آری 38 سال پیش در چنین روزی استکبار جهانی، آمریکا این شیطان بزرگ نگران از دست دادن مهره خبیثش محمدرضا پهلوی بود و از اینکه علیرغم وعده وعیدهای بی حاصل در برابر امام خمینی احساس زبونی می کرد و ترفندهایش نتیجه نمی داد سخت عصبانی بود. شاه و یارانش درمانده و از طریق صدا و سیما تمامی توان و تدبیرش را در جهت انحراف انقلاب اسلامی به کار می گرفت. مردم مسلمان و با غیرت دوگنبدان علیرغم تهدیدات ژاندارمری و سازمان امنیت در مسجد جامع این شهر اجتماع بی نظیری را تشکیل دادند تا با این حضور الهی خشم و نفرت خویش را از رژیم جلاد پهلوی نشان داده و پیروی بی چون و چرای خود را از پیشوای بزرگ عصر، امام خمینی(ره) اعلام نمایند.

در آن ایام رهبری کبیر انقلاب دستور فرموده بودند که نفت، این شریان حیاتی رژیم باید قطع شود و طبیعی بود که کارکنان خدوم و با غیرت شاغل در شرکت نفت دوگنبدان این فرمان را همچون ندای الهی باتمام وجود گوش داده و اطاعت کرده بودند و در چنین روزی برای وفاداری به سخن و فرمان امام در مسجد جامع بی هیچ خوف و ترسی حاضر شدند. اجتماع آن روز بعد از ظهر که همه اقشار را شامل می شد ، کارگر ، کارمند ، کسبه بازار ، شهری و روستایی و به ویژه دانش آموزان یک حضور غیرتی و شرافتمندانه بود که هر تازه واردی را به حیرت می انداخت. شعارهای مسجد همه اسلامی و انقلابی بود از جمله « استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی - نهضت ما حسینی است ، رهبر ما خمینی است - انقلابی ترین فرد جهان است
آیت اله خمینی ، او به حق نایب صاحب الزمان است آیت اله خمینی» سخنرانان یکی پس از دیگری اطاعت و پیروی بی چون و چرای خود را از امام خمینی اعلام و از کارکنان صنعت نفت که دست از کار کشیده بودند حمایت می کردند اما زمانی نگذشت که نیروهای ژاندارمری که درگذشته از مسئولین انتظامی گچساران بودند سخنرانان و اجتماع کنندگان را مورد رگبار گلوله قرار دادند که در اثر این جنایت ننگین و آشکار عده ای شهید و عدی ای هم مجروح شدند. مجروحین را به بیمارستانها بردند اما متاسفانه اقدام موثری انجام نشد و در نهایت چهار شهید عزیز هدیه مردم سلحشور و انقلابی گچساران به ساحت مقدس آقا امام زمان و نایب برحقش بود. این شهدای گرانقدر در آن دوره اختناق از همه هستی و دلبستگی های روزگار خود دست کشیدند تا نهال نوپای انقلاب را آبیاری کرده و به ما درس آدم بودن و با غیرت زندگی کردن را بیاموزند. یادشان گرامی و راهشان پر رهروباد.