اکامیهای تیم سرخ پوش پایتخت در فصول گذشته، هواداران پرشمار این تیم را چنان به جذب یاران و ستارههای جدید حساس و گوش به زنگ کرده بود که ترکتازی آنها در فصل مهم و حیاتی نقل و انتقالات، بیش از همیشه به چشمشان آمد و به تیم محبوبشان لقب کهکشانی اهدا کردند!
شاهین تهرانی - عملکرد پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات به گونهای بود که جماعت فوتبالی را به خود خیره کرد. ناکامیهای تیم سرخ پوش پایتخت در فصول گذشته، هواداران پرشمار این تیم را چنان به جذب یاران و ستارههای جدید حساس و گوش به زنگ کرده بود که ترکتازی آنها در فصل مهم و حیاتی نقل و انتقالات، بیش از همیشه به چشمشان آمد و به تیم محبوبشان لقب کهکشانی اهدا کردند!
اما آیا یارگیری پرسپولیس، در ابتدای لیگ دوازدهم، به گونهای بوده که این تیم را به راستی از ناکامیهای قبلی دور کند یا هیاهوها و سروصداهای ناشی از حضور چند ستاره، اجازه تفکر صحیح را از مدیران و مسئولان پرسپولیس گرفته و آنها را فقط به راضی کردن دل هواداران وادار ساخته است؟
پرسپولیس پیش از هر تیم دیگری به بازار نقل و انتقالات آمد و ستارههای موردنظرش را درو کرد. آنها به سرعت شش سهمیه از هفت بازیکن ممکن خودشان را پر کردند و خیلی سریع هم با آنها وارد قرارداد رسمی و قانونی شدند تا هیچ حرف و حدیثی ایجاد نشود.
اما نگاهی به لیست نفرات جذب شده نشان از تاکید دنیزلی و مدیران پرسپولیس در استخدام مدافعان تازه میدهد. پنج تن از شش بازیکنی که تازه به اردوی سرخ اضافه شدهاند عناصر دفاعی هستند و اگر تنها جای خالی باقی مانده این تیم در انتقالات لیگ برتری را هم به جذب یک هافبک دفاعی اختصاص بدهیم، خواهیم دید که سرخها تمام هم و غم شان را صرف بهبود بخشیدن به وضعیت دفاعی خود کرده و تنها محمد قاضی را به عنوان یک مهاجم گلزن به تیم خود فرا خوانده اند!
از مدیر عامل محترم پرسپولیس سئوال میشود؛ آیا مشکلات پرسپولیس در فصول قبل فقط به خط دفاع و دروازه بانان این تیم مربوط میشد؟ آیا حضور مدافعان نامداری چون سید جلال حسینی و محسن بنگر در کنار دروازهبانی به بزرگی شهاب گردان، میتواند خط بطلانی بکشد روی تمام ناکامیهایی که در سالهای اخیر هواداران سرخدوست را تا سرحد مرگ عذاب داده بودند!
بدون تردید مشکلات فنی پرسپولیس فقط به خط دفاعی و مدافعان این تیم مربوط نمی شد و مسئولان پرسپولیس اگر به دنبال رفع تمام اشکالات تیم خود هستند، باید به سایر پستها هم فکر کنند. البته هنوز برای پرسپولیس – در فصل نقل و انتقالات – همه چیز تمام نشده است. آنها میتوانند با جذب سه بازیکن خارجی در پستهای مختلف، ضعفهای فنی دیگرشان را پوشش بدهند. اما آیا بهتر نبود که تمام سهمیههای لیگ برتری پرسپولیس صرف عناصر دفاعی تازه نمیشد؟
آقای رویانیان! هوادار پرسپولیس در فصل آینده، فقط و فقط به قهرمانی فکر میکند و تنها چیزی که میتواند تلخی شکستهای پیشین را از ذهن او دور کند ایستادن تیمش روی سکوی اول است. اما آیا با این طرز یارگیری میتوان به پایان یافتن کابوسهای سرخ امیدی داشت؟
اما آیا یارگیری پرسپولیس، در ابتدای لیگ دوازدهم، به گونهای بوده که این تیم را به راستی از ناکامیهای قبلی دور کند یا هیاهوها و سروصداهای ناشی از حضور چند ستاره، اجازه تفکر صحیح را از مدیران و مسئولان پرسپولیس گرفته و آنها را فقط به راضی کردن دل هواداران وادار ساخته است؟
پرسپولیس پیش از هر تیم دیگری به بازار نقل و انتقالات آمد و ستارههای موردنظرش را درو کرد. آنها به سرعت شش سهمیه از هفت بازیکن ممکن خودشان را پر کردند و خیلی سریع هم با آنها وارد قرارداد رسمی و قانونی شدند تا هیچ حرف و حدیثی ایجاد نشود.
اما نگاهی به لیست نفرات جذب شده نشان از تاکید دنیزلی و مدیران پرسپولیس در استخدام مدافعان تازه میدهد. پنج تن از شش بازیکنی که تازه به اردوی سرخ اضافه شدهاند عناصر دفاعی هستند و اگر تنها جای خالی باقی مانده این تیم در انتقالات لیگ برتری را هم به جذب یک هافبک دفاعی اختصاص بدهیم، خواهیم دید که سرخها تمام هم و غم شان را صرف بهبود بخشیدن به وضعیت دفاعی خود کرده و تنها محمد قاضی را به عنوان یک مهاجم گلزن به تیم خود فرا خوانده اند!
از مدیر عامل محترم پرسپولیس سئوال میشود؛ آیا مشکلات پرسپولیس در فصول قبل فقط به خط دفاع و دروازه بانان این تیم مربوط میشد؟ آیا حضور مدافعان نامداری چون سید جلال حسینی و محسن بنگر در کنار دروازهبانی به بزرگی شهاب گردان، میتواند خط بطلانی بکشد روی تمام ناکامیهایی که در سالهای اخیر هواداران سرخدوست را تا سرحد مرگ عذاب داده بودند!
بدون تردید مشکلات فنی پرسپولیس فقط به خط دفاعی و مدافعان این تیم مربوط نمی شد و مسئولان پرسپولیس اگر به دنبال رفع تمام اشکالات تیم خود هستند، باید به سایر پستها هم فکر کنند. البته هنوز برای پرسپولیس – در فصل نقل و انتقالات – همه چیز تمام نشده است. آنها میتوانند با جذب سه بازیکن خارجی در پستهای مختلف، ضعفهای فنی دیگرشان را پوشش بدهند. اما آیا بهتر نبود که تمام سهمیههای لیگ برتری پرسپولیس صرف عناصر دفاعی تازه نمیشد؟
آقای رویانیان! هوادار پرسپولیس در فصل آینده، فقط و فقط به قهرمانی فکر میکند و تنها چیزی که میتواند تلخی شکستهای پیشین را از ذهن او دور کند ایستادن تیمش روی سکوی اول است. اما آیا با این طرز یارگیری میتوان به پایان یافتن کابوسهای سرخ امیدی داشت؟