کره ای ها حتی برای مستثنی شدن از قانون تحریم نفتی ایران که آن هم باب میا آمریکا نیست؛ حاضر به انجام کوچکترین همکاری مثل کاهش واردات نفت خود از ایران نشده اند.
سید محمد صادق شیرازی- هفته گذشته دوخبر به ظاهر بی ارتباط در رسانه ها منتشر شد که با اندکی دقت می توان به تحلیل واحدی از آن دو دست یافت.
خبر اول: به گزارش خبرگزاری رویترز، کره جنوبی در ماه آوریل، 7.5 میلیون بشکه نفت از ایران خریداری کرده که 42 درصد بیش از میزان واردات نفت این کشور از ایران در مدت مشابه سال گذشته و 61 درصد بیشتر نسبت به ماه قبل از آن بوده است.
این در حالی است که دولت آمریکا فشار زیادی را به سئول وارد آورده تا برای مستثنی شدن از تحریم ایران واردات نفت خود از این کشور را کاهش دهد.
این یعنی کره ای ها حتی برای مستثنی شدن از قانون تحریم نفتی ایران که آن هم باب میل آمریکا نیست؛ حاضر به کوچکترین همکاری مثل کاهش واردات نفت خود از ایران نشده اند.
گزارشی که شرکت ملی نفت کره جنوبی روز سه شنبه منتشر کرد، نشان می دهد که سئول در طی 4 ماهه ابتدایی سال جاری 25.25 میلیون بشکه نفت از ایران خریداری کرده است، که 10 درصد کمتر از 28.1 میلیون بشکه نفت خریداری شده در مدت مشابه سال گذشته بوده است.
و اما خبر دوم: به گزارش پایگاه اینترنتی فرانس پرس ، ژاپن و چین قصد دارند در روز های آینده تصمیم قبلی خود مبنی بر حذف دلار از مبادلات تجاری و ارزی خود را عملی و بدین وسیله سطح همکاری های مشترک اقتصادی دو جانبه را گسترش دهند .
گزارشگران در ماههای گذشته امکان عملی شدن این تصمیم خاص یا به بیانی بهتر انقلاب ارزی بین چین و ژاپن را اندک دانسته بودند اما اخبار جدید حاکی از جدی بودن این تصمیم و نزدیک بودن زمان عملی شدن آن است.
این نخستین بار است که دولت چین اجازه داده است یوان این کشور به طور مستقیم با یک ارز خارجی غیر از دلار به طور مستقیم داد و ستد شود .
جان آزومی وزیر دارایی ژاپن در این باره تاکید کرد از ابتدای ژوئن مبادله مستقیم یوان و ین ژاپن آغاز خواهد شد و این مساله تاثیر زیادی در
تسهیل روابط تجاری و ارزی دو کشور خواهد داشت .
وی افزود با حذف دلار از مبادلات ارزی چین و ژاپن هزینه های مربوط به معاملات ارزی و تجاری تا حد زیادی کاهش خواهد یافت و این مساله به بین المللی شدن بیشتر یوان و ین کمک زیادی خواهد کرد .
دولت چین قصد دارد طی سالهای آینده یوان را به یک ارز معتبر بین المللی تبدیل کند . قرار است بر اساس توافق بانکهای مرکزی ژاپن و چین هر 100 ین ژاپن در برابر 7.9480 یوان داد و ستد شود .
چین که در سال 2010 میلادی با پیشی گرفتن بر ژاپن به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده است بزرگترین شریک تجاری ژاپن است ولی بیش از 60 درصد مبادلات تجاری دو کشور با دلار آمریکا انجام می شود .
گفتنی است این اقدام دو اقتصاد بزرگ جهانی البته در رتبه دوم و سوم پس از آمریکا برای حذف دلار می‌تواند تاثیر جدی بر کاهش ارزش بین المللی دلار و تهدید جایگاه اقتصادی آمریکا به عنوان اولین اقتصاد بزرگ جهان داشته باشد.
اما تحلیل واحدی که از دوخبر فوق به دست می آید چیست؟
کارشناسان دهه دوم هزاره سوم میلادی که از سال 2010 آغاز شده است را به صراحت دهه انتقال قدرت اقتصادی از غرب به شرق جهان می دانند شرایط جدید اقتصاد هایی مانند کره و چین و همچنین بحرانهای بی پایان غرب به ویژه در اروپا شاهد این مدعاست، اما در این میان آمریکا که هرگز قصد کوتاه آمدن از جایگاه بزرگترین اقتصاد جهان و قدرت واحد سرمایه دار در نظم نوین جهانی را ندارد؛ با پیش بینی شرایط فوق همواره قصد داشته تا مقاصد اقتصادی و سیاسی خود را در جهان پس از تضعیف اروپا این بار از طریق شراکت با شرقی ها پیش ببرد اما اتفاقات اخیر و اخبار فوق الذکر به عنوان نمونه هایی کوچک نشاندهنده این امرند که اصولا شرقی ها در قدرت اقتصادی خود دین یا وابستگی کمتری به آمریکایی ها احساس می کنند و مثل اروپائیان تابع محض نیستند و این مساله نه تنها در یاری نکردن آمریکا برای اهداف سیاسی مثل تحریم ایران متبلور می شود بلکه این عدم وفاداری به آمریکا تا مرز اقدام در راستای کاهش جایگاه بین المللی آمریکا نیز پیش می رود باید دید که آینده اقتصادی جهان به ویژه طبق تحولات شرق آسیا چه سرنوشتی را برای تداوم آقایی زورمدارانه آمریکائیان بر اقتصاد جهان در پی دارد.
