این عارف بالله در خصوص اهمیت شب قدر می فرماید:
«گمان مى‌کنم اگر یکى از سلاطین دنیا کسى را در روز مخصوص به میهمانى دعوت نموده و شخص بزرگى را دنبال او بفرستد و در دعوت خود با او مهربانى کرده و در مقابل حضور او در آن مجلس به او وعده اعطاى خلعتهاى گرانبها و املاک پر ارزش و وسیع و فرمانهاى حکومت و سلطنت داده، از اشتیاق حضور در این مجلس قالب تهى کرده و براى آمادگى حضور در چنین مجلسى شریف و این مقام والا تمام توان خود را بکار گرفته، در طول سال این مطلب را فراموش نکرده، در تمام حالات با جدیت به آن پرداخته و خود را براى چنین روز بزرگى آماده مى‌نماید. اى عاقل چگونه این دعوت را اجابت مى‌کنى؟ سلطان سلاطین، رب الارباب و حاکم آسمان‌ها و زمین تو را به این میهمانى دعوت نموده و براى این دعوت فرشتگان بزرگوار و پیامبران و بهترین مردم را فرستاده و با جانشینان معصومش آن را تأکید کرده است. در مقابل اخلاص یک شب تو نعمتهاى جاویدى به تو وعده داده است. نور، زیبایى، سرور، سلطنت، دارایى، و شادمانی را به تو وعده داده که عقل تو حتى از تصور گوشه‌اى از آن عاجز، و اندیشه‌ات در آن سرگردان است...»
