هدف دولت به طور کامل خدمت به دولت آینده است و هیچ شکی در آن نیت نباید کرد منتها از آنجا که دکتر احمدی نژاد چندین بار رسما گفته اند که دولت تمام شدنی نیست و ما قرار نیست برویم! خوب حتما یقین دارند رییس جمهور بعدی یکی از اعضای کابینه ایشان است و خلاصه ماجرای پوتین و مدودوف و از این حرفها و خوب چه عیبی دارد ما به چنین دولتی که قطعا از خودمان است حالا خدمتی هم کرده باشیم.
سید محمد صادق شیرازی- در همین ابتدا از لحن طنز حاکم بر یادداشت این هفته عذر خواهی میکنم باور کنید اگر سبک دیگری برای نگارش این موضوع ممکن بود حقا مضایقه نمیکردم؛ واقعا باید از دولت معزز تشکر ویژه نمود که کار اقتصاد را بدانجا رسانده تا اهم موضوعات جز در غالب طنز نگنجد!
و اما بعد: این روزها دیگر همه می دانند که دولت از مجمع تشخیص مصلحت در خواستی برای یکپارچه سازی مدیریت اقتصادی کشور داشته است. این درخواست البته به صورت محرمانه در جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام مطرح شده و هیچ یک از حاضران محتویات جلسه مذکور و جلسه بعدی که بین اعضای کمیسیون اقتصاد کلان مجمع تشخیص مصلحت نظام و آقای احمدی نژاد در دفتر ریاست جمهوری برگزار شد؛ مطلبی مفصل عنوان نکرده اند و صرفا به اشاراتی کلی اکتفا نموده اند همین موضوع سبب طرح شایعات فراوان در رسانه ها گردید.
چنانکه به قول حافظ: جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه چو ندیدند حقیقت ره افسانه زدند.این قاعده کلی جوامع بشری در اینجا هم کاملا مصداق پیدا کرد و دوستان
رسانه ای چو حقیقت را در نیافتند؛ از خود افسانه ساختند، تا جایی که سخن از طرحی مکتوب و چند صد صفحه ای به میان رفت ( جل الخالق) که توسط احمدی نژاد برای تدوین یکپارچگی اقتصادی کشور تحویل مجمع تشخیص مصلحت نظام شده و غیره ...
حال آنکه به گفته منابع آگاه رییس جمهور صرفا در یک نامه دست نوشته که سه هفته قبل تحویل صحن مجمع تشخیص داده است در چهار خط در خواست اقدام و تمهید مجمع تشخیص برای مدیریت یکپارچه اقتصادی در کشور را داشته و در توضیحات شفاهی خود
می افزاید که لوایح اقتصادی دولت قبل از تصویب در مجلس تغییر 80 درصدی می کنند و این مساله مدیریت اقتصادی کشور توسط دولت را دچار خلل و خدشه می سازد و آخر الامر هم مردم هر آنچه را که اجرا شده از چشم دولت می بینند در حالی که اگر لوایح ما دقیقا و تابع النعل بالنعل اجرا شده بود اکنون ایران هیچ مشکل اقتصادی نداشت و همه مردم هلهله کنان در کوی و برزن به شادی و خرسندی مشغول بودند و احیانا از افراد بی تقوا در آن میان حرکات موزون و غیره هم دیده می شد! که البته چند خط آخر عبارات نقل به مضمون بود!!
حال بگذریم که نیمی از مردم ایران در سالهای اخیر خدا را بیشتر از این بابت شاکر
بوده اند که مجلسی بوده و لوایح اقتصادی دولت را تعدیل کرده وگرنه اگر همه آنچه آقای دکتر پژوهیان و تیم اقتصادی او همچون بهمنی و حسینی دیکته می کنند اجرا شده بود اکنون مرغ بود به قاعده گرمی صد هزار تومان ... ببخشید با قیمت طلا اشتباه شد ولی در نهایت قیمت آن هم زیاد فرقی نمی کرد!
