هرگز فراموش نمی‌کنیم محمد بنا موفق‌ترین مربی تاریخ کشتی فرنگی ایران در دفاع از شیوه خاص خود برای التهاب ملی پوشان چنین گفت: «برخی کشتی‌گیران ما در داخل کشور شیر هستند؛ ولی همین که سوار هواپیما می‌شوند و آسمان ایران را به سمت خارج کشور ترک می‌کنند، پای آنها می‌لرزد و در مسابقات هم بدترین عملکرد را به جا می‌گذارند، این قهرمانان شاید در مسابقات انتخابی یا داخل ایران موفق نشان دهند؛ اما در آن سوی مرزها کارایی ندارند و... .»
سرمربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان آن روزها مستقیم به کسی اشاره نکرد؛ اما می‌شد حدس زد بر چه اساسی آن حرف‌ها را مطرح کرده است. در مقطعی که زعمای فدراسیون بر قانون انتخابی اصرار ورزیده – و می‌ورزند- محمد بنا اعلام کرد این شیوه کاربردی ندارد.
قانون دوبرد از سه کشتی کشور آمریکا حداقل در بخش فرنگی کارایی ندارد، کما اینکه در همین مسابقات «پیت لاسنیکی» لهستان مشاهده کردیم که تقلید کورکورانه چقدر می‌تواند دردسر آفرین باشد و کار دست ورزش ما بدهد!همان‌طور که می‌دانیم شورای فنی کشتی فرنگی تصمیم به اعزام حمید سوریان و محسن حاجی پور توامان به تورنمنت «پیت لاسنیکی» لهستان گرفت تا تکلیف دو وزن 59 کیلوگرم برای اعزام به مسابقات جهانی آمریکا آنجا مشخص نشود؛ اما گره کورتر شد!محسن حاجی‌پور در حالی که هفت بر صفر از حریف ترکیه پیش بود غافلگیر شد و در نهایت ده بر هفت کشتی را به رقیب خود واگذار کرد و حمید سوریان هم چهار به چهار مغلوب یک جوان روس شد!
در کنار این دو قهرمان ورزیده هم که توانسته بودند در داخل کشور امید نوروزی قهرمان المپیک را شکست دهند در تورنمنت لهستان مغلوب و حذف شده تا خیلی چیزها روشن و حقانیت محمد بنا به اثبات برسد.
پرسش اینجاست! چرا با حمید سوریان این بازی نشد؟ وقتی تنها مدال طلای ایران در مسابقات جهانی 2014 ازبکستان را حمید سوریان تصاحب کرده است حدالمقدور باید این سرمایه را تا المپیک 2016ریو حفظ کرد. درگیرکردن برنده هفت مدال طلای جهان و المپیک و نابغه کشتی فرنگی دنیا با رقیبان داخلی آن هم با فاصله آشکار چندان نمی‌تواند منطقی باشد. بحث ما بر سر امید نوروزی نیست و اتفاقا معتقدیم این قهرمان به دلیل بی‌اخلاقی در مسابقات انتخاباتی مشهد باید تنبیه شود؛ اما رفتار ما با حمید سوریان سرمایه‌سوزی است. باور کنید!
