آنچه به اربعین ارزش و قیمتی اینچنین داده این است که در این روز یاد شهادت در تاریخ زنده و ماندگار شد. اگر این قیام و شهادت بزرگ در لابه‌لای اوراق تاریخ گم می‌شد چه نتیجه‌ای از آن حرکت عظیم برجا می‌ماند؟ امروز چه اثری از شیعه باقی بود؟ تمام هم و غم یزیدیان بر این بود که این قیام را به سرعت در تاریخ مدفون کنند. آنها درصدد بودند بعد از اجساد مطهر شهدای کربلا، یاد و نام و خاطره و هدف آنها نیز از اذهان پاک کنند تا هیچ اثری از حسین بن علی(ع) و یارانش برای آیندگان باقی نماند. بنی امیه برای اینکار هزینه سنگینی هم پرداخت؛ اما موفق نشد. البته نگذاشتند تا موفق شود. آنها از تمام توان تبلیغاتی خود بهره بردند؛ ولی زائران حسینی ورق را برگرداندند. حرکت امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) و کاروان اسرا، مقاومت و پایداری و استقامت بی‌نظیر آنها در برابر تمام گزینه‌های تهدید دشمنِ تا بن دندان مسلح بود که تبلیغات دشمن را بی‌اثر کرد.
اگر تبلیغات یزید نتیجه می‌داد...!
تصور کنید اگر تلاش‌های یزید نتیجه می‌داد آن وقت امروز از قیام حسینی چه درسی برای تاریخ باقی می‌ماند؟ قیام عظیم حسینی هم به سرنوشت سایر قیام‌های نافرجام مانند توابین مبدل می‌شد. حتی اگر اثر مختصری در آن روزگار می‌گذاشت دیگر چیزی از آن برای نسل‌های بعد به یادگار نمی‌رسید. حال آنکه قرار بود درس‌های قیام حسینی درس مبارزه با همه یزیدیان تاریخ تا زمان ظهور حضرت حجت ابن الحسن(عج) باشد و با زحمات یادگاران کربلا چنین هم شد. همه اهمیت قیام حضرت سیدالشهداء(ع) در سازندگی و هدایت بخشی آن برای امت‌هاست.
اگر اجازه می‌دادند تبلیغات یزیدیان اثربخش واقع شود هرچند خود حضرت و یاران باوفایش به بالاترین مقام‌های معنوی می‌رسیدند؛ ولی اما شهادتشان چقدر درس‌آموز می‌شد؟ در طول تاریخ شهدای بسیاری بوده‌اند؛ اما در غربت و سکوت رفتند و حتی امروز نامی از آنها باقی نیست. آن شهیدی برای ملت‌ها، امت‌ها و جوامع درس می‌شود که خونش بجوشد و در سرازیری تاریخ جاری گردد. در طول تاریخ ملت‌های مظلوم و ستم‌کشیده هم کم نبودند؛ اما آن مظلومیتی می‌تواند به گوش سایر ملت‌ها برسد و اثربخش و حرکت‌آفرین باشد که تبدیل به فریاد شود. مظلومیت را باید فریاد کشید. شهادت را باید با سنگین‌ترین هزینه‌ها هم که شده برای جهانیان بازگو کرد و تبلیغ نمود.
استقامت مظلومان و تکاپوی مستکبران
امروز اگر می‌بینیم که بیداری در سراسر عالم فراگیر شده برای این است که ملت‌های مظلوم با تلاش و استقامت توانستند صدای مظلومیت خود را به گوش جهانیان برسانند. همین موضوع باعث شده قدرت‌های پوشالی دنیا به تکاپو بیفتند و به هر روشی متوسل شوند تا صدای این مظلومیت گسترش نیابد. آنها با تمام توان تبلیغاتی گسترده‌شان صدای خود را بلند کرده‌اند تا صدای انقلاب ما به گوش جهان نرسد. بودجه‌های هنگفت تعیین کرده و تلاش فراوان می‌کنند تا دنیا نفهمد با دست خالی هم می‌شود مقابل ظلم ایستاد.
مقام معظم رهبری می‌فرمایند: «حاضرند پول‌های گزاف خرج کنند تا دنیا نفهمد که جنگ تحمیلی چرا به وجود آمد، با چه انگیزه‌ای، به دست که و با تحریک که؟ آن روز هم دستگاه‌های استکباری حاضر بودند هر چه دارند خرج کنند به قیمت این که نام و یاد حسین و خون حسین و شهادت عاشورا مثل درس در مردم آن زمان و ملت‌های بعد باقی نماند و شناخته نشود. البته در اوایل کار درست نمی‌فهمیدند که چقدر مطلب با عظمت است. هرچه بیشتر گذشت، بیشتر فهمیدند.» (بیانات در تاریخ 29/ 06/ 68)
اربعین در حقیقت روز جوشش خون شهید و روز بزرگداشت شهید و شهادت است. اربعین روز ماندگاری پیام کربلاست. روز قیام ثانی کربلاست، قیام بازماندگان؛ البته نه قیام با اسلحه، قیام فرهنگی، قیام تبلیغاتی. مهم نیست که بدانیم کاروانیان در اربعین اول آمدند یا دوم؛ مهم قیام عظیم فرهنگی بود که به‌دست آنها انجام شد.
پایه‌گذار سنت حسنه زیارت قبور شهدا
آنچه مسلم است اولین زائر سید الشهداء(ع) در اربعین به کربلا آمده است. جابر بن عبدالله انصاری–که نابینا شده بود- به همراه عطیه آمدند و عطیه دست جابر را روی قبر حضرت گذاشت و سخنان جانسوز و ماندگاری بر زبان جاری نمود. در حقیقت جابر پایه‌گذار سنت حسنه زیارت قبور شهدا و خصوصا زیارت حسینی است. شاید سوال شود مگر خداوند متعال خود یاد شهدا را زنده نگاه نمی‌دارد؟ آری قطعا چنین است؛ اما مدار این عالم اینگونه برنامه‌ریزی شده که برای هر کاری مسیر طبیعی و مشخص وجود دارد و انسان‌ها در طول حرکت در این مسیر آزمایش خود را پس خواهند داد. لذا در قضیه زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره شهدا این ما هستیم که باید تلاش کنیم و به وظیفه خود به درستی عمل نماییم تا فلسفه شهادت را زنده نگه داریم.اگر یاد کربلا و پیام عاشورا امروز زنده است به برکت تلاش‌های حضرت زینب(س) در تمام طول حرکت از مکه تا کوفه و شام و سپس بازگشت به مدینه است. مقاومت، پایداری، افشاگری، تبیین و مبارزه حضرت زینب(س) بود که عاشورا را تا امروز زنده و پویا و جوشان نگه داشته است.
رهبر انقلاب می‌فرمایند: «آن روزها هم مثل امروز، قدرت‌های ظالم و ستمگر، حداکثر استفاده را از تبلیغات دروغ و مغرضانه و شیطنت‌آمیز می‌کردند. در چنین فضایی، مگر ممکن بود قضیه عاشورا - که با این عظمت در بیابانی در گوشه‌ای از دنیای اسلام اتفاق افتاده - با این تپش و نشاط باقی بماند؟ یقینا بدون آن تلاش‌ها، از بین می‌رفت.» (همان)
درس بزرگ اربعین تبلیغ حق در برابر حجم عظیم تبلیغات باطل است. درس اربعین زنده نگه‌داشتن یاد «ولی» است. تبلیغات صحیح دستگاه امامت، تمام بافته‌های دستگاه ستم را عوض کرد.
