شهید دستغیب پس از گذراندن دروس مقدماتی حوزه و نیز پس از طی نمودن سال‌ها رنج و مشقت و فقر شدید مادی، در سال ۱۳۱۴ به منظور ادامه تحصیل راهی نجف اشرف شد و این توفیقی شد برای استفاده از محضر بزرگانی چون مرحوم آیت ا... حاج شیخ کاظم شیرازی، آیت ا... حاج سید ابوالحسن موسوی اصفهانی، آیت ا... العظمی حاج سید میرزا آقا اصطهباناتی و آیت ا... حاج میرزا علی آقا قاضی طباطبایی که یکی از اعاظم اهل معرفت بود، کسب فیض نمایند. در سن ۲۴ سالگی موفق به کسب درجه اجتهاد از مراجعی چون آیات عظام آقا ضیاء عراقی، شیخ کاظم شیرازی و سید ابوالحسن اصفهانی گردیدند. یاد آوری می‌شود که شهید دستغیب صاحب ۸ اجازه اجتهاد بودند.

فضائل اخلاقی آن شهید سعید زبانزد خاص و عام بود. آیت ا... نجابت از همسنگران قدیمی وی می‌گوید: ملاقاتی با آیت ا... دستغیب نداشتم مگر آنکه ایشان در آن صحبت از خدا و معارف اهل بیت داشته باشند.

عالم ربانی و فقیه عالیقدر مرحوم حاج آقا شیخ محمد کاظم شیرازی به هنگام اعطای اجازه اجتهاد به ایشان، در مورد وی می‌نویسد: او از هر اخلاق ناشایستی پاک و به هر اخلاق شایسته‌ای آراسته است.

امام امت، خمینی کبیر (ره) نیز با بیاناتی روشن، اخلاق و خلقیات شهید محراب را به تصویر می‌کشند و او را مربی محرومان، هدایت کننده مردم، معلمی بزرگ، عالمی عامل و بالاترازهمه متعهد به اسلام و شخصیتی ارزشمند می‌نامند.

یکی از شاخصه‌های بارز این بزرگوار بیان شیوا و نفوذ کلامشان بود که همواره موجب هدایت و توبه بسیاری از گمراهان می‌شد. فی الواقع، در دوران طاغوت علیرغم فشار و تباهی عالم گیر دستگاه حاکم، مجالس دعای کمیل او اثری شبیه تأثیر صحیفه سجادیه و مبارزه منفی ائمه اطهار علیهم السلام بود.

روشنگری مردم و نهیب مرحوم آیت الله دستغیب به شاه و دستگاه جبار پهلوی و ساواک در زمان برگزاری جشن ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی در شیراز از اذهان این مردم، هرگز از یاد نمی رود که همین اقدام به موقع و افشاگری شهید دستغیب در زمینه سازی خروش بی‌امان مردم مومن با ولایت و رهبری امام خمینی (ره) بر علیه حکومت ظالم و فاسد محمدرضا پهلوی بسیار موثر واقع شد.

پس از پیروزی انقلاب شکوه‌مند اسلامی نیز با آنکه نمایندگی ولی فقیه در فارس و امامت جمعه شهر شیراز را بر عهده داشت، بیشتر از پیش به ارشاد مردم همت می‌گمارد و از آن غافل نبود.

هنگامی که به محضر امام شرفیاب می‌گردید، همجون عاشقی در برابر معشوق به زمین می‌نشست و در یکی از ملاقات‌ها با امام فرموده بود: «در محضر امام مرا یارای سخن گفتن نیست. لذا بایستی مطالب لازم را خلاصه و فشرده کنم.» هم او بود که خطاب به یکی از نمایندگان مردم شیراز در مجلس اظهار داشت: «پسرجان! باید باورت بیاید که حضرت امام نایب امام زمان سلام ا... علیه است. تصور کن با امام زمان چگونه باید رفتار کرد؟ احترام به امام، احترام به امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف است. احترام به امام زمان، احترام به خداوند متعال است. می‌خواهی عزت پیداکنی، عزت در تبعیت از امام است. »

شب شهادت، نیمه‌های شب یعنی ساعاتی قبل از روی دادن فاجعه ناگهان آقا از خواب بیدار شده، سراسیمه در بستر نشسته، دست‌ها بر پیشانی نهاده و مرتب لا حول و لا قوه الا بالله را می‌خواند. حالتش از یک خواب هولناک خبر می‌دهد. او می‌گوید که امروز جز با اشاره سخن نمی‌گویم. ساعت 11:30 صبح جمعه ۲۰ آذر ماه ۱۳۶۰ طبق معمول عازم میعادگاه نماز جمعه می‌شود.

از محافظ ایشان نقل است که وی به هنگام خروج از خانه، لحظه‌ای می‌ایستد، شالش را محکم می‌کند و می‌گوید: لا حول و لا قوه الا با... العلی العظیم. انا لله و انا الیه راجعون بعد از پله‌ها پایین می‌آید و در حالی‌که یک دست بر سینه دارد و با دست دیگر به سوی بالا اشاره می‌کند، به راه می‌افتد. لحظاتی بعد یک دختر ۱۹ ساله از گروهک خائن منافقین با چند کیلو تی - ان - تی به بهانه داشتن نامه‌ای که شخصاً به دست آقا برساند، به طرف ایشان می‌دود و سپس با یک انفجار مهیب، سید عبدالحسین دستغیب همچون مولای مظلوم خویش حضرت ابی عبدا... با بدن تکه تکه به لقاءا... می‌پیوندد. از آن پس نمازگزاران ناله سر می‌دهند که «دیده‌ها بارد، سینه‌ها نالد، دستغیب صدپاره شد، دیگر نمی‌آید».

*دبیر حزب موتلفه اسلامی استان فارس