کشورهایی مانند عربستان به دنبال این هستند تا روابط اقتصادی میان ایران و عراق را نیز تخریب کنند.زیرا آنها حضور،توان و اقتدار ایران در عراق را به ضرر خود می بینند از همین رو تلاش می کنند به عناوین مختلف در این جریان دخالت کنند.
یحیی آل اسحاق رییس اتاق مشترک میان ایران و عراق در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی تصمیم نیوز در خصوص وضعیت اقتصادی بین ایران و عراق گفت: به طور کلی روابط میان ایران و عراق به دلیل ساختارمدیریت اقتصادی که در این کشور حاکم است و همچنین به دلیل شرایط زمانی و مکانی در این کشور به صورت با ثبات پیش نمی رود.عراق به دلیل شرایط امنیتی خود هر روز به یک نحوی تصمیم گیری می کند. از سوی دیگر به دلیل شرایط اقتصادی،بودجه ای و همچنین بسته به امکاناتی که در اختیار دارد تصمیمات متغیری را اتخاذ می کند.در حال حاضر به دلیل درگیری با داعش و است درآمد از نفت این کشور به حداقل رسیده از همین رو به دنبال درآمدهای جدیدی است تا بتواند جبران کسری بودجه خود را انجام دهد.اکنون نیز به دنبال افزایش تعرفه های گمرکی است تا از این طریق بتواند به درآمدهای خود اضافه کند تا اندکی از مشکلات داخلی بکاهد. وی در ادامه درخصوص تعهدات پروژه ای دولت عراق گفت:عراق اکنون با توجه به تعهداتی که در پروژه های مختلف داده و به خصوص شرکت های فنی مهندسی ایرانی که طرف قرار داد دولت عراق بودند به دلیل کمبود بودجه نمی توانند پرداخت های خود را انجام دهند. همچنین جریانات سیاسی و تاثیر گذار بر روابط اقتصادی میان دو کشور به طور معمول متغیرالوضع هستند. به این معنی که مسئولین گمرک های استان ها،مرزبانی ها،استانداری ها و احزاب و گروه های مختلف و اشخاص ذی نفوذ در عراق،با توجه به تقسیم بندی سیاسی که در این کشور وجود دارد تبدیل به یکی از معضلات اصلی آنها در موضوعات مالی شده است.این گروه ها حتی در پروژه ها و تخصیص بودجه ها نیز نظر می دهند و در حد امکان اعمال قدرت می کنند. به طور مثال در برخی گمرک ها در هر جایی عوارض خاص خود را تعیین می کنند. این شرایط هم در میان مسئولین وجود دارد و هم در میان اشخاص است که با توجه به میزان قدرت خود اعمال نفوذ می کنند. در خصوص قوانین و مقررات نیز به همین ترتیب توافق نامه ای بین ما و دولت عراق در خصوص گمرک،استاندارد و حمل و نقل به امضا می رسد ولی در عمل به دلیل تلاطمی که در کشور وجود دارد به صورت دائم در حال نوسان است. آل اسحاق در خصوص نقش کشورهای ثالث در این خصوص عنوان کرد:در این بین کشورهایی مانند عربستان به دنبال این هستند تا روابط اقتصادی میان ایران و عراق را نیز تخریب کنند.زیرا آنها حضور،توان و اقتدار ایران در عراق را به ضرر خود می بینند از همین رو تلاش می کنند به عناوین مختلف در این جریان دخالت کنند.ضمن اینکه در برخی موارد در داخل سیاست گذاری ها دائم التغییر است. به طور مثال در مورد سیمان، اکنون با بالا بردن تعرفه ها صادرات سیمان به عراق را با مشکل مواجه کرده اند. ما در طول سال های گذشته ظرفیت عظیمی را در خصوص تولید سیمان ایجاد کردهایم که قسمت عمده این تولید به بازار عراق وابسته است.در حال حاضر ما ظرفیت تولید بیست میلیون تنی سیمان داریم که قسمت عمده آنها که در ایلام و شهرهای مرزی به وجود آمده که به طور اختصاصی برای بازار عراق ایجاد شده است. اما در حال حاضر به دلیل اینکه توانستند چهار واحد تعطیل شده تولید سیمان خود را مجدد راه اندازی کنند و دو واحد تازه را نیز به کمک اردن تاسیس کنند و وارداتی که از مسیر اردن به داخل عراق انجام می گیرد، ذی نفع های این بخش و مجموعه کسانی که در واردات و تولید سیمان هستند قصد دارند با استفاده از قدرتی که اوضاع سیاسی و اقتصادی کشور دارند تعرفه را چندین برابر کنند و برای واردات