صحبت از اینکه غرب تا چه اندازه زن را به بردگی و اسارت کالا مآبانه درآورده است چندان غریب و بیگانه نیست و این واقعه محصول عصری است که دیانت در آن کم رنگ شده و سکولاریسم در آن جولان می دهد، این در حالی است که در جوامع صاحب شریعت آسمانی این اتفاق کمتر رخ می دهد. البته مشروط بر آنکه آن دین دچار تحریفات بشری نشده باشد و دست آویزی شبیه یهودیت صهیونیسم گریبان آن را نگرفته باشد، اما گفتن از ظلمی که در حق زنان در این مشی فکری می رود کمی جنسش با سایر ستم ها تفاوت دارد زیرا در این مرام دین عاملی است که زن را به درجه ای پایین تر از حد انسانی خود می رساند.
شاهد این مدعا خبری بود که در رابطه با زیپی لیونی، وزیر دادگستری رژیم صهیونیستی در رسانه ها منتشر شد و البته بازتاب های بسیاری داشت. لیونی با اعتراف به داشتن ارتباط نامشروع با دوتن از سران ارشد مذاکره کننده جنبش آزادی بخش فلسطین و همچنین ارتباطات دیگر با سران عرب در زمان های دیگر، به شدت ابزار قرار دادن زن در رژیم صهیونیستی برای رسیدن به اهداف شوم آنها اشاره می کند. نکته جالب توجه آنجا است که وزیر دادگستری این رژیم هنگامی که در برابر نگاه نفرت آمیز رسانه ها قرار می گیرد، این عمل شنیع خود را این گونه توجیه می کند که خاخام های یهودی برای بر قراری این ارتباط در صورت خدمت به اسرائیل و گرفتن اطلاعات مهم از دشمن هیچ منع شرعی قائل نشده، بلکه خود نیز مشوق زنان خواهند بود!
البته این اولین بار نیست که اسرائیل درگیر چنین مسئله ای شده است. با نگاه به اخباری که از این رژیم منتشر می شود، در می‌یابیم آنها به طرزی غیر انسانی از زنان برای رسیدن به آرمان جهان وطنی خود استفاده می کنند، بدون آنکه مورد اتهام هیچ یک از گروه هایی واقع شوند که ادعای احقاق حقوق زنان را دارند.