به جای این همه بگیر و ببند و پلیس بازی در فوتبال، آیا بهتر نیست سرمایه دولتی و پول بیت‌المال را از این صنعت بیرون بکشیم و فوتبال حرفه‌ای را کاملا به بخش خصوصی واگذار کنیم؟ تا زمانی که فوتبال دولتی باشد، مدیران به راحتی از جیب مردم خرج می‌کنند، طبعاً آنهایی که دریافت کننده هستند نیز به مبالغ بالا «نه» نمی‌گویند!
فصل گذشته از همان زمانی که بحث سقف‌گذاری برای قراردادهای فوتبالی مطرح شد، کار‌شناسان امر مثل پیری که در خشت خام نظر کرده باشد، پیش بینی می‌کردند که این طرح با شکست مواجه خواهد شد و البته همین اتفاق هم افتاد. نهایتاً کار به جایی رسید که فدراسیون فوتبال قانون سقف قرارداد‌ها را حذف کرد و فهمید که از ابتدا هم اشتباه می‌کرده است! با عنایت به این تجربه، پیش بینی شکست محتوم طرح تعیین سقف برای هزینه‌های سالانه باشگاه‌ها هم چندان دشوار نبود. اما از آنجا که عادت به تکرار اشتباهاتمان داریم، همان طرح شکست خورده سقف قرارداد‌ها با اندکی دستمالی و تغییر دوباره به کار گرفته شد تا امروز هم مربیان شکست خورده و ناکام گناه بد بازی کردن و نقص تیمشان را به گردن این قانون من درآوردی بیاندازند و بگویند که نتوانستیم درست یارگیری کنیم و همه باشگاه‌ها به سمت دروغگویی و بالا‌تر از آن ارائه گزارشهای دروغ حرکت کنند. حالا و پس از علنی شدن شکست قابل پیش بینی این طرح، طراحان برای پوشش دادن این شکست دست به کارهای عجیب و غریبی می‌زنند و مدعی می‌شوند که هنوز هم در حال تلاش برای پایین آمدن هزینه‌های فوتبال حرفه‌ای هستند و مثلا از بازگردانده شدن قرارداد‌ها به مبالغ پایین‌تر سخن گفته می‌شود! هیچ عقل سلیمی باور نمی‌کند که بازیکنان و مربیان حاضر به کم کردن قراردادهایی بشوند که برای عقد شدنشان کلی چانه‌زنی صورت گرفته و وقت گذاشته شده است! همه ما می‌دانیم که حتی اگر این اتفاق بر روی کاغذ رخ بدهد، حتما در نهان به گونه‌ای دیگر جبران می‌شود و در عمل هیچ مبلغی از بازیکنان و مربیانی که مبالغ کلان دریافت کرده‌اند کم نخواهد شد. تنها پیامد این اتفاق، زیرمیزی شدن پولهای رد و بدل شده و فرار افراد ذینفع از پرداخت مالیات است و بس. فوتبال ما اینگونه نه تنها شفاف‌تر نخواهد شد بلکه به ابهامات فراوان آن نیز افزوده می‌شود و در نهایت به هیچ کجا نخواهیم رسید. فوتبال به عنوان یک صنعت نیازمند تزریق سرمایه است و هیچ صاحب صنعتی را نمی‌توانید پیدا کنید که به
لطایف الحیل به دنبال بیرون رفتن سرمایه‌ها از حیطه کاریش باشد، اما گویا حکایت فوتبالی که آن را حرفه‌ای می‌نامیم به گونه‌ای دیگر است و صاحبان صنعت خودشان به دنبال لاغر شدن اقتصادی و سرمایه‌ای صنعت و تجارتشان هستند. آیا این امر منطقی است؟ به جای این همه بگیر و ببند و پلیس بازی در فوتبال، آیا بهتر نیست سرمایه دولتی و پول بیت‌المال را از این صنعت بیرون بکشیم و فوتبال حرفه‌ای را کاملا به بخش خصوصی واگذار کنیم؟ تا زمانی که فوتبال دولتی باشد، مدیران به راحتی از جیب مردم خرج می‌کنند، طبعاً آنهایی که دریافت کننده هستند نیز به مبالغ بالا «نه» نمی‌گویند!
