امید توکلی- تعجب نکنید! انگشت حیرت هم به دهان نگیرید! حرفمان را پس نگرفتیم، بلکه این بار صحبت از رشته‌ای غیر از فوتبال است. لیگ والیبال کشورمان بیست و پنجمین دوره خود را به پایان رساند. در این دوره از مسابقات 14 تیم قدرتمند طی چهار ماه رقابت فشرده و انجام191 مسابقه قهرمان خود را شناختند.
«کاله مازندران» قهرمان مسابقاتی شد که در حالت معمولی  عادی باید زمانی بین 7 تا 9 ماه را سپری می‌کرد، اما به خواست «خولیوولاسکو» سرمربی آرژانتینی تیم ملی و عزم و همت عمومی اهالی فوتبال در همان زمان 4 ماه به پایان رسید تا هم باشگاهها به خواسته خود برسند و هم کوچکترین خللی در برنامه‌های تیم ملی بوجود نیاید.
از طرفی این رقابت‌ها دو دستاورد بزرگ در پی داشت. اول اینکه پس از سالها ترکتازی تیم‌های پایتخت و قهرمانی‌های تکراری پیکان و سایپا در لیگ والیبال بالاخره تیم شهرستانی کاله مازندران با داشتن تماشاگرانی پرشور سنت‌شکنی کرد و عنوان قهرمانی را بدست آورد.
تماشاگرانی که در داخل و خارج از خانه تیم خود را تنها نگذاشته و همواره سالن‌های والیبال را برای تشویق و حمایت از تیم کاله پر می‌کردند.
دوم اینکه بر خلاف فوتبال رقابت‌های لیگ والیبال پدیده بازار بود. ظهور جوانان مستعدی مثل : حسن صنوبری، رضاقراء، مجتبی میرزاجانپور، امیر غفور، شهرام محمودی، پوریا فیاضی و... همه ما را به آینده والیبال امیدوار کرد.
دیگر نگران خداحافظی نظری افشار، علیرضا نادی، امیر حسینی و... نیستیم و نگاهی به لیست جدید سرمربی آرژانتینی تیم ملی نیز گواهی بر این ادعاست.
مخلص کلام آن که کاشکی مدیران و مربیان فوتبالی کمی از والیبالی‌ها درس می‌گرفتند.