متأسفانه توگویی بدون خرد شدن غرور قهرمانان صاحبنام ایرانی در چنین انتخاباتی، انتخابات کشتی رنگ و بوی واقعی ندارد!
کشتی ایران که در این چند سال اخیر همان اندک کرسی‌های باقی مانده بین‌المللی را نیز از کف داده، حالا دربه در به دنبال به‌دست آوردن همان سکوهاست، غافل از اینکه ... به راستی حیف بود که پس از بازی با آبروی «امیررضا خادم» قهرمان سابق جهان و المپیک، ابراهیم جوادی را وارد این بازی کنیم. کوچولوی دوست داشتنی سابق کشتی ایران که زمانی طلایی‌ترین کشتی‌گیر ایران و آسیا بود، حالا در انتخابات شورای کشتی آسیا رأی نمی‌آورد تا یک یمنی برنده انتخابات شود!
درست خواندید یمن که هیچ کارنامه وسابقه‌ای در کشتی آسیا نداشته و ندارد! بیش از یمن، کشور کوچک قطر هم به هیأت رئیسه فیلا راه یافته بود تا این ناکامی بزرگ نصیب ورزش ایران شود.
شاید اشتباه بزرگ فدراسیون کشتی ایران از آنجایی کلید خورد که در داخل کشور به مشکل خوردیم! وقتی نتوانستیم از میان اکبر میرروشن و ابراهیم جوادی یکی را انتخاب و به اجلاس شورای کشتی آسیا بفرستیم باید این روزها را پیش‌بینی می‌کردیم.
شکست در انتخابات شورا – آسیا با این اشتباه منطقی است. زمانی که خودمان نمی‌توانیم یک نماینده گزینش کنیم، آنگاه از سایر کشورها چه توقعی داریم که به ما رأی بدهند؟!
اصولاً فرق کشتی ما با سایر کشورها این است که بلد نیستیم رایزنی کنیم. نمی‌توانیم لابی کنیم و نه تنها کرسی‌های بین‌المللی را از دست می‌دهیم، بلکه اعتبار بزرگان کشتی ایران را نیز به حراج می‌گذاریم! شکست در عرصه دیپلماسی کشتی آسیا و ناکامی نماینده کشورمان در مسیر راهیابی به جمع اعضای هیأت رئیسه کنفدراسیون قاره آسیا ضربه مهلکی بود بر پیکر نحیف کشتی ایران!
شاید با ادامه سرپرستی این گروه بر کشتی ایران، وضع از این هم بدتر شود... و شاید طی دو سه سال آینده تمامی کرسی‌های کشتی آسیا به کشورهای عربی و تایلند برسد. به هر حال از ما گفتن بود!
