در آیه ۹۳ سوره آل عمران می‌خوانیم:
«همه طعام‌ها بر بنی اسرائیل حلال بود، مگر آن‌ها که پیش از نزول تورات، اسرائیل بر خود حرام کرده بود بگو: اگر راست می‌گویید تورات را بیاورید و بخوانید.»
سه نکته:
حلال بودن اصل همه ادیان
«طَعام» به چیزى گفته مىشود که به ذائقه انسان طعم دارد. از طرفی حلال بودن غذا‌ها، یک اصل ثابت در ادیان آسمانى است و کسی حق ندارد بدون دلیل و تحریمی که از سوی شرع آمده باشد حلالی را حرام نماید.
چرا یعقوب نبی گوشت را حرام کرد؟
درباره اینکه اسرائیل (نام دیگر یعقوب) چه نوع غذایى را و به چه علت بر خود حرام کرده بود توضیحى در آیه ذکر نشده ولى در کافى و تفسیر عیاشى از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود: «اسرائیل را وضع چنین بود که هر وقت گوشت شتر مى خورد، دردى که در خاصره داشت، شدید مى شد از این رو این گوشت را بر خود حرام کرد، و این قبل از نزول تورات بود.»
این مرغ حرام است!
هنگامی که حضرت محمد (ص) هفت ساله بود یهودیان (که نشانه‌هایی از پیامبری را در او دیدند در صدد بعضی امتحانات برآمدند) با خود گفتند ما در کتاب‌هایمان خوانده‌ایم که پیامبر اسلام از غذای حرام و شبهه دوری می‌نماید، خوب است او را امتحان کنیم. بنابراین مرغی را دزدیدند و برای ابوطالب فرستادند تا همه به عنوان هدیه بخورند. همه خوردند غیر پیامبر(ص) که به آن دست نزد. علت این کار را پرسیدند، حضرت فرمود: این مرغ حرام است و خداوند مرا از حرام نگه می‌دارد.
پس از این مرغ همسایه را گرفته و نزد ابوطالب فرستادند به خیال اینکه بعد پولش را به صاحبش بدهند ولی آن حضرت باز هم میل ننمود و فرمود: این غذا شبهه ناک است. یهود که از این جریان اطلاع یافتند، گفتند: این کودک دارای مقام و منزلت بزرگی خواهد بود. (بحارالانوار ۱۵ / ۳۳۶)
