طیبه خوشرو- می‌شود، دختر مونس و دلسوز مادر است و عصای دست دوره پیری، اما این عصای دست شدن مشروط به این است که برایش مادر خوبی باشی و مادر خوب بودن هم در خوب پوشیدن و خوراک خوب خلاصه نمی شود.

 البته بعضی ها چندان درک درستی از خوب پوشیدن ندارند و احساس می کنند خوب پوشیدن مساوی است با لباس زیبا به تن دختربچه کردن و موهایش را مرتب و زیبا نگه داشتن و قطعا هرچه این لباس به سمت پوشیده بودن برود شکیل تر و زیبا تر است اگر نگاه به دور و اطراف خود بیاندازیم متوجه این قضیه می شویم؛ هستند دختربچه های کوچکی که به لطف مادرشان از نعمت پوشش مناسب بی بهره اند.

البته شاید مسئله پوشش برای بعضی ها زیاد مهم نباشد و با این توجیه که بچه چه می فهمد که چه لباسی را به تنش می کنیم، خودشان دخترهایشان را در معرض آسیب های احتمالی دوران کودکی و مخاطرات بزرگسالی قرار می دهند.

 یاد دادن حریم شخصی به کودک چندان کار دشواری نیست، البته شاید از درک او خارج باشد که چه لباسی مناسب خانه و کدام یک مناسب مهمانی یا بیرون از منزل است، اما به دلیل اینکه ما بزرگتر‌ها الگوی رفتاری کودکان هستیم از طریق عملی می‌توانیم به او بفهمانیم حدپوشش مناسب برایش در خانه و اجتماع چیست و از این راه تا حدود نسبتا زیادی حجابی را که دین و عرف از او توقع دارد و او را حفظ می کند به او آموزش دهیم در حقیقت با دادن قدرت انتخاب به کودک و توضیح عملی اینکه نه این لباس مناسب بیرون از خانه نیست
فرشته‌ها با لباس پوشیده زیباترند و  بدن تو باید پوشیده باشد تا سالم و سلامت باقی بماند، حریم خصوصی و حفظ آن را به او یاد دهیم، تا از این راه در آینده نه چندان دور حداقل بر سر انتخاب پوشش بیرون از خانه و چرایی انتخاب چادر نخواهیم با کنش و درگیری به مرحله اول برگردیم، زیرا بازگشت به این مرحله در سنین نوجوانی و جوانی کاملا بی فایده است و دراصل نتیجه این می شود که در جامعه امروز شاهد پوشیده بودن مادران و بی حجابی دختران نوجوان و جوانشان هستیم که خود این موضوع بزه های اجتماعی را نسبت به زنان، دختران و خانواده به همراه می آورد اما با درنظر داشتن این مسئله که دختر من مادر جامعه آینده است با تضمین سلامتی او می توانیم نسلی سلامت و سپس جامعه ای سالم را در آینده شاهد باشیم .