مجمع هم که امر را تخصصی حوزه اقتصاد می بیند کار را به جلسه کمیسیون اقتصادی خود با رییس جمهور موکول می کند و این بندگان خدا هم می روند و چند روزی بعد دکتر احمدی نژاد را میبینند و میگویند که بابا جان این مساله در عهد تو به وجود نیامده و دولتهای قبل هم از همین گله داشتند و چطور شده که حالا تو در 5 ماه مانده به پایان دولت خود به فکر اصلاح لوایح اقتصادی افتادی و هشت سال پیش مساله به این واضحی را نمیدیدی؟ و حالا مثلا خیر خواه دولت بعدی شدهای یا میخواهی در این 5 ماه شق القمر کنی! اما دکتر کوتاه نمیآید و این بزرگان قوم هم که همه کارکشتگان سیاست و اقتصاد و قدیمی های مساله حکومت داری در کشورند قبول میکنند که اگر چه در خواست دولت در تعارض کامل با اصل تفکیک قواست و کلیت آن را کاری نمیشود کرد؛ اما کمیتهای مشترک تشکیل دهند با برخی اعضای دولت تا ببینند اگر مفر قانونی وجود دارد تا حدودی از این مشکل دولت بکاهند؛ که خدای نکرده حجم عظیمی از سایر خدماتی که دولت قرار است در 5 ماه باقیمانده به مردم ایران کند دچار خلل و خدشه نشود.
حالا بگذریم که برخی اصحاب رسانه گفتهاند که کمیته مزبور تشکیل شده و بررسیهایش را هم کرده و نتیجه را هم داده! جهت تنویر افکار عمومی عرض میکنیم که این کمیته هنوز اعضایش هم مشخص نشده اند؛ تا چه رسد به اعلام نتیجه و آن رسانه های معززی که برای افزایش مخاطب خود به انتشار این اکاذیب دست می زنند خوب نتایج اعلام شده را چاپ کنند ببینیم!
اما از این شرح وقایع که بگذریم کمی هم واکاوی انگیزه دولت برای اقدام اعجاب انگیز اخیر بیضرر است:
نخست: اولین و ساده ترین تحلیلی که می توان در این باب ارائه داد این است که چرا اصولا دولت در این آخر کاری همچین در خواستی داده و چنین کار اعجاب انگیزی کرده برای همین است که دولت اصولا هر چند ماه یک بار باید یک کار اعجاب آمیز بکند و فضای
رسانه ای را چند وقت مشغول خودش بکند و خوب این یکی هم سهمیه زمستان 1391 بوده به همین سادگی !
دوم: دومین تحلیل ساده ای که می توان ارائه داد این بوده که دولت از آنجا که خیلی دلسوز است به فکر دولت بعدی افتاده که مبادا آنها هم همین سختی را بکشند که ما کشیدیم و خلاصه از آنجا که دیگران کاشتند و ما خوردیم و انصافا خوب هم کاشتند و ما هم خوب خوردیم حالا استبعادی ندارد که ما هم بکاریم و دیگران بخورند! بگذار یک خدمتی به دولت آینده بکنیم و گرنه در این 5 ماه باقی مانده که نمی شود شق القمر کرد که حالا مجلس لوایح را رسیدگی بکند یا اصلا نکند.
سوم: سومین تحلیل نه چندان ساده این است که دولت به دنبال یک توتالیتاریسم اقتصادی است که در آن بتواند در چند ماه آینده فضا را خیلی بیشتر در دست خود بگیرد و البته دم دمای انتخابات این مساله خیلی به درد می خورد و هرکس هم که فکر کرد دولت از این اقدام هدف خاصی مثلا در مورد تاثیرگذاری بر روند انتخابات 92 را دارد گناهش پای خودش و ما این را نگفتیم. این یکی تحلیل خیلی ما را یاد لوایح دوقلوی افزایش اختیارات رییس جمهور در زمان خاتمی می اندازد که جای بحث خودش را دارد.
چهارم: چهارمین تحلیل که نه ساده و نه پیچیده بلکه به آن تحلیل متواضعانه بلکه از سوی انسانهای بی اخلاق به آن تحلیل ذلیلانه هم می گویند! این است که بابا جان دولت هیچ کدام از این قصد ها را ندارد بلکه از آن رو که 8 سال پیش کلا با شعر اقتصادی بر سر کار آمده و همه اقداماتش هم اقتصادی بوده و اکنون هم وخیم ترین اوضاع اقتصادی است و عمده وعده های اقتصادی محقق نشده بنده خدا می خواهد حفظ آبرو کند و توضیحی داشته باشد که اگر طرح های ما جواب نداد این مجلس بود که نگذاشت درست اجرا شوند و از این حرفها.