سیمان به عراق مشکل ایجاد کنند. رئیس اتاق ایران و عراق در ادامه تصریح کرد:به هر حال این بخشی از مشکلاتی است که در این بحث داریم اما ما نیاز به یک نگاه اجرایی دقیق داریم. حقیقت این است که در بلند مدت بازارهای عراق و ارتباط ایران با عراق در حوزه های اقتصادی،امنیتی و سیاسی یک رابطه استراتژیک است و به نفع هر دو کشور است که رابطه را تقویت کنیم و این مشکلات را با مدیریت خاص حل کنیم زیرا این گوشه ای از مسایلی است که من به آن اشاره کردم. روابط ما با عراق باید یک سازماندهی قابل انعطافی داشته باشد وخودش را با شرایط زمانی و مکانی انطباق دهد و اصل خط روابط را حفظ کند. اصل خط هم به معنی توسعه روابط اقتصادی ما و عراق و ضرورت های مورد نیاز دو کشور است. این موضوع یک طرفه نیست بلکه منافع هر دو کشور در این دو موضوع خلاصه شده است و نوع روابط با توجه به شرایط موجود گسترده تر می شود. نوع ارتباطات و مدیریت میان دو طرف باید به گونه ای باشد که ما حداکثر ارتباط را داشته باشیم. آل اسحاق در بخش پایانی سخنان خود اعلام کرد:ایران یک هدف بیست میلیارد دلاری را در رابطه با عراق ترسیم کرده است.که این رقم کاملا شدنی است و در چند وقت گذشته روابط میان دو طرف به حدود دوازده میلیارد دلار رسیده است و به گفته عراقی ها این مبادلات به حدود چهارده تا پانزده میلیارد دلار رسیده است که این تفاوت ناشی از تفاوت پایه های محاسباتی در مبادلات است.به هر صورت بیست میلیارد دلار به طور قطع شدنی است. به طور مثال در صدور خدمات فنی و مهندسی بازار عراق اولین بازار برای جمهوری اسلامی است.ما بیشتر صادرات خدمات فنی مهندسیمان به عراق است. عراق دومین بازار ارتباطات بین المللی ما در خصوص صادرات غیر نفتی است. در حوزه های مسایل امنیتی و سیاسی چاره ای جز توسعه وجود ندارد،آنها هم چاره ای جز نزدیکی با ایران ندارند.در حال حاضر در رابطه با بحث گردشگری سالانه یک میلیون و هفتصد هزار گردشگر عراقی وارد ایران می شوند به همین اندازه نیز زائر و گردشگر ایرانی در عراق داریم.این بازار سه و نیم میلیون نفری گردشگری از جمله ظرفیت های مناست روابط اقتصادی دو طرف است. در حوزه های سرمایه گذاری اکنون در همه زمینه های عمرانی شرایط موجود است و برای عراقی ها نیز مناسبترین شریک را ایران می بینند. رقبای ما از جمله ترکیه جرعت آن را ندارند که وارد فعالیت اقتصادی در عراق شوند. اما فعالان اقتصادی ما ریسک پذیر هستند و در عراق حضور دارند و از مواد غدایی تا پروژه های عمرانی در این کشور ورد پیدا می کنند. از همین رو این فرصتی برای هر دو کشور است. با این حال وی معتقد است، نظام اداره کننده روابط میان دو طرف در حوزه های مختلف و به خصوص موضوع اقتصادی باید سازماندهی منعطفی داشته باشد، زیرا هر روز با توجه به نیاز زمانی و مکانی و شرایط منطقه برای هر دو کشور باید انعطاف پذیر باشد. به همان نسبت زمانی ما و عراقی ها موفق هستیم که بتوانیم نهادهای توانا و متحرک برای تغییر و مانور در روابط ایجاد کنیم.خوشبختانه در جمهوری اسلامی نهادهای وابسته به دولت و بخش خصوصی این آمادگی و فضا را ایجاد کردند اما مردم و دستندرکاران باید بدانند که ما در شرایط ویژه ای قرار داریم.گاهی ممکن است این روابط در اوج باشد و گاهی نیز به شدت کاهش یابد. اینگونه نیست که با یک حادثه رابطه به طور کامل قطع شود.نباید فکر کنیم اگر زمانی روابط چهارده میلیارد دلاری به شش میلیارد دلار رسید این تصور به وجود آید که بازار عراق از دست رفته است یا فکر کنیم روابط به پانزده یا شانزده میلیارد دلار رسید دیگر خطری وجود نخواهد داشت اینگونه نیست، مدیریت در زمان باید این داستان را هدایت کند که در بلند مدت ما یک روابط استراتژیک با عراق داریم که باید به هر قیمتی آن را توسعه دهیم.
