متاسفانه اقتصاد مقاومتی منجر به همراهی مردم با دولت از یک سو و حل مشکلات جامعه نشده و بهبود وضعیت و معیشت را شاهد نبوده ایم، بسیاری از مردم از عملکرد اقتصادی دولت و تلاش برای رفع مشکلات و بهبود وضعیت اقتصادی راضی نیستند، چراکه عملکرد دولت در این زمینه بیشتر کلی گویی و بدون نتیجه بوده است. همچنین به دلیل ناموفق بودن در اجرایی کردن برنامه های اقتصاد مقاومتی، شاهد رکود مطلق و تعطیلی و عدم رونق بازار ها هستیم.

گزارش ها در زمینه اقتصاد مقاومتی نیز فقط آمارهایی هستند که مورد پذیرش مردم نیست و این آمارها تحرکی در شرایط اقتصادی مردم به وجود نیاورده است. شاهد مثال ما در این خصوص و از باب تنها یک نمونه ، بی توجهی دولت به صنعت و معدن استان است ، استان سمنان از حیث ذخایر معدنی یکی از ثروتمند ترین استان‌های ایران و یکی از نقاط برتر جهان است. درست است که برخی از استان‌های ایران هر کدام به تنهایی می‌توانند مخارج کل مردم ایران را تامین کنند برای مثال نفت خوزستان، کشاورزی خراسان، جنگل و دریای گیلان و مازندران و گلستان، صنعت استان مرکزی و اصفهان و ... اما ثروت استان سمنان هم ناشناخته مانده و هم بکر و دست نخورده، به طوری که این استان زرخیز دارای سه میلیارد تن ذخایر معدنی است با سیصد و سی نوع ماده معدنی که چهل نوع از این مواد بیشتر و یا بهتر از استان‌های دیگر کشور و برخی از این مواد معدنی را نمی‌توان درکل کره زمین پیدا کرد.

استان سمنان 50 درصد سنگ نمک، 40 درصد سنگ گچ، 85درصد زئولیت، 95 درصد سلستین، 15 درصد ذغال سنگ، کرومیت و سولفات سدیم کشور را دارد. استان سمنان از معدن طلا، نقره و نفت گرفته تا سرب و روی، از سنگ مرمر و چینی گرفته تا سنگ‌های نسوز و تزئینی و صدها ذخایر دیگر دارد که ذکر همه آنها از حوصله این مقال خارج است. گرچه در حال حاضر استان سمنان دارای 1373 کارخانه است ولی با برنامه ریزی و پیوند صنعت و معدن می‌توان تعدادشان را به ده‌ها هزار کارخانه و مراکز تولیدی افزایش داد.

واضح است که در پی تولید و تبدیل مواد اولیه به مواد مصرفی، اشتغال ایجاد می‌شود و وقتی ایجاد اشتغال شد در نتیجه تولید رونق می‌گیرد و صادرات نیز توسعه می‌یابد و صرفا” با همین یک اقدام و عمل می توان شاهد ثمربخشی اقتصاد مقاومتی بود .