باغ موزه دفاع مقدس که در جوار پارک حقانی واقع شده، محیطی با فضای باز است که در روزهای گرم تابستان فضای ناخوشایندی را برای بازدیدکنندهها و مخصوصا غرفه داران ایجاد کرده است. تصور نمایید که دو سه ساعت مانده به افطار چه کسی میتوانست از سربالاییهای باغ موزه بالا برود! این در حالی است که نمایشگاه قرآن سالهای پیش در مصلی تهران از دید اغلب بازدیدکنندگان، تنها یک نمایشگاه صرف برای بازدید یا خرید نبود، بلکه علاوه بر آن پاتوقی قرآنی برای خانوادههای روزه داری به شمار میرفت که
بازدیدکنندهها دوست داشتند، در شبهای زیبای میهمانی خدا، به دور از فضای پارکها و تفرجگاههای معمول شهر و در یک محیط پر از آرامش و معنویت با قرآن مانوس باشند و شب را به همراه خانواده در چنین فضایی سپری کنند، اما امسال به سبب تغییر مکان نمایشگاه به باغ موزه شاهد آن نبودیم. یکی دیگر از ایرادات عمده تکه تکه بودن و فاصله زیاد پارکینگ و غرفهها بود که باعث کم شدن بازدید شده بود. کاهش نزدیک به هفتاد درصدی مساحت هم موجب دعوت نشدن بسیاری از ناشران شده بود. روباز بودن علاوه بر گرما موجب هجوم گردو غبارها به داخل چادرها و غرفهها و کثیفی فضای داخلی نمایشگاه شده بود.
ضمن اینکه مجاورت با پارک طالقانی که از اوضاع فرهنگی مناسبی برخوردار نیست و تردد خانمهای بدحجاب و بوی دود و قلیان و... از معنویت محیط تا حد زیادی کاسته بود. به راستی چرا مسئولان از قبل برای چنین نمایشگاه با اهمیتی برنامه ریزی مناسبی نکردند تا با چنین مشکلاتی روبرو شوند؟ البته شاید هم اینگونه نمایشگاهها مانند خیلی از امور دیگر جزء دغدغههایشان نبوده است!