزاری نمایشگاه پوشاک شرکت‌های ترکیه‌ای در ایران با انعقاد تفاهم‌نامه تعرفه ترجیحی میان ایران و این کشور برای تجارت در زمینه صنعت پوشاک هم‌زمان شده است. تفاهم‌نامه‌ای که موج گسترده‌ای از نارضایتی را در میان فعالان و تولیدکنندگان پوشاک کشور در هفته گذشته ایجاد کرده است.
تجارت ترجیحی ایران و ترکیه، یازدهم دی امسال برابر با نخستین روز سال نو میلادی آغاز شد. با این حال، قرارداد تجاری ترجیحی ایران و ترکیه، مورد انتقاد بسیاری از تولیدکنندگان قرار گرفته است؛ به نحوی که عده‌ای از این قرارداد به ترکمنچای جدید یاد می‌کنند.
تفاهم‌نامه تجارت ترجیحی میان ایران و ترکیه در مجموع شامل ۲۶۵ فقره کالاست که ۱۲۵ فقره کالای ایرانی و ۱۴۰ فقره کالای ترکیه را دربر می‌گیرد. از آنجا که بخشی از کالاهای ترک، مشمول استفاده از تخفیفات تجارت ترجیحی مربوط به بخش پوشاک بوده، بیشترین انتقادات در این زمینه مطرح است.
در حالی که از ابتدای اجرای این توافق‌نامه، اعتراضات فراوانی از سوی تولیدکنندگان پوشاک مطرح شد و آن‌ها خواستار تغییر در این توافق شده بودند، ظاهراً تغییری در قرارداد اتفاق نیفتاده و همچنان این توافق در حال اجرا است.
هفته گذشته نیز در همین زمینه تعدادی از تولیدکنندگان پوشاک کشور روبه‌روی «انجمن اسلامی صنف
تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران» تجمع کرده‌اند. در این تجمع آن‌ها به نحوه اجرای این قرارداد اعتراض کرده و خواستار لغو این قرارداد بودند.
یکی از معترضان پلاکاردی در دست داشت که روی آن نوشته شده بود: «قرارداد ترجیحی پوشاک ترکیه، فرش قرمز برای نابود‌کردن تولید داخلی» است. همچنین تعداد دیگری از معترضان با اشاره به سخنان رهبر انقلاب، مبنی‌بر اقتصاد مقاومتی در پلاکاردهای دیگری نوشته بودند: «ما تا با کار ایرانی و سرمایه ایرانی احترام نگذاریم، تولید ملی شکل نمی‌گیرد.»
در این زمینه یکی از تولیدکنندگان پوشاک کشور به «شما» می‌گوید: ورود سیل پوشاک ترکی، باعث بیکاری بیش از ۴۰ هزار کارگر شده است؛ به گونه‌ای که آن‌ها در حال اخراج از کار هستند و مجبورند کار خود را ترک کنند؛ زیرا تولید دیگر به صرفه نیست و تولید‌کننده متضرر شده است.
از توجه به جزئیات این قرارداد می‌توان چنین فهمید که با موافقت طرف ترکی با کاهش ۵۰ تا ۱۰۰ درصد تعرفه‌ها، محصولات کشاورزی از جمله انواع گل کلم، خیار، بادمجان و بذر گیاه به همراه محصولاتی دیگر همانند بادکنک، آدامس، آب پنیر، انجیر و تخم پرندگان به ترکیه صادر می‌شود.
در عوض ترکیه در این قرارداد، صادرات محصولات صنعتی از جمله درب و پنجره، انواع لاستیک، ظروف شیشه‌ای و فلزی، انواع منسوجات، انواع پیچ، صفحات آلومینیوم، موتورهای صنعتی، انواع مبلمان و پوشاک به ایران صادر می‌کند. در این قرارداد، واردات لوازم خانگی از جمله انواع فریزر و یخچال به همراه اجاق با سوخت گازی و ماشین ظرفشویی به کشورمان نیز درج شده است که خود این محصولات صنایع لوازم خانگی و بسیاری دیگر از صنایع کشور را تهدید خواهد کرد.
چاره‌ای جز رقابت با شرکت‌های خارجی نداریم
با این حال، رضا ویسی کارشناس اقتصاد نظری در این زمینه نظر متفاوتی دارد و معتقد است: ایران ناچار است برای حضور در بازارهای تجاری چنین تفاهم‌نامه‌ای را امضا کند؛ زیرا باید برای ورود به سازمات تجارت جهانی مهیا شویم.
وی تأکید می‌کند: اگر ایران وارد سازمان تجارت جهانی شود که این موضوع دیر یا زود انجام خواهد شد، تولیدکنندگان ایرانی باید توان رقابت با شرکت‌های مختلف خارجی را داشته باشند و چه بهتر که از همین الان شرکت‌های ضعیف و بدون خلاقیت که تنها در بازار انحصاری تنفس می‌کنند از گردونه رقابت خارج شوند.
حمایت از تولید داخل تنها شعار است
یکتا، دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک اما معتقد است: در خصوص واردات پوشاک 40 درصد به طرف ترکی تخفیف دادیم و با توجه به اینکه پوشاکی که از این کشور وارد ایران می‌شود به‌صورت قاچاق است، عملاً امتیازی برای صنعت پوشاک این کشور ارائه داده‌ایم.
به گفته دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک، در چند سال گذشته صنعت پوشاک ایران به‌دلیل مواجه با پدیده قاچاق رشد نکرده و این در حالی بوده است که کشورهایی نظیر ترکیه و ویتنام برابر با درآمدهای نفتی ایران از صادرات پوشاک و کفش درآمد کسب می‌کنند. وی با اشاره به اینکه بازار پوشاک ایران بازاری 7 الی 8 میلیارد دلاری است گفت: با کاهش تعرفه واردات پوشاک از کشور ترکیه عملاً فرش قرمزی برای رقیب ترکی پهن کردیم و فرصت برای تولیدکنندگان داخلی محدود شده است.
وی تأکید می‌کند: نزدیک به 40 درصد واردات پوشاک به کشور از ترکیه انجام می‌شود و این در کنار حجم بالای قاچاق البسه به کشور دیگر رمقی برای تولیدکنندگان داخلی باقی نمی‌گذارد و دیگر سخن گفتن از حمایت از تولید داخلی بیشتر به شوخی شبیه است.
