«هنگامی گه قیامت فرامی رسد، چهار روز با فخر و مباحات بر خداوند وارد می شوند همانند ورود عروس در شب زفاف بر شوهر. از حضرت سؤال شد آن چهار روز کدامند؟ فرمودند: روز قربان، روز فطر، روز جمعه و به درستی که روز غدیر بین آنها مانند ماه است در بین ستارگان. و آن روزی است که ابراهیم خلیل از آتش نجات یافت و به شکرانه اش آن روز را روزه گرفت. و آن روزی است که خداوند در آن دین را کامل کرد به سبب نصب کردن امیر المؤمنین (ع) توسط پیامبر (ص) و به این وسیله فضیلت و جلوه های نور آن حضرت را آشکار نمود وآن روز را روزه گرفت. و به درستی که آن روز کمال است و روز به خاک مالیدن بینی شیطان و قبولی اعمال شیعیان و دوستان آل محمد صلوات الله علیهم. و روزی است که خداوند به اعمال مخالفین نظر می کند و آن را نابود می گرداند و این قول خداوند است: «فجعلناه هباءٌ منثوراٌ».
روز غدیر روزی است که جبرئیل امر کند منبری از کرامت الهی در مقابل بیت المعمور نصب شود و در حالی که ملائکه آسمانها اطراف او گرد آمده و پیامبر اکرم (ص) را ستایش می کنند بر منبر رفته و برای شیعیان امیر المؤمنین و أئمّه صلوات الله علیهم و دوستان آنان از فرزندان آدم طلب آمرزش می کنند.
غدیر روز آسایش و رهایی از غم، و روز از بین رفتن گناه، روز عطای بی عوض و بخشش روز گسترن علم، روز مژده و عید اکبر و روز اجابت دعا و روز موقف بزرگ و روز پوشیدن لباس نو و در آوردن لباس سیاه، روز شرط مشروط، روز دور کردن غمها و روز در گذشتن از گناهان شیعه امیرالمومنین (ع) است.
غدیر روز پیشی گرفتن و روز افزودن درود بر محمد و آل محمد (ص) است. روز خرسندی و عید اهل بیت، روز پذیرفتن اعمال، روز افزونی طلب، روز آسایش مومنین، روز فایده بردن، روز اظهار دوستی، روز رسیدن به رحمت الهی، روز پاک شدن و ترک گناهان بزرگ، روز پرستش و روز افطاری دادن به روزه داران است.
پس هر کس روزه دار مومنی را در این روز افطاری دهد مانند کسی است که فئامی را اطعام کرده پس حضرت تا ده فئام شمردند. سپس فرمودند: آیا می دانی فئام چیست؟ راوی گفت نه. حضرت فرمودند: صد هزار نفر غدیر روزی است که بعضی از شما بعض دیگر را شاد باش می گویند پس وقتی مومنی برادر مومن خود را دیدار می کند می گوید: سپاس خدای را که ما را از متمسکین به ولایت امیرالمومنین «علیه السلام» قرار داد.
غدیر روز لبخند زدن در چهره اهل ایمان است، پس هرکس روز غدیر در چهره برادر خود تبسم کند خداوند رحمان روز قیامت به نظر رحمت به او نگاه می نگرد و هزار حاجت او را بر آورده و برای او قصری از درّ ناب در بهشت بنا می کند و صورتش را شادابی می بخشد.
روز غدیر روز زیور است پس کسی که برای روز غدیر زیور نماید خداوند غفّار تمام گناهانش را می بخشد کوچک باشد یا بزرگ و فرشتگانی بر می انگیزد تا پیوسته برای او حسنه ثبت کنند و درجات او را بالا برند تا شایسته مثل چنین روزی گردد پس اگر بمیرد شهید از دنیا رفته و اگر زنده بماند سعادتمندانه خواهد زیست.
هر کس در این روز مؤمنی را اطعام کند مثل کسی است که تمام انبیاء و صدیقین را اطعام کرده باشد و کسی که در این روز مؤمنی را دیدار کند خداوند هفتاد نور داخل قبرش قرار می دهد و قبرش را وسیع می گرداند و هر روز هفتاد هزار فرشته او را زیارت می کنند و به او مژده بهشت می دهند.
در روز غدیر خداوند ولایت را بر اهل آسمانهای مختلف عرضه کرد پس اهل آسمان هفتم از دیگران به سوی ولایت پیشی گرفتند و به این جهت آنرا به عرش زینت داد سپس اهل آسمان چهارم از دیگران پیشی گرفتند و خداوند آن را به بیت المعمور زیور بخشید آنگاه اهل آسمان دنیا سبقت گرفتند و آن را به کواکب آراسته کرد.
سپس خداوند ولایت را بر زمینها عرضه کرد و زمین مکّه در قبولی پیشی گرفت آنگاه به کعبه زینت داده و بعد مدینه و آن به وجود پیامبر اکرم (ص) مزیّن گردید پس از آن کوفه و آن به امیرالمؤمنین (ع) آراسته شد. پس به کوهها عرضه شد و سه کوه پیشی گرفتند: عقیق، فیروزه و یاقوت و اینها به این سه کوه اختصاص یافت و از بهترین جواهرات شدند پس کوههای دیگر قبول ولایت کردند و دارای معادن طلا و نقره گردیدند و هر چه اقرار به ولایت نکرد چیزی از آن نرویید. در این روز ولایت به آبها عرضه شد و هر آبی که پذیرفت گوارا گردید و آبی که قبول نکرد شور و تلخ شد و همچنین بر گیاهان عرضه شد پس هر کدام پذیرفته شیرین و نیکو و آنچه قبول نکرد تلخ گردید سپس ولایت در این روز بر پرندگان عرضه شد و آنها که قبول کردند خوش آواز و گویا گردیدند. و مَثَل مومنین در پذیرش ولایت امیرالمومنین (ع) در روز غدیرخم همانند ملائکه است در سجودشان بر آدم و مثل کسی که قبول ولایت نکرد همچون ابلیس است.
در این روز این آیه شریفه: «امروز دین شما را کامل و نعمت خود را بر شما تمام کردم» نازل گردید و خداوند پیامبری را مبعوث نکرد مگر آنکه روز مبعوث شدنش نزد او مانند روز غدیر بوده وحرمت آن را شناخته زیرا در این روز برای امت خود جانشین و خلیفه بعد خودش را قرار داده است.
