امید توکلی- چند وقت پیش «علیرضا رضایی» مدیر تیم ملی کشتی آزاد و سخنگوی فدراسیون گفت: «رقابت‌های انتخابی تیم ملی برای ما ملاک است و همه کشتی‌گیران باید به قانون احترام بگذارند و...»
بدون‌شک ما هم با حرف‌های «علیرضا رضایی» موافق بوده و هستیم؛ زیرا این طوری حق به حق دار می‌رسد و هرکس ادعای پوشیدن دوبنده تیم ملی کشتی آزاد را دارد، از این فرصت برخوردار می‌شود که شانس خود را امتحان کند؛ اما ای کاش جناب «رضایی» و همین طور «رسول خادم» به این پرسش پاسخ بدهند. چرا روی اعزام «رضا یزدانی» به جام زیلکوفسکی او را تحت فشار قرار دادند؟ مگر کاپیتان کشتی آزاد کشورمان در رقابت‌های انتخابی مشهد با قدرت عنوان نخست را به خود اختصاص نداده بود؟ با چه منطقی او به همراه «عباس طحان» باید به تورنمنت بین‌المللی لهستان اعزام می‌شد تا یکی از این دو صاحب دو بنده تیم ملی شود؟ چه بسا همین فشار و استرس‌های جانبی باعث مصدومیت جدید «یزدانی» شد تا حداقل سه هفته از تشک کشتی دور شود. اگر خاطر مبارک دوستان عزیز مکدر نمی‌شود باید باز هم سوال کرد؛ احترام به قانون و رقابت‌های انتخابی تیم ملی فقط مختص کشتی‌گیران است؟ آیا نباید دست‌اندرکاران فدراسیون کشتی و تیم ملی هم به این قانون احترام گذاشته و قهرمانان را تحت فشار قرار ندهند؟
«رضا یزدانی» به گواه اغلب کارشناسان کشتی، می‌توانست حداقل 3 مدال طلای جهانی و یک طلای المپیکی دیگر به کارنامه خود اضافه کند؛ اما به دلیل برخی ناملایمات یا مشکلات روحی در سال‌های گذشته از این مهم بازمانده است.
دلاور جویباری که به لطف نیروی بدنی خارق‌العاده مادرزادی قادر است هر حریفی را از پیش رو بردارد حالا باید با برخی مسائل خارج از تشک کشتی مبارزه کند. به اعتقاد ما این نحوه برخورد با یک قهرمان پرسابقه در اندازه‌های «یزدانی» درست نیست. او کاپیتان تیم ملی کشتی آزاد است و توانسته همه رقابت‌های انتخابی تمامی مدعیان ریز و درشت را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارد. بنابراین باید به اول‌شدن «یزدانی» احترام گذشت و حق این قهرمان است تا به مسابقات جهانی لاس وگاس آمریکا اعزام شود.
متاسفانه به نظر می‌رسد قانون انتخابی تیم ملی هم مثل تمام قوانین گذشته چیزی در حد شعار است و به جای آن تصمیمات بالادستی‌هاست که حرف اول را می‌زند.
ما «رسول خادم» را دوست داریم به قول معروف گردنمان از مو هم باریک‌تر است؛ اما بار دیگر به فدراسیون تاکید می‌کنیم به قانونی که خود گذاشته‌اند احترام بگذارند. همین!
