در ضمن لینک‌های لازم برای خرید کتاب‌ها به صورت آنلاین نیز در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد. هرچند چنین نمی‌توان ادعا کرد که فمینیسم تنها موضوع مورد تبلیغ از سوی گوگل است، اما وقتی فرضاً در همین بخش از گوگل عبارت «اسلام» جستجو می‌شود، یک میلیون و 280 هزار نتیجه غیرهدفمند و اکثراً نامربوط به موضوع در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد که مرتبط با اسلام ومباحث علمی آن نیستند. در این جستجو مطالبی در خصوص سلول‌های خورشیدی گرفته تا درمان انواع بیماری‌ها یافت می‌شود. مخاطبی که در برابر چنین جستجویی قرار می‌گیرد اولین فکری که به ذهنش خطور می‌کند بستن صفحه و خروج از آن است. پرواضح است که گوگل تنها یک سرویس‌دهنده اینترنتی معمولی نیست و تحت نظر نهادهای امنیتی آمریکایی از جمله سیا است و همکاری منظمی را با آنها دنبال می‌کند، لذا به نظر نمی‌رسد که تبلیغ فمینیسم در آن تحت پوشش و ظاهر علمی – دانشگاهی، امری اتفاقی باشد. هر چند که شاید در ابتدا و زمانی که «شارل فوریه» در قرن نوزدهم میلادی اولین بار نام فمینیسم را به کار برد، این مکتب فکری جنبشی برای برابری سیاسی و اقتصادی زنان با مردان محسوب می‌شد، اما امروزه به منزله تزریق نفرت جنسیتی در جوامع و در نهایت تبلیغ «همجنس‌گرایی» است. این جنبش دیگر جنبش قبل از دهه 1960 میلادی نیست که هدف اصلی آن اعطای حق رأی به زنان، نفی خشونت علیه آنان، تلاش برای برابری دستمزدهای زنان و مردان و جلوگیری از تبعیض جنسیتی بود، بلکه امروزه به دنبال تبلیغ حق همسفرگی به جای حق همسری، بی‌اهمیت جلوه دادن نقش مادری در جامعه، تبلیغ برهنگی و در نهایت و از همه فاجعه‌بارتر تبلیغ همجنس‌گرایی و مشروعیت بخشیدن به این پدیده شنیع در لوای دفاع از حقوق زنان است. این تفکر اکنون به زنان تن‌فروش غربی لقب «کارگر جنسی» داده است و خواستار حمایت از حقوق آنهاست تا به این واسطه به رابطه نامشروع جنسی مشروعیت ببخشد.

 فمینیسم امروز مکتب ترویج فساد اخلاقی و بی‌بندوباری است و هر فعالیت دیگر آن نیز در همین راستا قابل ارزیابی است و لذا تبلیغ آن را نیز باید در چارچوب پروژه بزرگ‌تری دانست که «اخلاق‌زدایی» بهترین نام برای آن است. بدیهی است که دفاع از حقوق مشروع زنان باید در چارچوب اصول اخلاقی انجام پذیرد چرا که در غیر این صورت، نظر به اصالت فطری اخلاق، به مرور زمان حقوق مزبور نیز زیر سؤال رفته و تبدیل به موضوعات مبهم و مبتذل می‌شود.