آیات بسیاری در این رابطه وجود دارد. به طور کل سیاق کلی آیات قرآن کریم نشانگر همین موضوع است و آنان که اسلام را به جنگ طلبی متهم می کنند یا اطلاعی از دین مبین اسلام ندارند و یا مغرضند.

برخی آیات مرتبط با این موضوع به شرح زیر است:

* قرآن مجید به صراحت جنگ‏افروزی را مذمت و منشأ آن را فساد و تباهی می‏داند. «و چون حاکمیت یابد [با جنگ و خونریزی] در راه فساد در زمین می‏کوشد و زراعت‏ها و چهارپایان را نابود می ‏سازد.» (1)

* قرآن بر آن است که خداوند فرونشاننده آتش جنگ است، «هرگاه آتش جنگ برافروزند خداوند آن را فرومی‏نشاند. آنان در زمین فساد می‏ گسترند، اما خدا فسادگران را دوست نمی‏ دارد.» (2)

* قرآن به صلح و زندگی مسالمت‏آمیز دعوت می‏کند: «ای ایمان آورندگان! همگی در صلح و آشتی درآیید؛ و از گامهای شیطانی پیروی نکنید؛ که او دشمن آشکار شماست.» (3)

* قرآن همچنین اهل کتاب را به اصول مشترک که بزرگترین بنیاد و زیر ساخت همزیستی مسالمت‏آمیز است فرامی‏خواند: «بگو ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که بین ما و شما یکسان است؛ که جز خداوند یکتا را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم؛ و کسی از ما، دیگری را جز خدای یگانه به پروردگاری نپذیرد.»(4)

* قرآن هر گونه تعدی، تجاوز و ستمگری را محکوم و از آن نهی می‏نماید: «تعدی و تجاوز نکنید، زیرا خداوند ستم‏پیشگان و تجاوزگران را دوست ندارد.»(5)

* قرآن هرگونه نابرابری نژادی، قومی و ذاتی انسانها را، که زمینه زیاده‏خواهی و تجاوزگری است، نفی نموده و تنها ملاک برتری را درستکاری و پاسداشت فضیلت‏های اخلاقی و انسانی می ‏داند: «ای آدمیان! ما شما را از یک مرد و زن آفریده و تیره‏ها و قبیله‏ ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ (این امور ملاک امتیاز نیست)، همانا گرامی‏ترین شما نزد پروردگار پارساترین شماست، به درستی که خداوند دانا و آگاه است.»(6)

* قرآن صلح و صفا و صمیمیت را برای بشر مایه خیر و نیکبختی می‏داند: «وَالْصُّلْحُ خَیرٌ ... (7)؛ صلح و آشتی بهتر است. از همین‏رو قرآن مجید در موارد متعددی به ایجاد صلح و امنیت، وفاق و دوستی و همزیستی مسالمت‏آمیز فرمان می‏ دهد.(8)

اینها تنها چند نمونه از میان صدها آیه مرتبط با موضوع صلح در اسلام بود. از آنچه گذشت به خوبی روشن می ‏شود که اولاً در چشم ‏انداز قرآن صلح یک «قاعده» است، و جنگ «استثناء»؛ ثانیاً لشکرکشی و نبرد در راه تحمیل عقیده و اجبار در پذیرش دین در منطق قرآن مردود و بی‏اساس است.

پی نوشت ها در دفتر نشریه موجود است.

(توجه: پی نوشت ها در نشریه آورده نشود)

[1]. بقره(2) آیه‏205 نیز بقره آیه‏208.

[2]. مائده(5) آیه‏64.

[3]. بقره(2) آیه‏208.

[4]. آل‏عمران(3) آیه‏63.

[5]. بقره(2) آیه‏190و مائده(5) آیه‏87 و مشابه آن اعراف(7) آیه‏55.

 [6]. حجرات(49) آیه‏13.

[7]. نساء(4) آیه‏128 این آیه اگر چه در مورد روابط خانوادگی است اما قابل تعمیم به همه حوزه‏های روابط انسانی و اجتماعی است.

[8]. انفال(8) آیه‏1