خبر اول: به گزارش خبرگزاری رویترز، کره جنوبی در ماه آوریل، 7.5 میلیون بشکه نفت از ایران خریداری کرده که 42 درصد بیش از میزان واردات نفت این کشور از ایران در مدت مشابه سال گذشته و 61 درصد بیشتر نسبت به ماه قبل از آن بوده است.
این در حالی است که دولت آمریکا فشار زیادی را به سئول وارد آورده تا برای مستثنی شدن از تحریم ایران واردات نفت خود از این کشور را کاهش دهد.
این یعنی کره ای ها حتی برای مستثنی شدن از قانون تحریم نفتی ایران که آن هم باب میل آمریکا نیست؛ حاضر به کوچکترین همکاری مثل کاهش واردات نفت خود از ایران نشده اند.
گزارشی که شرکت ملی نفت کره جنوبی روز سه شنبه منتشر کرد، نشان می دهد که سئول در طی 4 ماهه ابتدایی سال جاری 25.25 میلیون بشکه نفت از ایران خریداری کرده است، که 10 درصد کمتر از 28.1 میلیون بشکه نفت خریداری شده در مدت مشابه سال گذشته بوده است.
و اما خبر دوم: به گزارش پایگاه اینترنتی فرانس پرس ، ژاپن و چین قصد دارند در روز های آینده تصمیم قبلی خود مبنی بر حذف دلار از مبادلات تجاری و ارزی خود را عملی و بدین وسیله سطح همکاری های مشترک اقتصادی دو جانبه را گسترش دهند .
گزارشگران در ماههای گذشته امکان عملی شدن این تصمیم خاص یا به بیانی بهتر انقلاب ارزی بین چین و ژاپن را اندک دانسته بودند اما اخبار جدید حاکی از جدی بودن این تصمیم و نزدیک بودن زمان عملی شدن آن است.
این نخستین بار است که دولت چین اجازه داده است یوان این کشور به طور مستقیم با یک ارز خارجی غیر از دلار به طور مستقیم داد و ستد شود .
جان آزومی وزیر دارایی ژاپن در این باره تاکید کرد از ابتدای ژوئن مبادله مستقیم یوان و ین ژاپن آغاز خواهد شد و این مساله تاثیر زیادی در
تسهیل روابط تجاری و ارزی دو کشور خواهد داشت .وی افزود با حذف دلار از مبادلات ارزی چین و ژاپن هزینه های مربوط به معاملات ارزی و تجاری تا حد زیادی کاهش خواهد یافت و این مساله به بین المللی شدن بیشتر یوان و ین کمک زیادی خواهد کرد .
دولت چین قصد دارد طی سالهای آینده یوان را به یک ارز معتبر بین المللی تبدیل کند . قرار است بر اساس توافق بانکهای مرکزی ژاپن و چین هر 100 ین ژاپن در برابر 7.9480 یوان داد و ستد شود .
چین که در سال 2010 میلادی با پیشی گرفتن بر ژاپن به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده است بزرگترین شریک تجاری ژاپن است ولی بیش از 60 درصد مبادلات تجاری دو کشور با دلار آمریکا انجام می شود .
گفتنی است این اقدام دو اقتصاد بزرگ جهانی البته در رتبه دوم و سوم پس از آمریکا برای حذف دلار می‌تواند تاثیر جدی بر کاهش ارزش بین المللی دلار و تهدید جایگاه اقتصادی آمریکا به عنوان اولین اقتصاد بزرگ جهان داشته باشد.
اما تحلیل واحدی که از دوخبر فوق به دست می آید چیست؟
کارشناسان دهه دوم هزاره سوم میلادی که از سال 2010 آغاز شده است را به صراحت دهه انتقال قدرت اقتصادی از غرب به شرق جهان می دانند شرایط جدید اقتصاد هایی مانند کره و چین و همچنین بحرانهای بی پایان غرب به ویژه در اروپا شاهد این مدعاست، اما در این میان آمریکا که هرگز قصد کوتاه آمدن از جایگاه بزرگترین اقتصاد جهان و قدرت واحد سرمایه دار در نظم نوین جهانی را ندارد؛ با پیش بینی شرایط فوق همواره قصد داشته تا مقاصد اقتصادی و سیاسی خود را در جهان پس از تضعیف اروپا این بار از طریق شراکت با شرقی ها پیش ببرد اما اتفاقات اخیر و اخبار فوق الذکر به عنوان نمونه هایی کوچک نشاندهنده این امرند که اصولا شرقی ها در قدرت اقتصادی خود دین یا وابستگی کمتری به آمریکایی ها احساس می کنند و مثل اروپائیان تابع محض نیستند و این مساله نه تنها در یاری نکردن آمریکا برای اهداف سیاسی مثل تحریم ایران متبلور می شود بلکه این عدم وفاداری به آمریکا تا مرز اقدام در راستای کاهش جایگاه بین المللی آمریکا نیز پیش می رود باید دید که آینده اقتصادی جهان به ویژه طبق تحولات شرق آسیا چه سرنوشتی را برای تداوم آقایی زورمدارانه آمریکائیان بر اقتصاد جهان در پی دارد.
