دروغگویی حرف اول فصل نقل و انتقالات را می‌زند و پول‌های زیرزمینی، حواله خودروهای داخلی و خارجی و حتی کلید آپارتمان رد و بدل می‌شود تا مدیران ناآشنا به فوتبال در مسابقه کذایی از یکدیگر عقب نمانند!
جالب آن که مدیری به سرازیر شدن پول نفت و صنعت به باشگاههای نفتی و صنعتی اشاره و از آن گله می‌کند که خود نقش اول آشفته کردن بازار نقل و انتقالات را با خریدهای گرانقیمت و کهکشانی‌اش ایفاء کرده است. البته در ظاهر همین مدیر جدید‌الورود(!) سه بازیکن جوان و آینده‌دار را نیز خریداری کرده است در حالی که هیچ یک از آنها ساخته باشگاه متبوعش نیستند.
باری، تعجبی ندارد در چنین شرایطی دنیا به کام کاسه لیسان (بخوانید دلالان!) شود و بوی گند و تعفن فصل نقل و انتقالات و پول‌های کثیف رد وبدل شده آسمان فوتبال ما را فرا بگیرد.
البته سنگ بنای این دروغگویی و پول‌های زیرمیزی را همان کسانی گذاشتند که سقف قرارداد را تعیین کردند تا همه را وادار به دروغ گفتن کنند و حال معلوم نیست خودشان کجا هستند!