طی 20 سال گذشته، بی‌شک سرمایه‌گذاری زیادی در کشتزارهای آمریکا شکل گرفته است. در این کشتزارها بازگشت سرمایه سالانه 12 درصد است و همین موضوع باعث شده است که برخی به این سرمایه‌گذاری‌ها لقب «طلا در ازای کوپن» بدهند. در آمریکا و بریتانیا که مشوق‌های مالیاتی، بازار را از حالت طبیعی خارج کرده، سرمایه‌گذاری در این بخش، توانسته است طی یک دهه اخیر، نسبت‌به اغلب دیگر گروه‌های عمده دارایی‌ها بازدهی بهتری از خود نشان دهد؛ ضمن آنکه نوسانات کمتری نیز داشته است. آن دسته از افرادی که مخالف سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی هستند، نسبت‌به حباب قیمت‌های زمین‌های کشاورزی هشدار می‌دهند؛ اما طرفداران چنین سرمایه‌گذاری‌هایی بر این باورند که افزایش تقاضا و کاهش عرضه، در کنار شهری‌شدن، مدیریت ضعیف خاک و فشار بر سیستم‌های آب رسانی که تهدیدی علیه کشتزارها هستند، به معنای آن است که این مورد سرمایه‌گذاری، قابل اطمینان است.
در پی بحران مالی، سرمایهگذاران با دارایی‌هایی احساس اطمینان می‌کنند که بتوانند آن‌ها را لمس و حس کنند. برخی از این سرمایهگذاران از هم اکنون چکمه‌های خود را گلی کرده‌اند.
در سال 2009 «حصاد» که بخشی از صندوق دارایی‌های پادشاهی قطر است، از شرکت کشاورزی باید اند گلوبال خواست تا نزدیک به 50 مزرعه را در استرالیا خریداری و آن‌ها را با هم ادغام کند تا به یک پورتفوی سرمایه‌گذاری تبدیل شوند. تراپین پالیسیدز، یک شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی، یک شرکت لبنیات و چندین تاکستان و مزرعه گوجه فرنگی را در کالیفرنیا خریداری کرده و همه را به پرورش بادام درختی اختصاص داده است؛ چون با افزایش تقاضای چین، قیمت این محصول افزایش یافته است. ایجاد چنین تغییراتی در زمین‌های کشاورزی نیازمند سرمایه کافی و توانایی سال‌ها دوام‌آوردن بدون بازگشت سرمایه است.
این رویکرد دارایی خصوصی می‌تواند در این بخش موجب اصلاحاتی ساده شود، به طور مثال سیستم آبیاری را از کانال‌بندی‌ها و زهکشی‌های منسوخ به سیستم‌های اسپری اتوماتیک تغییر دهد. روبات‌های ارزشمند می‌توانند شیر هر گاو را 10 تا 15 درصد افزایش دهند. استفاده از تحلیل داده‌ها در کاشت نهال و بذر می‌تواند میزان محصول کشاورزی را تا 5 درصد افزایش دهد. دتلف شوئن از شرکت سرمایه‌گذاری جایگزین آکوییلاکپیتال می‌گوید: «این صنعتی است که در آن فاصله بین فعالان یک چهارم بالایی و فعالان یک چهارم پایینی بیشتر از هر صنعت دیگری است.» با وجود این، مرکز پرجین که یک تأمین‌کننده داده است، اعلام کرده است 36 صندوق مالی با 15 میلیارد دلار بودجه تحت مدیریت خود، بر صنعت کشاورزی تمرکز دارند؛ ولی این در برابر 144 صندوق مالی با 89 میلیارد دلار بودجه که بر زیرساخت‌ها تمرکز دارند و 473 صندوق مالی با بودجه 163 میلیارد دلاری که در بخش املاک سرمایه‌گذاری می‌کنند، چیزی نیست.
یک گروه مالی آمریکایی به نام تی آی ای ای کرف، یکی از پیشتازان این بازار است که با 5 میلیارد دلار در بخش کشاورزی سرمایه‌گذاری کرده است. فعالیت‌های این گروه از استرالیا تا برزیل گسترده شده و یک مرکز دانشگاهی کشاورزی در دانشگاه ایلینوی برای خود راه‌اندازی کرده است. صندوق‌های بازنشستگی کانادا و صندوق انگلیسی «تراست» از سرمایه‌گذارانی هستند که فعالیت‌های خود را در بخش کشاورزی افزایش داده‌اند.
منبع: اکونومیست
