شهلا شرکت فمنیست تندرویی است که فعالیت مطبوعاتی خود را پیش از پیروزی انقلاب اسلامی با قلم زدن در نشریه اطلاعات بانوان آغاز کرد و بعد از جریان پیروزی نهضت امام خمینی (ره) این نشریه با تغییر نام به پویندگان راه زینب (س) تلاش کرد در بستر انقلاب اسلامی دیدگاههای خود در حوزه زنان را که آبشخور غربی داشت، به خورد زنان مسلمان انقلابی ایران بدهد، البته چندی نگذشت که ماهیت این تفکرات افشا شد و شرکت به همراه برخی از دوستان و هم فکرانش از این مجموعه اخراج شدند و سپس به زن روز، نشریهای که وابسته به موسسه مطبوعاتی کیهان بود رفته و در آن روزگار از یک سو این نشریه میدان مناسبی برای ترویج تفکرات تندفمنیستی او به حساب میآمد و از جانب دیگر میتوانست رزومه این روزنامه نگار تند فمنیست را پر و پیمان کند تا در روزی که دوباره مجالی تازه برای فعالیت مطبوعاتی پیدا کرد، تمام قد در این عرصه حاضر شود و تفکرات نخ نمای خود را به جامعه منتقل نماید.
نفیسه زارعی- شاید بتوان گفت با روی کارآمدن دولت نهم در روزها منتهی به تابستان سال ۸۴ نسخه بسیاری از تفکرات و ژستهای روشنفکری غرب محور که ریشه در اندیشههای سکولاریسم داشت پیچیده شد، اما حقیقت این است که این قضیه تنها در بعد ظاهری خودش را از دید مردم پنهان نگاه داشت و در باطن درست شبیه یک شبکه مخفی فعالیت گروههایی که این نوع تیپ فکری را دنبال میکردند، ادامه داشت و جای تعجب آنجا است که گاهی نهادهای دولتی خواسته و ناخواسته میدان را برای ادامه حیات آنها مهیا میکردند؛ این درحالی است که با روی کار آمدن دولت یازدهم و زمینه فکری دولتمردان امروز حضور علنی برخی از این گروهها در ملا عام نباید ما را متعجب و انگشت به دهان کند.
البته آنچه که در این بین باعث نگارش چنین مقدمهای شد خبر فعالیت مجدد و کاملا علنی یکی از فمنیستهای سرشناس در عالم مطبوعات است. شهلا شرکت فمنیست تندرویی است که فعالیت مطبوعاتی خود را پیش از پیروزی انقلاب اسلامی با قلم زدن در نشریه اطلاعات بانوان آغاز کرد و بعد از جریان پیروزی نهضت امام خمینی (ره) این نشریه با تغییر نام به پویندگان راه زینب (س) تلاش کرد در بستر انقلاب اسلامی دیدگاههای خود در حوزه زنان را که آبشخور غربی داشت، به خورد زنان مسلمان انقلابی ایران بدهد، البته چندی نگذشت که ماهیت این تفکرات افشا شد و شرکت به همراه برخی از دوستان و هم فکرانش از این مجموعه اخراج شدند و سپس به زن روز، نشریهای که وابسته به موسسه مطبوعاتی کیهان بود رفته و در آن روزگار از یک سو این نشریه میدان مناسبی برای ترویج تفکرات تندفمنیستی او به حساب میآمد و از جانب دیگر میتوانست رزومه این روزنامه نگار تند فمنیست را پر و پیمان کند تا در روزی که دوباره مجالی تازه برای فعالیت مطبوعاتی پیدا کرد، تمام قد در این عرصه حاضر شود و تفکرات نخ نمای خود را به جامعه منتقل نماید.
هرچند با این اوصاف تصور میشود در دولت قبل او و هم مسلکان فکریاش منزوی شده باشند، اما نگاه به کارنامه چند ماه اخیر او نشان میدهد وی طرحی را تحت عنوان شناسایی مصادیق خشونت علیه زنان با حمایت شهرداری پایتخت و توسط برخی از فعالان باسابقه فمنیست، مانند جلوه جواهری که نامی آشنا در بین فمنیستها به خاطر ترویج تفکرات ضد اسلامی است، بدون هیچ مشکلی در چند منطقه تهران به اجرا درآورد این فعالیتها که با همان ماهیت گذشته آغاز و اجرایی شد این سوال بیپاسخ را در ذهن ایجاد کرد که آیا خروجی این اطلاعات در شهرداری تهران مورد استفاده قرار گرفته است و یا اصولا کارفرمایی جز شهرداری این طرح را ارایه کرده و شهرداری بستری برای اجرای آن شده است تا پوششی موجه برای فعالیت ایشان باشد؟ البته باید یادآور شد کلیدواژه خشونت علیه زنان از جمله مواردی است که به واسطه آن سعی میشود دستورات دین مبین اسلام در حیطه زن و خانواده را مورد هدف قرار داده و آن را عین خشونت تلقی کنند، نکته جالب این است که به حامیان این تفکر باید گوشزد کرد آیا اسلام با درنظر گرفتنشان حقیقی برای زن در حیطه خانه و جامعه و شناساندن آن به عنوان بانوی نمونه مصداق خشونت را به اجرا در میآورد یا همجنس گرایی و لاابالیگری که امروز موطن اصلی خود یعنی، غرب را دچار فروپاشی و اضمحلال کرده است. اما این روزها خبر دریافت مجدد مجوز دوباره نشریه زنان که چندان دور از ذهن نبود نشان از حضور کاملا فیزیکی فمنیستها در دولت اعتدال دارد، دولتی که در زمان انتخابات با این شعار توانست آرای بخشی از مردم را جلب کند زیرا درست در همان ایام در فرهنگ لغت مردم، اعتدال به مفهوم میانه روی استفاده میشد و امروز با گذشت زمانی کوتاه از عمر دولت گویا این واژه باید در مفهومی دیگر استفاده شود و از سویی دیگر با اقداماتی این چنینی این مهم به ذهن تداعی میشود که ما به جای پیشرفت به سوی جلو دچار بازگشت به عقب میشویم و این مهم قطعا خواسته مردم ما از دولت منتخب نیست.