شنیدن این خبر که حدود ۳۰ درصد از قربانیان فجایع اخیرغزه زنان و کودکان هستند -که این آمار در قیاس با تهاجم سال ۲۰۱۲ اسرائیل بسیار فرا‌تر رفته است- جای تامل دارد، به حقیقت چرا گروه‌هایی خود را دایه دلسوز‌تر از مادر برای زنان جهان می‌نامند و با برچسب‌هایی نظیر برابری و عدالت جنسیتی برای فریب افکار عمومی به فعالیت می‌پردازند ،اکنون مهر سکوت بر دهانشان زده‌اند و فارغ از اینکه زنان ساکن در این منطقه جدای از مسلمان بودنشان، انسان هستند حتی یک بیانیه خشک و خالی هم در حمایت از این فاجعه جمعیتی و انسانی نمی‌دهند.
زهرا مقدسی- کافی است در ویکی پدیا که یکی از رسانه‌های وابسته به صهیونیستها است، بخواهی واژه غزه را جستجو کنی، آن وقت یک سلسله اطلاعات پی در پی برایت می‌آید که می‌گوید، نام شهری عرب‌نشین در نوار غزه است که در درگیری نیروهای جنبش فتح تحت کنترل گروه حماس در آمد. در انتخابات سال ۲۰۰۵ حماس با رای قاطع در انتخابات شهرداری‌های غزه پیروز شد. جمعیت شهر غزه درحدود ۴۱۰ هزار نفر است که از اعراب فلسطینی تشکیل شده‌است و بعد در ادامه از موقعیت تجاری و حق یهودیان در این باریکه از کرانه باختری می‌گوید، بدون آنکه هیچ کجا یادی از جنگ‌های پیاپی غزه کند و بخواهد به روی خودش بیاورد که ساکنان این منطقه حتی بدون در نظر داشتن مسلمان بودنشان و به صرف انسانیت حق بهره‌مندی از یک زندگی آرام را دارند، اما نکته‌ای که در این نابرابری بیش از هرچیز غزه را از اماکن دیگر کره زمین که به نوعی در جنگ به سر می‌برند متمایز می‌کند وجود زنان و کودکان بی‌گناهی است که هر روزه در زیر باران گلوله صهیونیستها جان خود و عزیزانشان را از دست می‌دهند و در مقابل سکوت مجامع بین المللی و کشورهای عربی مظلومانه حق طبیعی حیات از آن‌ها سلب می‌شود. قطعا خیلی سخت است که مادر باشی و ببینی نوزاد و یا کودکت را که هزاران امید و آرزو برایش داشتی حالا به جای بازی در کرانه دریای آبی مدیترانه، به سوی گور می‌برند.
شنیدن این خبر که حدود ۳۰ درصد از قربانیان فجایع اخیرغزه زنان و کودکان هستند -که این آمار در قیاس با تهاجم سال ۲۰۱۲ اسرائیل بسیار فرا‌تر رفته است- جای تامل دارد، به حقیقت چرا گروه‌هایی خود را دایه دلسوز‌تر از مادر برای زنان جهان می‌نامند و با برچسب‌هایی نظیر برابری و عدالت جنسیتی برای فریب افکار عمومی به فعالیت می‌پردازند ،اکنون مهر سکوت بر دهانشان زده‌اند و فارغ از اینکه زنان ساکن در این منطقه جدای از مسلمان بودنشان، انسان هستند حتی یک بیانیه خشک و خالی هم در حمایت از این فاجعه جمعیتی و انسانی نمی‌دهند.
این سکوت معنادار جریان‌های زنانه در قبال غزه البته نشان دهنده هم کاسه بودن آن‌ها با رژیم اشغالگر قدس و هم پیمانانش است و حالا به خوبی بر همه جهان مسلم می‌شود که منبع تغذیه فکری و مالی این گروه‌ها از کجا است و خط فکری آن‌ها از کدام آبشخور نشات می‌گیرد. جالب این است که این گروه‌ها که اغلب در قالب‌های حقوق بشر و حامیان انسان‌هایی که استضعاف شده‌اند، فعالیت می‌کنند اکنون از دایره لغتشان چیزی به نام زنان و کودکان مظلوم غزه حذف شده است، البته باید بگوییم به هرحال خط مقاومت هم چنان در فلسطین اشغالی و غزه تا پیروزی ادامه خواهد داشت و البته روسیاهی برای این جریان‌هایی می‌ماند که تنها نامی از حقوق بشر و حقوق زنانه را یدک می‌کشند.
