به نظر می‌رسد این بهترین اتفاقی بود که می‌توانست رخ بدهد. تیم ملی فوتبال کشورمان حالا در جامی شرکت می‌کند که حکم به رویارویی ایران و آرژانتین داده است. دیداری که شاید در رویا‌هایمان جستجویش می‌کردیم! قرار گرفتن مقابل مسی و هیگواین و... اتفاقی نیست که هر چند ماه یکبار رخ بدهد و بی‌تردید شانس بزرگی است تا بتوانیم خودمان را در مصاف با یکی از بهترین‌های جهان محک بزنیم.
البته عقلانی آن است که سه امتیاز این بازی را از حالا به حساب آرژانتینی‌ها واریز کنیم، اما فراموش نکنیم که این مسابقه بهترین وی‌ترین است برای دیده شدن بازیکنان ما و این انگیزه دوچندان به ایرانی‌ها می‌دهد. از سوی دیگر خوشبختانه چیدمان گروه به گونه‌ای است که حتی در صورت شکست در مقابل آرژانتین هم می‌توانیم به صعود امیدوار باشیم، چون از طرفی بوسنی یکی از حریفان قدیمی ما است و بار‌ها آن را شکست داده‌ایم و از طرف دیگر بازی با یک تیم آفریقایی قدرتمند، شاید برای بازیکنان ما – به لحاظ فیزیکی – راحت‌تر از بازی با تیمهای اروپایی باشد!
صعود به مرحله دوم یا صرفاً درخشش در مرحله اول، هدف هر چه که باشد باید برای آن برنامه‌ریزی کنیم. غیرممکن است که بدون برنامه‌ریزی بتوانیم عملکرد خوبی در میان بر‌ترین تیمهای جهان داشته باشیم.
نوع و جنس تیمهای حاضر در گروه ما به گونه‌ای است که برای قرار گرفتن در برابر آنها باید حریفان تدارکاتی خاصی را پیدا کنیم. برای شناخت بیشتر از نوع آرژانتینی‌ها، باید حریفی تدارکاتی از آمریکای جنوبی پیدا کنیم و در مصاف با نیجریه، حریف تدارکاتی قدری از قاره سیاه می‌طلبد. به تبع آن بازی با بوسنی هم نیازمند حریف تدارکاتی از خطه بالکان است. فدراسیون فوتبال اکنون باید از فرصتی که به دست آمده بیشترین استفاده را ببرد. در همان لحظات قرعه‌کشی خبر رسیده بود که تیمی مثل غنا درخواست بازی تدارکاتی با ایران را کرده است و حالا می‌بینیم که حریفی مثل غنا بسیار به درد بخور است. رسیدن به جام جهانی آسان نیست که به راحتی بتوانیم از کنار فرصت به دست آمده‌اش بگذریم! قرار نیست که در این مسابقات قهرمان شویم. کافی است که خوب و جوانمردانه بازی کنیم و خودمان باشیم. همان تیمی که برزیل آسیا لقب گرفته است!
نکته دیگری که در این رابطه وجود دارد، آرزو کردن بر اساس داشته‌هاست! همه ما باید بدانیم که توان و پتانسیل فوتبال ما در چه حد و حدودی است و در همان حد توقع داشته باشیم.
بهتر است نسبت به داشتههایمان برنامه‌ریزی کنیم و به دور از واقعیت‌های موجود به صعود فکر نکنیم، برای صعود باید برنامه‌ریزی درستی کرد. بیش از دو ماه از صعود ایران به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل می‌گذرد، اما ما هنوز یک بازی تدارکاتی برای تیم ملی کشورمان جور نکرده‌ایم!
عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود. همه‌مان بالا بردن سطح توقعات از تیم ملی را در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان دیده‌ایم. در آن سال تیم ملی کشورمان با تیمهای ملی پرتغال، مکزیک و آنگولا همگروه شد. رئیس سازمان وقت ورزش همه جا گفت در گروه خوبی قرار گرفتیم و با یک تساوی مقابل پرتغال و برد در برابر مکزیک و آنگولا با هفت امتیاز به مرحله بعدی مسابقات صعود خواهیم کرد! همان زمان فدراسیون فوتبال و سرمربی تیم ملی گفتند که ما در گروه خوبی قرار نگرفته‌ایم و در آلمان کار سختی در پیش داریم، اما کسی توجهی نکرد! آن زمان ایران در رده پانزدهم جهان بود، اما حالا بین رتبه‌های ۶۰ تا۷۰ جهان دست و پا می‌زنیم! پس باید واقعیت‌ها را بپذیریم، نخست باید بسنجیم که چه داریم و سپس بر اساس داشتههایمان توقع داشته باشیم. رسیدن به جام جهانی آسان نبود که به راحتی بخواهیم از کنار فرصت به دست آمده بگذاریم! قرار نیست که در این مسابقات قهرمان شویم، کافی است که خوب و جوانمردانه بازی کنیم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود. همه‌مان تبعات بالا بردن سطح توقعات و انتظارات از تیم ملی را در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان دیده‌ایم! باید واقعیت‌ها رابپذیریم و بر اساس داشتههایمان توقع داشته باشیم.
