از بازی‌های آسیایی شروع می‌کنیم. چه اتفاقی در مسابقه افتاد؟

من از یک ماه قبلش حرف می‌زنم. از جایی که مثلاً ما در اردو بودیم. می‌دانید مشکل کجا بود که آن اتفاق افتاد؟ عدم هماهنگی بین بچه‌ها. ما در ایران حتی یک بار هم با هم ندویده بودیم. من بارها به مربیان گفته بودم که بچه‌ها باید با هم تمرین کنند اما... آقایان می‌گفتند می‌رویم در همان کره تیم را جمع و جور می‌کنیم.

اما این تیم قرار بود طلا بگیرد. خود مسئولان فدراسیون این وعده را داده بودند.

کدام طلا؟ الکی جو داده بودند. با توجه به رکوردهایی که ما در اینچئون دیدیم، شاید پنجم می‌شدیم. ما حتی اگر رکورد ملی ایران را هم می‌زدیم باز مدال نمی‌گرفتیم. من نمی‌دانم بر چه اساسی آقایان می‌گفتند که مدال طلا می‌گیریم.

اصل ماجرا را تعریف نکردی؟

وقتی زمانی می‌خواست چوب را به من برساند، سرعتش با من همخوانی نداشت. ما اصلاً به هم نرسیدیم که من بخواهم چوب را بگیرم. زمانی می‌گفت نباید صبر کنی. او می‌گفت من دونده 800 متر هستم و به تو می‌رسم. من هم همین کار را کردم و به مسیرم ادامه دادم اما دیدم او به من نرسید. سرعتم را کم کردم اما دیگر از دالان تعویض چوب خارج شده بودیم. این اتفاق در لحظه افتاد و هیچ قصد و غرضی هم نبود. حالا بچه‌ها رفته‌اند و علیه من مصاحبه کرده‌اند. ما حتی با هم یک ماه هم تمرین نداشتیم. حتی در تمرین‌ها یک بار هم چوب را تعویض نکرده بودیم. شاید باور نکنید اما ما برای اعزام به این بازی‌ها اصلاً رکورد هم نگرفتیم.

مصاحبه بچه‌ها هم که علیه تو خیلی تند بود.

من اگر می‌خواستم ندوم اصلاً در این بازی‌ها شرکت نمی‌کردم. بیان این صحبت‌ها از حرفه‌ای‌گری به دور است. قبل از رقابت‌ها همه می‌گفتند ما با هم یک تیم هستیم و با هم رفیقیم اما همین که یک مشکل پیش آمد، همه چیز به هم ریخت.

چرا همان جا در کره این بحث‌ها مطرح نشد؟ اصلاً در بازی‌های آسیایی با تو حرفی نزدند که چرا این اشتباه را کردی؟

هیچ چیز. اصلاً بحثی نبود اما وقتی برگشتیم هجمه‌ها شروع شد. با توجه به تهدید‌هایی که وزیر ورزش درباره دو و میدانی کرد و عنوان شد که داوری باید استعفا بدهد، آنها هم روی من مانور دادند. من می‌گویم در ورزش‌های تیمی ‌فرد مقصر نیست. به نظرم در مرحله اول رئیس فدراسیون مقصر است، بعد کادر فنی و پس از آن ورزشکار.

خودت این نقد‌ها را به داوری و دوستانت نگفتی؟

جواب تلفن من را نمی‌دهند. حتی جواب سلامم را. متأسفانه تا زمانی که با تو کار دارند، در دسترس هستند اما وقتی که کارشان تمام می‌شود، دیگر شما را نمی‌شناسند.

سجاد هاشمی مدعی شده که شما به ایران خیانت کرده‌اید؟ چه نظری در این مورد دارید؟

برای چه باید خیانت کنم؟ مگر من بدم می‌آمد که مدال بگیرم؟ مگر بدم می‌آمد که سکه بگیرم و خرج زندگی‌ام کنم؟ می‌دانید سکه‌هایی که اگر قهرمان می‌شدیم و‌ گیر ما می‌آمد، چقدر مشکلات من را حل می‌کرد؟ اصلاً مسیر زندگی من را تغییر می‌داد.

خیانت و استفاده کردن از این واژه کار بدی است. من با سجاد دوست بودم اما نمی‌دانم چرا این ‌طور شد که بچه‌ها همه برگشتند! من هم می‌توانم مصاحبه کنم و به همه تهمت بزنم. می‌توانم هم‌تیمی‌هایم را خراب کنم. ما این همه با هم رفت‌ و آمد کردیم. من می‌گویم چرا تا زمانی که جرمی ثابت نشده، شما آدم را متهم می‌کنید؟ اینها از انسانیت به دور است.

فکر می‌کنی فدراسیون اجازه بدهد که تمریناتت را برای المپیک ادامه دهی؟

اصلاً فکر نکنم این فدراسیون تا 6 ماه آینده دوام بیاورد. در ضمن در دو و میدانی نفرات با توجه به رکوردهایی که می‌زنند، انتخاب می‌شوند. دوستان قبل از اعزام به این مسابقات با من مخالف بودند. دلیلش را هم نمی‌دانم اما در یک مقطع می‌گفتند که باید بیایی و از فدراسیون مربی بگیری. دلیلش هم این بود که آنها بتوانند برای دوستان خود از طریق فدراسیون حقوق و مزایا در نظر بگیرند. چون من مطیع نبودم این بلا را سرم آوردند. البته من مشکلی با کسی ندارم. آقایان خیلی تلاش کردند که من را بپیچانند. انواع و اقسام ویزاها در پاسپورت من ثبت شده است اما به جای من نفرات دیگری را به مسافرت می‌بردند.

اگر از روی فیلم تو را مقصر نتیجه نگرفتن بدانند چه خواهی کرد؟

گفتم که این فدراسیون عمر زیادی ندارد و تغییرات مهمی در آن صورت می‌گیرد. من هیچ تقصیری در نتیجه نگرفتن تیم نداشتم و با تمام وجود برای موفقیت دو و میدانی تلاش کردم. امیدوارم رییس آینده فدراسیون انسان عادلی باشد.

برفرض که رییس فدراسیون تغییر کرد. اگر کمیته ملی المپیک محرومت کند، چه کار می‌کنی؟

بگذارید تا ببینیم در آینده چه اتفاقاتی رخ خواهد داد. من آینده ورزشی‌ام را با احتمالات خراب نمی‌کنم.