در واقع ارتباط فنی زمانی به وجود می‌آید که بازیکنان هم از استعداد لازم همپای توانایی‌های تاکتیکی سرمربی برخوردار باشند و این ارتباط در تیم ایران به همین دلیل به وجود آمد و زمینه‌ساز موفقیت‌های بسیاری شد. حالا می‌خواهیم با این مقدمه‌چینی نسبتاً بلند می‌خواهیم به بحث اصلی برگردیم. هنوزچند هفته از قطع همکاری «خولیو ولاسکو» با والیبال ایران سپری نشده که مسئولین فدراسیون عجولانه شروع به مذاکره با مربیان خارجی و رسانه‌ای شدن این مذاکرات کردند.به نظر ما فدراسیون در این راه دچار سه اشتباه شد که به شرح زیر است:1- اولین نکته‌ای که به نظر می‌رسد عجله عجیب فدراسیون والیبال برای انتخاب جانشین ولاسکوست. ؟ وقتی که تا سال آینده و بازیهای آسیایی ما رقابت‌های بزرگی در پیش نداریم این شتابزدگی منطقی نیست. این در حالی است که داورزنی در مصاحبه‌های خود تأکید می‌کند عجله نداریم ولی در عمل...!2-مذاکره با مربیان شاغل در اروپا هم از آن رفتارهای غیر حرفه‌ای است. آخر چه دلیلی دارد به لورنزوبرناردی یا آناستازی پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی والیبال را بدهیم که با تیم‌های لهستانی قرارداد دارند؟ آیا نمی‌شد به جای این مربیان که به تیم‌های دیگر تعهد دارند بامربیان دیگر مذاکره کنیم؟ جواب رد ولو محترمانه «لورنزوبرناردی» محصول همین مذاکرات غیرحرفه‌ای است. 3-مذاکره به خودی خود هیچ ایرادی ندارد، اما رسانه‌ای شدن این مذاکرات قبل از عقد قرارداد هم توجیهی نداشته و می‌تواند تولید حاشیه کند. به نظر شما اینطور نیست؟
