این در حالی است که این ماه به دلیل شرایط ویژه‌اش می‌تواند بهترین زمان برای بهترین انتخاب باشد، چه انتخاب زوج مناسب و برگزاری مراسم عقد و نکاح و یا حتی مراسم عروسی و مانند آن، شاید در نگاه اول با خود بگوییم چه کسی در این روزگار حاضر است مراسم ازدواج خود را در ایام ماه صیام برگزار کند اما جالب این است که همسر امام خمینی (ره) درباره روز ازدواجشان با امام این گونه نقل می‌کنند: عروسی ما در ماه رمضان بود. آنقدر امام به درسشان مقید بودند که حتی برای ازدواجشان حاضر به تعطیل کردن درس نبود و می‌گفتند چون ماه رمضان درس‌های حوزه تعطیل است وقت مناسبی برای عروسی ما است. البته این وقت‌شناسی حضرت امام به انضمام نگاه به ماه مبارک رمضان که می‌تواند به واسطه سفره پربرکت افطار بسیاری را دور خود جمع کند، ماجرایی است که با وجود سنت نبودن جشن ازدواج در این ایام امام را بر آن داشت تا ماه میهمانی خدا را برای آغاز زندگی انتخاب کند و پایه‌های یک سنت دینی تازه را در جامعه اسلامی و به عنوان الگو بگذارد.
اما نکته‌ای که نباید از نظر دور داشت این است که سادگی و صمیمیت این ماه می‌تواند بسیاری از مشکلاتی که در ایام دیگر برای برپایی جشن عروسی و یا حتی تدارک مقدمات مراسم ازدواج وجود دارد را به خودی خود حل کند و به تعبیر بهتر خداوند نیز مقدمات این امور خیر را بیش از پیش فراهم می‌کند.
البته نباید فراموش کرد که برخورد با تفکرات غلطی نظیر اینکه ماه رمضان نمی‌تواند ماهی برای برپایی جشن باشد نیز در اولویت قرار دارد به ویژه آنکه روزهایی نظیر ولادت امام حسن مجتبی (ع) می‌تواند بهترین بهانه برای ترتیب جشن ازدواج و به نوعی بازگشت به سبک زندگی اسلامی که در اوج سادگی زیبا نیز هست باشد. البته قطعا یک سمت این قضیه و بنیان گذاری این جریان دخترانی هستند که حالا در حکم نوعروسان امروز می‌خواهند زندگی‌شان با معنویت گره بخورد و این معنویت در کمال سادگی و دین داری در بهترین ماه خدا یعنی ماه مبارک رمضان صورت بپذیرد بدون آنکه شروع زندگی مشترکشان با تکلف و خرج و برج‌های کلان باشد.