پنجم: برخی هم خوب بر این باورند که اصلا هدف دولت به طور کامل خدمت به دولت آینده است و هیچ شکی در آن نیت نباید کرد منتها از آنجا که دکتر احمدی نژاد چندین بار رسما گفته اند که دولت تمام شدنی نیست و ما قرار نیست برویم! خوب حتما یقین دارند رییس جمهور بعدی یکی از اعضای کابینه ایشان است و خلاصه ماجرای پوتین و مدودوف و از این حرفها و خوب چه عیبی دارد ما به چنین دولتی که قطعا از خودمان است حالا خدمتی هم کرده باشیم.
و اما بعد: این روزها دیگر همه می دانند که دولت از مجمع تشخیص مصلحت در خواستی برای یکپارچه سازی مدیریت اقتصادی کشور داشته است. این درخواست البته به صورت محرمانه در جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام مطرح شده و هیچ یک از حاضران محتویات جلسه مذکور و جلسه بعدی که بین اعضای کمیسیون اقتصاد کلان مجمع تشخیص مصلحت نظام و آقای احمدی نژاد در دفتر ریاست جمهوری برگزار شد؛ مطلبی مفصل عنوان نکرده اند و صرفا به اشاراتی کلی اکتفا نموده اند همین موضوع سبب طرح شایعات فراوان در رسانه ها گردید.
چنانکه به قول حافظ: جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه چو ندیدند حقیقت ره افسانه زدند.این قاعده کلی جوامع بشری در اینجا هم کاملا مصداق پیدا کرد و دوستان
رسانه ای چو حقیقت را در نیافتند؛ از خود افسانه ساختند، تا جایی که سخن از طرحی مکتوب و چند صد صفحه ای به میان رفت ( جل الخالق) که توسط احمدی نژاد برای تدوین یکپارچگی اقتصادی کشور تحویل مجمع تشخیص مصلحت نظام شده و غیره ...
حال آنکه به گفته منابع آگاه رییس جمهور صرفا در یک نامه دست نوشته که سه هفته قبل تحویل صحن مجمع تشخیص داده است در چهار خط در خواست اقدام و تمهید مجمع تشخیص برای مدیریت یکپارچه اقتصادی در کشور را داشته و در توضیحات شفاهی خود
می افزاید که لوایح اقتصادی دولت قبل از تصویب در مجلس تغییر 80 درصدی می کنند و این مساله مدیریت اقتصادی کشور توسط دولت را دچار خلل و خدشه می سازد و آخر الامر هم مردم هر آنچه را که اجرا شده از چشم دولت می بینند در حالی که اگر لوایح ما دقیقا و تابع النعل بالنعل اجرا شده بود اکنون ایران هیچ مشکل اقتصادی نداشت و همه مردم هلهله کنان در کوی و برزن به شادی و خرسندی مشغول بودند و احیانا از افراد بی تقوا در آن میان حرکات موزون و غیره هم دیده می شد! که البته چند خط آخر عبارات نقل به مضمون بود!!
حال بگذریم که نیمی از مردم ایران در سالهای اخیر خدا را بیشتر از این بابت شاکر
بوده اند که مجلسی بوده و لوایح اقتصادی دولت را تعدیل کرده وگرنه اگر همه آنچه آقای دکتر پژوهیان و تیم اقتصادی او همچون بهمنی و حسینی دیکته می کنند اجرا شده بود اکنون مرغ بود به قاعده گرمی صد هزار تومان ... ببخشید با قیمت طلا اشتباه شد ولی در نهایت قیمت آن هم زیاد فرقی نمی کرد!
مجمع هم که امر را تخصصی حوزه اقتصاد می بیند کار را به جلسه کمیسیون اقتصادی خود با رییس جمهور موکول می کند و این بندگان خدا هم می روند و چند روزی بعد دکتر احمدی نژاد را میبینند و میگویند که بابا جان این مساله در عهد تو به وجود نیامده و دولتهای قبل هم از همین گله داشتند و چطور شده که حالا تو در 5 ماه مانده به پایان دولت خود به فکر اصلاح لوایح اقتصادی افتادی و هشت سال پیش مساله به این واضحی را نمیدیدی؟ و حالا مثلا خیر خواه دولت بعدی شدهای یا میخواهی در این 5 ماه شق القمر کنی! اما دکتر کوتاه نمیآید و این بزرگان قوم هم که همه کارکشتگان سیاست و اقتصاد و قدیمی های مساله حکومت داری در کشورند قبول میکنند که اگر چه در خواست دولت در تعارض کامل با اصل تفکیک قواست و کلیت آن را کاری نمیشود کرد؛ اما کمیتهای مشترک تشکیل دهند با برخی اعضای دولت تا ببینند اگر مفر قانونی وجود دارد تا حدودی از این مشکل دولت بکاهند؛ که خدای نکرده حجم عظیمی از سایر خدماتی که دولت قرار است در 5 ماه باقیمانده به مردم ایران کند دچار خلل و خدشه نشود.
