زهرا روزبه- پس از حماسه ی عاشورا حضرت زینب کبری و امام سجاد(ع) با مجاهدت های فراوان پیامرسان نهضت حسینی شدند و اولین کسی که خود را به مزار عطرآگین امام حسین (ع) رساند جابر ابن عبدالله انصاری بود.
جوشش خون به ناحق ریخته شده اباعبدلله(ع) عطشی در دل محبین به وجود آورد که با عشق فراوان راهی این سفر معنوی می‌شوند‌و در اربعین حسینی هم قدم وهم نوا با جابر قصد زیارت می‌کنند و با پرچم ها ی برافراشته و قلبی مملو از عشق ابا عبدالله(ع) در جاده ی عشق گام برمی‌دارند .
سالیان سال بود که این زیارت برای دوستداران اباعبدلله(ع) به حسرت و آه و سلامی از دور خلاصه میشد و قدم برداشتن در جاده ای که به حرم ابا عبدالله(ع) منتهی می‌شود تصوری دست نیافتنی بود و هموار شدن حرکت در مسیر کربلا از آرزوهای قلبی شهدا بود و البته ایجاد امنیت برای زائران در این مسیر از جمله دغدغه های شهدا و مدافعان حرم بود و هرکدام از این شهدا با نیت خالص و آرمان مقدس که از قلبشان بر زبانشان جاری میشد با (نوای کربلا کربلا ما داریم میاییم )با سرخی خونشان قطعه قطعه از این جاده ی بهشت را برای قدم برداشتن ما هموار کردند و در سال های اخیر آرزوی شهدا محقق شد و سیل عظیم عشاق الحسین با عکس های شهدا و به نیابت از شهدا در این مسیر قدم برداشتند .
و اما دوباره در این روز ها به سبب کرونا در فراغ زیارت اربعین هستیم
و باز هم راه ها به رویمان بسته شده اما این بار چشیده طعم و سیراب نشده ...
وقتی در خیالمان هم نمی‌گنجید قسمتمان شود قسمتمان کردند و من غرق خیال من میروم ها شدم غافل ازآن که ما کجا و سعادت نفس کشیدن در جوار حرم امام حسین کجا؟و مایی که فکر کردیم راهی که باز شده بسته نمی‌شود یا حداقل به این سادگی بسته نمی شود این زیارت را از دست دادیم و ما ماندیم و یک دنیا حسرت ...
اربعین امسال ماییم و یک علم و راهی که بی پایان است
راه گم کرده و هراسان !و نمی دانیم رو به کدامین سمت کنیم و به کدامین راه بیایم تا حر شویم و لطفشان شامل حال ما شود.
و انشاءلله این بارهم برکت دعای شهدا و سردار عزیزمان لطف امام زمان را شامل حالمان می‌کنید و دوباره ندای حب الحسین(ع) یجمعنا از سرزمین کربلا بلند می‌شود و این راه منتهی به ظهور امام زمان می‌شود.
