عطایی که جا پای بزرگانی در راس هدایت تیم ملی والیبال ایران گذاشته است در این مدت در سه رویداد مهم و شرکت و در آنها محک خورد.

حضور در رقابتهای آسیایی ، شرکت در لیگ ملت ها و حضور در رقابتهای قهرمانی جهان سه رویدادی بودند که عطایی به همراه شماری از بازیکنان جوان و با تجربه در طول یک سال گذشته در آن شرکت کرد که طبق نظر کارشناسان در دو رویداد این مربی موفق ولی در رقابتهای جهان انتظارات برآورده نشد.

عطایی که در کارنامه خود با کادر ایرانی عنوان قهرمانی جهان در رده سنی جوانان را دارد ،در اولین رویدادی که به عنوان سرمربی بر روی نیمکت تیم ملی والیبال نشست پیکارهای آسیایی بود .

عطایی که با ترکیب متفاوت تیم ملی والیبال ایران گام به رقابتهای آسیایی گذاشته بود برخلاف انتظارات به نتایج درخشانی در این مسابقات دست یافت و در فینال با پیروزی بر تیم ژاپن تاریخ ساز شد.

کسب جام قهرمانی در رقابتهای آسیایی آغاز راه عطایی با تیم ملی والیبال ایران که دچار تغییرات اساسی شده ، بود.

با اینکه کسب عنوان قهرمانی آسیا به مزاج برخی از مربیان داخلی به علل مختلف خوش نیامده بود نوبت به حضور تیم ملی والیبال ایران در رقابتهای لیگ ملتها رسید.

در لیگ ملت‌ها هم عملکرد تیم ملی والیبال به لحاظ فنی و هم به لحاظ کسب نتیجه قابل قبول بود تا یک بار دیگر مهر تاییدی به کارنامه مربیگری عطایی زده شود. صعود به مرحله نهایی لیگ ملت‌ها اوج عملکرد ملی‌پوشان والیبال ایران در این رقابت‌ها بود.

پیکارهای قهرمانی جهان مهمترین و آخرین رویدادی بود که تیم ملی والیبال در آن شرکت کرد. عطایی برای این رقابت‌ها بازیکنانی مثل علی اصغر مجرد، جواد کریمی و میثم صالحی را به اردوی تیم ملی فراخواند و در نهایت صالحی نتوانست به شرایط آمادگی نسبی برسد و از حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان بازماند؛ اما مجرد و کریمی با تیم ملی راهی اسلوونی شدند. سید محمد موسوی هم دیگر بازیکنی بود که قرار بود کاپیتان تیم ملی والیبال در رقابت‌های قهرمانی جهان باشد؛ اما این بازیکن در آستانه اعزام تیم ملی به جام واگنر از بازی برای این تیم انصراف داد.

تیم ملی والیبال اییران در مرحله گروهی قهرمانی جهان کار بزرگی انجام داد و مقابل تیم آرژانتین که یک سال پیش در المپیک توکیو به مدال برنز رسیده بود پیروز شد و در ادامه با غلبه بر مصر صعود خود را به مرحله یک هشتم نهایی قطعی کرد. شکست مقابل هلند باعث شد ایران به عنوان تیم دوم از گروهش صعود کرد تا در یک هشتم نهایی به مصاف برزیلِ قدرتمند برود. در بازی مقابل برزیل هم نتیجه طبق پیش‌بینی‌ها بود و تیم ملی با شکست مقابل این تیم حذف شد تا در رده سیزدهم رقابت‌ها همچون سال گذشته جا بگیرد.

واقعیت این است که تیم ملی در رقابت‌های قهرمانی جهان فراتر از انتظار ظاهر نشد؛ اما عملکردش کاملا مطابق با قدرت والیبال ایران بود.

ظرفیت والیبال ایران حضور در جمع ۱۰ تیم قدرت والیبال دنیاست و نباید این انتظار به وجود بیاید که تیم ملی ایران باید مقابل تیم‌های بزرگی همچون برزیل، فرانسه، آرژانتین، روسیه و ایتالیا پیروز و هر نتیجه دیگری ناکامی محسوب شود. چرا که تیم ملی هنوز در حد و اندازه‌های این تیم‌ها نیست و نباید با کسب برخی موفقیت‌های مقطعی مقابل این تیم‌های قدر این توقع به وجود بیاید که شکست مقابل آنها ناکامی است.

اتفاق مثبتی که رخ داده حضور مربیان ایرانی روی نیمکت تیم ملی است. مربیانی که قطعا هم‌تراز بسیاری از مربیان خارجی هستند و حیف که خیلی دیر فدراسیون والیبال به آنها اعتماد کرد.

با اینکه عطایی یک سال دیگر با فدراسیون والیبال برای هدایت تیم ملی والیبال ایران قرارداد دارد انتظار است حمایت های همه جانبه تمامی خانواده والیبال از مربیان جوان داخلی که اول راه هستند بستر مناسب را برای دیگر مربیان برای تصدی پست های سرمربیگری تیم های ملی مهیا سازد.