زنان

صنایع دستی قطب دوم اقتصاد

با تشویق تولید صنایع دستی در خانه ها، محله ها و روستاهای کشور، و ایجاد بنگاه های کارآفرین و اشتغال خانگی در این زمینه، توانمندی زن خانه دار ایرانی در اوقات فراغت برای انجام کارهای مولد به کار می رود و عوارض ناشی از بیکاری مقطعی از میان برداشته می شود.
بصیر- نقش اشتغال در پویایی زندگی انسان و توسعه جامعه انکار ناپذیر است. در جهت این پویایی بی تردید زنان به عنوان نیمی از جمعیت، تأثیر مستقیمی بر روند توسعه دارند. در سال های اخیر با تغییرات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در سطح کشور گرایش زنان برای ورود به بازار کار تغییر یافته است بنابراین انتظار می رود با ادامه این روند در آینده میزان ورود زنان به بازار کار و افزایش مشارکت زنان در عرصه های مختلف افزایش یابد. از سوی دیگر کارآفرینی به عنوان موتور محرکه اقتصادی و عامل اساسی در خلق و کشف فرصت ها برای بهره برداری بهینه از منابع، اعم از انسانی و مادی، عامل مهمی در برنامه ریزی و حرکت به سمت توسعه پایدار و بویژه اشتغال مولد است. صنایع دستى به علت داشتن مزایایى نظیر گستردگی موضوع، تناسب با فرهنگ مناطق مختلف، سادگى تکنیک و عدم احتیاج به آموزش فنى وسیع و تأثیر فوق العاده ی آن در افزایش سطح اشتغال و... بیشتر از هر فعالیت اقتصادى دیگر، زمینه براى توسعه و پیشرفت دارد. با تشویق تولید صنایع دستی در خانه ها، محله ها و روستاهای کشور، و ایجاد بنگاه های کارآفرین و اشتغال خانگی در این زمینه، توانمندی زن خانه دار ایرانی در اوقات فراغت برای انجام کارهای مولد به کار می رود و عوارض ناشی از بیکاری مقطعی از میان برداشته می شود. در همین حال ترویج مراکز آموزش و تولید صنایع دستی، موجب گسترش روحیه ی مشارکت پذیری زنان نیز خواهد شد.نقش زنان در حفظ، احیا، ترویج و توسعه صنایع دستی کشور بسیار جدی و با اهمیت است. زنان در همه شهرها و روستاها نقش عمده ای در تولید محصولات صنایع دستی دارند و این نقش در حفظ هویت ملی، حفظ اصالت ها، صنایع دستی بومی و هنرهای سنتی کشور بسیار مهم است. زیرا آنها به علت اهتمام در حفظ فرهنگ، اعتقادات و باورهای ملی و دینی بیش از دیگران در این حوزه تلاش می کنند. البته دولت باید بستر لازم را برای فعالیت زنان در بخش خصوصی فراهم کند تا بیشتر آنها بتوانند در این بخش بویژه در رشته های گلیم، جاجیم و سوزن دوزی فعالیت کنند. نقش مؤثر صنایع دستی در اشتغال زایی و افزایش تولید ناخالص ملی به فرموده رهبری قطب دوم اقتصاد کشور است، بر همین اساس، صنایع دستی باید بتواند جای خود را در صادرات، رونق اقتصادی داخل و درآمدهای کشور باز کند و این امر میسر نمی شود جز با تلاش همه سازمان ها و آحاد مردم.
 صنایع دستی به دلیل وابسته نبودن به فناوری‌های نوین و گران قیمت و آسانی ایجاد کارگاه در منازل، روستاها و محله‌های شهری و روستایی، از مزیت‌های فراوان برخوردار است،زیرا مصنوعات نیروی کار و خلاقیت‌های فردی بیشترین ارزش را ایجاد می‌کند. جذب زنان خانه دار به مشارکت در تولید صنایع دستی ضمن ایجاد اشتغال مولد در جامعه، کسب درآمد و افزایش توان مالی خانوارها را در پی خواهد داشت. در همین حال با برنامه ریزی دقیق برای برگزاری دوره‌های آموزشی و افزایش توانایی زنان، می‌توان کیفیت کالاهای تولیدی آنان را تا سطح آثار هنری ارتقاء داد. سرزمین ایران به دلیل وسعت خاک مجموعه بزرگی از فرهنگ‌های مختلف را در خود جای داده است که در تمامی آنها ریشه‌های اصیل فرهنگ ایرانی به چشم می خورد، اما تأمل در آثار ساخته شده نشانگر تاثیرگذاری نوع زندگی، تنوع آب و هوایی، مواد خام در دسترس و ... بر ساخته‌های دستی مردم محل است که ویژگی‌های منحصر به فردی به آنها داده و بر تنوع شان افزوده است.با تشویق تولید صنایع دستی در خانه ها، محله‌ها و روستاهای کشور،توانمندی زن خانه دار ایرانی در اوقات فراغت برای انجام کارهای مولد به کار می‌رود و عوارض ناشی از بی‌کاری مقطعی از جمله تبدیل زن به عنصر مصرف‌کننده از میان برداشته می‌شود و از رواج افسردگی و ناراحتی‌های روحی و مشکلات جسمی رایج در کشور که گریبان گیر بسیاری از زنان خانه دار است جلوگیری خواهد شد. در همین حال ترویج مراکز آموزش و تولید صنایع دستی گسترش روحیه مشارکت پذیری را میان زنان ایرانی موجب خواهد شد که در صورت هدایت منطقی و برنامه ریزی شده می‌تواند به همکاری جمعی و رشد مشارکت زنان جامعه در فعالیت‌های اجتماعی منجر شود. با توجه به اهمیت موضوع و آثار مثبت توسعه صنایع دستی در سراسر کشور، حمایت همه ارگان‌های تصمیم گیر و تصمیم ساز با این سازمان برای تسریع در تحقق اهداف آن ضروری است. با توسعه فعالیت‌های فرهنگ‌سازی ، استفاده از امکانات مردمی و به ویژه ظرفیت اماکن دینی و فرهنگی می‌توان از قابلیت‌های این بخش بیش از گذشته بهره گرفت. استفاده از امکانات دینی و فرهنگی از جمله فضای مساجد و فرهنگسراها برای آموزش و تولید صنایع دستی به ویژه هنرهایی چون تذهیب، قلمکاری، کاشی کاری، سوخته کاری و ... که ریشه در مذهب دارد، ادای دینی است که متولیان این اماکن به عهده دارند. با استفاده از این امکانات می‌توان ضمن کشف استعداها، تربیت و معرفی آنها به جامعه،آثار ماندگارتری تولید کرد و از نابودی این نوع صنایع که تاریخ گذشته ما را به حال پیوند زده و فرهنگ امروز را به فردا منتقل خواهد کرد، جلوگیری نمود.



https://shoma-weekly.ir/IQayqD