سومین جشن عروسی شاه؛ ازدواج با فرح که به داستان‌های افسانه‌ای تاریخ باستان بیشتر شباهت دارد، شاه پس از خواستگاری، در مورد مراسم عروسی به فرح گفت: عروسی باید در حد پادشاه یک مملکت باستانی باشد و فرح نوعروس تازه به دوران رسیده که خیاط‌های ایرانی را مناسب ندید، تصمیم گرفت لباس عروسی خود را در پاریس تهیه کند....
چند سال بعد جشن‌های ۲۵۰۰ ساله؛ آرایش گران طراز اول از سالن‌های «کارتیا» و «آلکساندر» پاریس، به تخت جمشید پرواز کردند. الیزابت آردن، یک نوع کرم صورت تولید کرد و نام آن را فرح گذاشت تا در جعبه‌های مخصوص، به میهمانان جشن تخت جمشید هدیه شود...
و...
انقلاب که پیروز شد بساط بسیاری از ریخت و پاش‌های اشرافی جمع شد، چون اصولا رفتارهای درباری و طاغوتی با مرام انقلابیون و البته ذات انقلاب سازگار نبود، مردم به انقلابی که از درون توده خودشان متولد شده بود و رهبری مردمی آن را هدایت می‌کرد، درست مثل فرزند خود علاقه داشتند و اصلا به همین خاطر بود که خیلی زود بسیاری از رفتارهای زشت و قبیح عصر پهلوی مثل ریخت و پاش‌ها و جشن‌هایی که تنها باعث تنفر مردم از طبقه خاص می‌شد را به فراموشی سپردند و در یک چشم به هم زدن دارا و ندار و فقیر و غنی یکی شدند آنجا بود که همه در کنار هم قرار گرفتند و نه در مقابل هم.
در این حرکت البته زنان جایگاه ویژه‌ای داشتند. زن عصر انقلاب زنی با کرامت انسانی بود، دیگر نیازی به تاسیس فلان بنگاه خیریه که تنها یک پوسته برای فعالیت زنانی با مشی غرب زدگی کامل به حساب می‌آمد، وجود نداشت و دیگری نیازی نبود تا بدون توجه به مردم و خواسته‌‌هایشان برای جلو‌گری در چشم دیگران و تغییر نگرش سایر زنان جشن‌های بزرگ برپا شود و فرش‌های قرمز زیر پای تفکر غرب پهن گردد این انقلاب زن را محور کرامت و انسانیت قرار داد همان محوری که مبنای آن دختر پیامبر اسلام است که در کنار خانه داری یک عالم دینی به تمام معنا است.
زن انقلابی زنی است که در کنار مردش قرار دارد در کنار او جهاد می‌کند و با او قطار انقلاب را به پیش می‌برد و اصولا به همین خاطر است که او در اندیشه رهبر انقلاب، امام خمینی (ره) جایگاه ویژه‌ای دارد: «ما مفتخریم که بانوان و زنان پیر و جوان و خرد و کلان در صحنههاى فرهنگى و اقتصادى و نظامى حاضر و همدوش مردان یا بهتر از آنان، در راه تعالى اسلام و مقاصد قرآن کریم فعالیت دارند... و از محرومیت هایى که توطئه دشمنان و ناآشنایى دوستان از احکام اسلام و قرآن بر آن‌ها، بلکه بر اسلام و مسلمانان تحمیل نمودند، شجاعانه و متعهدانه خود را رهانده و از قید خرافاتى که دشمنان براى منافع خود به دست نادانان و بعضى افراد بىاطلاع از مصالح مسلمین، به وجود آورده بودند، خارج نمودند».
ظهور چنین اندیشه‌ای زن را در جایگاهی که باید می‌بود و به واسطه تفکر غرب محور طاغوت از آن جدا افتاده بود، قرار داد و طبیعی است آفتی که در مسیر اعتلای زن انقلابی قرار دارد بازگشت به تفکراتی است که او را از اندیشه‌های بلند انقلابی دور می‌کند. تفکراتی مثل تقابل او با جنس مخالف که موجب از هم گسیختگی خانواده می‌شود و یا به حاشیه رفتن بسیاری از ارزش‌های زنانه انقلابی در قالب و پوشش‌های ظاهرا انقلاب محور و در باطن در تضاد جدی با انقلاب اسلامی همان چیزی است که نمونه‌اش در جوامع دیگر و به خصوص مهد این فرهنگ مشاهده می‌شود و امروز سعی می‌شود به روش‌های گوناگون در جامعه مورد القا و بازخوانی قرار بگیرد و این درحالی است که پیشوای بزرگ انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) در همان سال‌های ابتدایی انقلاب آن را رد کرده و تفکر اصیل اسلامی را پادزهر مقابله با آن برای تمام جوامع معرفی می‌کند و زنان به عنوان رکن اصلی جامعه به تقوا فرامی خواند: «اسلام زن را مثل مرد می‌داند.
همانطوری که مرد در همه شؤون دخالت دارد، زن هم دخالت دارد، همان طوری که مرد باید از فساد اجتناب کند، زن هم باید از فساد اجتناب کند. زنها نباید ملعبه دست جوانهای هرزه بشوند، زنها نباید مقام خودشان را منحط کنند و خدای ناخواسته بزک کرده بیرون بیایند و در انظار مردم فاسد قرار بگیرند.
زنها باید انسان باشند، زنها باید تقوا داشته باشند، زنها مقام کرامت دارند، زنها اختیار دارند، همان طوری که مرد‌ها اختیار دارند. خداوند شما را با کرامت خلق کرده است، آزاد خلق کرده است».