حالا بگذریم که برخی اصحاب رسانه گفتهاند که کمیته مزبور تشکیل شده و بررسیهایش را هم کرده و نتیجه را هم داده! جهت تنویر افکار عمومی عرض میکنیم که این کمیته هنوز اعضایش هم مشخص نشده اند؛ تا چه رسد به اعلام نتیجه و آن رسانه های معززی که برای افزایش مخاطب خود به انتشار این اکاذیب دست می زنند خوب نتایج اعلام شده را چاپ کنند ببینیم!
اما از این شرح وقایع که بگذریم کمی هم واکاوی انگیزه دولت برای اقدام اعجاب انگیز اخیر بیضرر است:
نخست: اولین و ساده ترین تحلیلی که می توان در این باب ارائه داد این است که چرا اصولا دولت در این آخر کاری همچین در خواستی داده و چنین کار اعجاب انگیزی کرده برای همین است که دولت اصولا هر چند ماه یک بار باید یک کار اعجاب آمیز بکند و فضای
رسانه ای را چند وقت مشغول خودش بکند و خوب این یکی هم سهمیه زمستان 1391 بوده به همین سادگی !
دوم: دومین تحلیل ساده ای که می توان ارائه داد این بوده که دولت از آنجا که خیلی دلسوز است به فکر دولت بعدی افتاده که مبادا آنها هم همین سختی را بکشند که ما کشیدیم و خلاصه از آنجا که دیگران کاشتند و ما خوردیم و انصافا خوب هم کاشتند و ما هم خوب خوردیم حالا استبعادی ندارد که ما هم بکاریم و دیگران بخورند! بگذار یک خدمتی به دولت آینده بکنیم و گرنه در این 5 ماه باقی مانده که نمی شود شق القمر کرد که حالا مجلس لوایح را رسیدگی بکند یا اصلا نکند.
سوم: سومین تحلیل نه چندان ساده این است که دولت به دنبال یک توتالیتاریسم اقتصادی است که در آن بتواند در چند ماه آینده فضا را خیلی بیشتر در دست خود بگیرد و البته دم دمای انتخابات این مساله خیلی به درد می خورد و هرکس هم که فکر کرد دولت از این اقدام هدف خاصی مثلا در مورد تاثیرگذاری بر روند انتخابات 92 را دارد گناهش پای خودش و ما این را نگفتیم. این یکی تحلیل خیلی ما را یاد لوایح دوقلوی افزایش اختیارات رییس جمهور در زمان خاتمی می اندازد که جای بحث خودش را دارد.
چهارم: چهارمین تحلیل که نه ساده و نه پیچیده بلکه به آن تحلیل متواضعانه بلکه از سوی انسانهای بی اخلاق به آن تحلیل ذلیلانه هم می گویند! این است که بابا جان دولت هیچ کدام از این قصد ها را ندارد بلکه از آن رو که 8 سال پیش کلا با شعر اقتصادی بر سر کار آمده و همه اقداماتش هم اقتصادی بوده و اکنون هم وخیم ترین اوضاع اقتصادی است و عمده وعده های اقتصادی محقق نشده بنده خدا می خواهد حفظ آبرو کند و توضیحی داشته باشد که اگر طرح های ما جواب نداد این مجلس بود که نگذاشت درست اجرا شوند و از این حرفها.
پنجم: برخی هم خوب بر این باورند که اصلا هدف دولت به طور کامل خدمت به دولت آینده است و هیچ شکی در آن نیت نباید کرد منتها از آنجا که دکتر احمدی نژاد چندین بار رسما گفته اند که دولت تمام شدنی نیست و ما قرار نیست برویم! خوب حتما یقین دارند رییس جمهور بعدی یکی از اعضای کابینه ایشان است و خلاصه ماجرای پوتین و مدودوف و از این حرفها و خوب چه عیبی دارد ما به چنین دولتی که قطعا از خودمان است حالا خدمتی هم کرده باشیم.
