
حبیبه نجفی- به حساب خودش حالا که در دهه سوم زندگی به سر میبرد، میخواست مستقل زندگی کند. معتقد بود چون کار و درآمد کافی برای اداره زندگی تک نفره و مجردیاش را دارد دیگر نیازی نیست سربار خانواده باشد. از طرفی بعضی اوقات شرایط خانه به واسطه یک سری از قاعدهها مثل رفت و آمد در ساعات مشخص و با دوستان مورد تایید و شناخت خانواده و به زعم او مشکلاتی از این قبیل باعث شد تا یک دختر تنها به زندگی مجردی روی بیاورد بدون آنکه لحظهای به خطرات احتمالی زندگی در تنهایی فکر کند...
تجرد گزینی و زندگی در دنیای دخترانه و زنانه به صورت فردی و یا با چند نفر از دوستان، پدیدهای است که طی سالهای گذشته در کمال تعجب رشد و گسترش بسیاری پیدا کرده است.
به طوری که اکنون نمیتوان گفت این قاعده تنها مختص تهران و چند شهر بزرگ است، بلکه اکنون در شهرهای کوچک نیز میتوان در نمونه آمار محدودتری به این مهم پی برد. شاید عمدهترین علت تجرد گزینی دختران جوان در شهرهای کوچک را بتوان ناشی از مهاجرت آنها به کلان شهرها برای تحصیل و بازگشت به شهر خود پس از اتمام دوره تحصیلات و مشاهده فضایی متناقض با فضای آرمانی آنها دانست.
در شهرهای بزرگ نیز عمدهترین دلایل تجرد گزینی دختران میتواند اختلاف نظر خانوادگی بر سر موضوعات گوناگون باشد که دخترانی را که صاحب درآمد و شغل هستند ترغیب به زندگی مجردی میکند، البته بخشی از نمونههای آماری این پدیده را نیز زنانی تشکیل میدهند که از همسر خود جدا شده و پس از متارکه به دلایلی نظیر عدم پذیرش خانواده و یا میل این زنان به سربار خانواده پدری نشدن باعث میشود تا رو به اجاره خانه شخصی بیاورند.
اما رشد پدیده زندگی مجردی و تنهایی برای زنان و دختران جوان ممکن است آنها را با مسایل و مشکلات امنیتی، فرهنگی و اقتصادی مواجه کند. عدم حضور سرپرست خانوار در شرایط دشوار، نبود محور اصلی عاطفه یعنی مادر در کنار شخصی که روبه تجرد گزینی آورده و همچنین طرد شدن از سوی خانوادهها تنها بخشی از هزاران مشکلی است که صاحبان خانههای انفرادی آن را تجربه میکنند، ضمن اینکه افزایش این معضل سلامت روانی جامعه را نیز به مخاطره میاندازد. بنابراین بهترین شیوه برای مقابله با این پدیده ضد فرهنگی و به بیان بهتر وارداتی را میتوان در اطلاع رسانی از طریق رسانه ملی و آگاه سازی مردم نسبت به این خطرات و همچنین ارائه تسهیلات برای برطرف شدن موانع ازدواج موفق جوانان و مواردی از این دست بر شمرد.
به هر حال بافت فرهنگی و اجتماعی جامعه ایرانی بر مبنای خانواده بنا نهاده شده است، حضور در جمع خانواده به ویژه برای دختران علاوه بر آنکه باعث تامین سلامت روحی آنها میشود باعث قوام جامعه نیز خواهد شد و این کل واحد را از بسیاری از آسیبهای اجتماعی در امان نگه خواهد داشت.